ହଇରେ କରୋନା ତୁ ଏତେ ଅବୋଧ ହୋଇଲୁ
ଠାକୁର ଦେଶରେ ଆସି ତୁ ଯେ ପ୍ରବେଶିଲୁ
ଜଣାନାହିଁ ବୋଧେ ତତେ ଇଏ ଠାକୁର ଦେଶ
ତା’ କୋପ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଆଜି ତୁ ହୋଇବୁ ଶେଷ
ମହାମାରୀ ନାମରେ ତୁ ବିଶ୍ୱର ପରିଚିତ
ତୋ’ ପାଇଁ ଚିନ୍ତିତ ଆଜି ଏ ସାରା ଜଗତ
ସଭିଙ୍କ ମୁହଁରେ ଦେଲୁ ତୁ ଯେ ପଟି ବାନ୍ଧି
ନର ରାକ୍ଷାସ ହେବୁ ବୋଲି କରିଛୁ କି ସନ୍ଧି?
ଗୋଡ଼େଇ ଗୋଡ଼େଇ ଖାଇଲୁ ତୁ ସହସ୍ର ଜୀବନ
ଏତେ ସରି କଲାପରେ ବୁଝୁନାହିଁ ତୋର ମନ
ଛାଡ଼ି ଚାଲିଯାଆ ତୁହି ଏ ମହୀ ମଣ୍ଡଳ
କି ପାପର ପ୍ରତିଶୋଧ ନେଉଛୁ ଚଣ୍ଡାଳ ।
– ବିରେନ୍ଦ୍ର ନାୟକ
ଅତା, ସୁକିନ୍ଦା, ଯାଜପୁର
