କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଏଇ ଯେ ତୁମେ କୁହ ପ୍ରେମ ପ୍ରେମ ବୋଲି କହି କି ପାରିବ? କେମିତି ଦ୍ରବ୍ୟ ସେ ପ୍ରେମ ସେ କ’ଣ ବାଣିଜ୍ୟ ଉଦ୍ଦିଷ୍ଟ ପଣ୍ୟ ନା ସମ୍ପର୍କର ହାଟରେ ମୂଲ୍ୟହୀନ ଅବା ଦୁର୍ମୂଲ୍ୟ ! ଏଇ ଯେ ତୁମେ କୁହ ପ୍ରେମ ପ୍ରେମ ବୋଲି ବୁଝାଇ କି ପାରିବ? ଭାବ ସେ ପ୍ରେମର ସେ କ’ଣ ଶାଶ୍ଵତ ଚିରନ୍ତନ ନା କ୍ଷଣିକର ଆକର୍ଷଣ ଅବା ଭ୍ରାନ୍ତ ମନର ଏକ ଭ୍ରମ ! ଏଇ ଯେ ତୁମେ…
କିଛି ପାଇବାକୁ କିଛି ହରେଇବା ଏ ସିନା ଦୁନିଆଁ ରିତି, ତୁମ ବୀଜ ମନ୍ତ୍ର ସନ୍ଧ୍ୟା ସକାଳରେ ଜପୁଥାଏ ନିତି ନିତି । ପରମ ବାନ୍ଧବ ଲଗାଇବ କୂଳ ବସେଇଛ ଭକ୍ତି ନାବେ, ମୁକତି ପସରା ମେଲେଇ ଦେଇଛ ମୁକତ କରିବ କେବେ? ଭକତ ବଲ୍ଲଭ ଭକତଙ୍କ ଶୁଭ ମାଗେନା ଧନ ସମ୍ପତ୍ତି, ଅଳିକ ମାତର କି କରିବି ଛାର ସମ୍ପତ୍ତି ଥିଲେ ବିପତ୍ତି । ଯୁଗେ ଯୁଗେ ପ୍ରଭୁ ଭକତଙ୍କୁ ତବ କରିଛ ଦାଣ୍ତ ଭିକାରୀ,…
ଶୀତଳ ପବନେ କାକର ବିନ୍ଦୁରେ ଆସିଛି ପୁଣି ଶୀତ, ହଁ ଗାଁରେ ପଡ଼ିଛି ଶୀତ । କାର୍ତ୍ତିକ ପୂର୍ଣିମା ଡଙ୍ଗାରେ ବସିକି ଆସିଛି ପୁଣି ଶୀତ, ହଁ ଗାଁରେ ପଡ଼ିଛି ଶୀତ । ଦିନର ଆୟୁଷ ଶୋଷଣ କରିକି ଆସିଛି ଜରତୀ ଶୀତ, ହଁ ଗାଁରେ ପଡ଼ିଛି ଶୀତ । ନିରବ ନିସ୍ତବ ରଜନୀକୁ ନେଇ ଆସିଛି ପୁଣି ଶୀତ, ହଁ ଗାଁରେ ପଡ଼ିଛି ଶୀତ । ମାଲୁଣୀ ବୁଢ଼ୀର କୁହୁକ ପରି ଘେରା କୁହୁଡ଼ି କବଚ,…
ଯେ ଯାହା କହଂତୁ ପାରିଲେ ସହି ସଂସାରରେ ସୁଖେ ପାରିବା ରହି ବୃଥା ବିବାଦରେ ସାରିଲେ ବେଳ କରିଲେ କାମ ବି ମିଳେନି ଫଳ ସମୟ କରେନି କେବେ ପ୍ରତୀକ୍ଷା ଯେତେ ମିଳେ ତାହା କରିଲେ ରକ୍ଷା ମଣିଷଟେ କରି ବିବିଧ କାମ ସୁଖ ଓ ଶାଂତିରେ ପାଏ ବିଶ୍ରାମ କାମର ବଇରି ତୁଂଡର କଥା ଏତିକି ବୁଝିଲେ ଘୂରେନି ମଥା ବ୍ୟକ୍ତିକୁ ମିଳଇ ବୌଦ୍ଧିକ ଶକ୍ତି ବଢ଼ିଚାଲେ ଆପେ କର୍ମ ଆସକ୍ତି କଥା ତ ଅଳ୍ପାୟୁ,…
ଜଗତେ ଫୁଟିଛି କେତେଜାତି ଫୁଲ ଅଛନ୍ତି ତୋ’ ସହୋଦର କି ଗୁଣ ଭରିଛି ତୋରି ଦେହରେ ପାଉଛୁ ଏତେ ଆଦର । ଶଙ୍କରଙ୍କ ଲାଗି ତୁହି ଅଟୁ ପ୍ରିୟ ତୋ’ ନାମ ରହଛି ଜଗତେ ଭକତି ଭାବରେ ହୋଇଛନ୍ତି ପ୍ରୀତ ପୂଜୁବୋଲି ବିଧିମତେ । ଗାଉଅଛୁ ତାଙ୍କ ସ୍ତୁତିର ବନ୍ଦନା ଚରଣରେ ସଦା ତୁହି ଭକତି ଭାବକୁ ଚିହ୍ନନ୍ତି ବୋଲି ତ ହସିଉଠେ ଏଇ ମହୀ । ତୋ’ ରୂପ ନିଆରା ଦିଶୁ ମନୋହର ବାସନା ଅଟଇ…
