ରକ୍ଷା କବଚ
ପଶ୍ଚିମ, ଘାଟି ଦକ୍ଷିଣ ଭାରତର ସହର ୱାଏନାଡ଼ ଭିନ୍ନ ଏକ ଜୈବ ବିବିଧତା ସତେ ଯେମିତି ବର୍ଷା ବନର ମୁକ୍ତା ପରୀର କାହାଣୀ । ଲାଗୁଛି ! ଆରବ ସାଗରରୁ ଆସୁଥିବା ମୌସୁମୀ ବାୟୁକୁ ସବୁ ନିଜ ପାଖରେ ଅଟକାଇ ଶୋଭା ବଢ଼ାଉଛି । ମେଘୁଆ ଆକାଶରେ ଟିମ୍ ଟିମ୍ ତାରାସବୁ ମେଘ ସହ ଲୁଚକାଳି ଖେଳୁଥାନ୍ତି, ଜହ୍ନ ଆସିବାକୁ ଆହୁରି ପନ୍ଦର ଦିନ ବାକି, ଗାଢ଼ ଅନ୍ଧାରରେ ଭୟଙ୍କର ପଶୁମାନଙ୍କର ଆଖି ସବୁ ଚକଚକ କରୁଥାନ୍ତି । ମନରେ ଯେତିକି ରୋମାଞ୍ଚ ଖେଳୁଥାଏ…
ରାକ୍ଷୀର ସଂଜ୍ଞା
ସମୟ ରାତି ନ’ଟା ପନ୍ଦର ପାଖାପାଖି ହେବ । ଅଫିସରୁ ଛୁଟି ନେଇ ଆଭା ଘରକୁ ଯିବ ବୋଲି ଟ୍ରେନ୍ରେ ତରବର ହେଇ ଚଢ଼ିଲା । ଯିବନି ବି କେମିତି, ରାକ୍ଷୀ ପୁନେଇଁ ପରା ଗୋଟେ ଦିନ ପରେ । ନିଜ ସିଟ୍ରେ ବସି ବ୍ୟାଗପତ୍ର ରଖିଦେଇ ଘରକୁ ଫୋନ୍ କରି ଜଣେଇଦେଲା । ଆଉ ସେ ଆସୁଛି ବୋଲି ଭାଇକୁ ନ ଜଣେଇବାକୁ ବି ମାଆଙ୍କୁ କହି ଫୋନ୍ କାଟିଦେଲା । ତା’ପରେ ଭାଇ ପାଇଁ…
ରାକ୍ଷୀ
“ଆଲୋ ହେ ପୋଡ଼ାମୁହିଁ ତୋର ସେ ଭିକାରୀ ଭାଇକୁ କହିଦେବୁ ଟିଭି, ପ୍ରିଜ୍ ନ ଦେବା ଯାଏଁ ତୁ ତୋ ବାପଘର ଦୁଆର ମାଡ଼ି ପାରିବୁନି କି ସେ ବି ଏ ଘର ଦୁଆରକୁ ଉଠି ପାରିବ ନାହିଁ । କହିଲା କ’ଣ ନା ଆଜି ରାକ୍ଷୀପୂର୍ଣ୍ଣିମା…..! ଉଁ ସତେ ଯେମିତି ଭାଇ ପାଟଶାଢ଼ୀ ନହେଲେ ସୁନାଚୁଡ଼ି ନହେଲେ ବିଡ଼ାବିଡ଼ା ଟଙ୍କା ଦେଇଦେବ ! ରଖ୍ ବେ ତୋ ରାକ୍ଷୀ । ମୋ ଝିଅମାନେ ଆସିବେ…. ସକେଇ…
