Odia Poem Manisha Janama (ମଣିଷ ଜନମ) by Biswanath Kinkar Rout

ମଣିଷ ଜନମ

ପାଇଛନ୍ତି ଆମେ ମଣିଷ ଜନମ, ଏତେ କ୍ରୋଧ କିଆଁ କର, ନିଜେ ବଳିୟାର କରିତ୍‌କର୍ମା ବୋଲି, ନିଜକୁ କର ବିଚାର ॥ ଏତେ ଅଭିମାନ କର କାହିଁ ପାଇଁ, ଅଯୋଗ୍ୟ କେହି ତ ନୁହେଁ, ବର ହେଉ ଅବା ହେଉ ଅଭିଶାପ, କର୍ମ ଅନୁସାରେ ପାଏ ॥ ନିଜେ ରାମ, କୃଷ୍ଣ ଅମର ନୁହନ୍ତି, ଅମରତ୍ୱ କିଏ ଦେବ, ନିଜ ଅଭିନୟ ସାରି ଧରା ଧାମେ, ତାଙ୍କ ପାଶେ ବାହୁଡ଼ିବ ॥ – ବିଶ୍ୱନାଥ କିଙ୍କର ରାଉତ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Atita Abhula Smruti (ଅତୀତ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି) by Sasmita Prdhan

ଅତୀତ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି

ଜହ୍ନ ବି ଜାଣିଛି କଇଁ ମନକଥା ଜହ୍ନ କଥା ଜାଣେ କଇଁ ଆସୁ ପଛେ ଝଡ଼ ସୁନାମୀ ଜୁଆର ଅଲଗା ହୋଇବେ ନାହିଁ ॥ ବଦଳି ଯାଇନି କିଛି ସମୟଟା ଯାହା ଅଣଲେଉଟାଣି ଅତୀତ ଅଭୁଲା ସ୍ମୃତି ॥ – ସସ୍ମିତା ପ୍ରଧାନ ସସ୍ମିତା ପ୍ରଧାନସସ୍ମିତା ପ୍ରଧାନ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Jibana Sathi (ଜୀବନ ସାଥି) by Sanatan Mahakud

ଜୀବନ ସାଥି

ତୁ କହିବୁ ମୁଁ ଶୁଣିବି ମୁଁ କହିବି ତୁ ଶୁଣିବୁ ଏମିତି ହେବ ଆମ କଥୋପକଥନ । ତୁ ଚାଲିବୁ ଆଗେ ମୁଁ ଚାଲିବି ପଛେ ଚାଲିବା ଆମେ ଅସରନ୍ତି ପଥ ଜୀବନର ଚଲାପଥେ । ନଥିବ ହିଂସା ନଥିବ ଦ୍ଵନ୍ଦ ଥିବ ଖାଲି ପ୍ରେମ ଥିବ ବୁଝାବଣା ଏଇ ତ ଜୀବନ । – ସନାତନ ମହାକୁଡ ସନାତନ ମହାକୁଡ଼ସନାତନ ମହାକୁଡ଼ ପେଶାରେ ଜଣେ ଯୋଗ ଶିକ୍ଷକ । ସେ ଓଡ଼ିଆ ସାହିତ୍ୟରେ ସ୍ନାତକୋତ୍ତର କରିବା…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Kachare Bandhei Luha (କାଚରେ ବନ୍ଧେଇ ଲୁହ) by Monalisa Priyadarsini

କାଚରେ ବନ୍ଧେଇ ଲୁହ

ପଢ଼ିଛ କି କେବେ ମୃତ୍ୟୁର ଚିଠି କାଚ ବୋତଲର ଜଉମୁଦେ କେବେ ଭାସୁଥାଏ ଜୁଆର ଭିତରେ କେବେ ପଡ଼ିଥାଏ ବାଲିକୁଦେ । ଭଙ୍ଗା ଜାହାଜର ଟୁକୁଡ଼ା ଭିତରେ ଅଧାମରା କେହି ଜଣେ କେବେଠୁ ପଡ଼ିଛି ନିଶବ୍ଦ ସେ ଦ୍ଵୀପେ ତା’ ଧିମା ନିଃଶ୍ୱାସ ହିଁ ଜାଣେ । କାଗଜରେ କିଛି ପଦ ଲେଖିଦେଇ ମନକୁ ମନ ସେ ଭାବେ ଚିଠିଟା ତ କେହି ନିଶ୍ଚେ ପାଇଥିବ ମତେ ନେବାକୁ ଆସିବେ ଏବେ । ଦେଖିଲେ ବି କେହି…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Narisiksha (ନାରୀଶିକ୍ଷା) by Krushnendu Hota

ନାରୀଶିକ୍ଷା

ସ୍ରଷ୍ଟାଙ୍କ ସୃଷ୍ଟିରେ ପ୍ରାଣୀଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ସୁନ୍ଦର ରଚନା ନାରୀ, ଝିଅଜନ୍ମ ନୁହେଁ ଚୁଲିର ମୁଣ୍ଡକୁ ଶିକ୍ଷାର ସେ ଅଧିକାରୀ । ନାରୀଟି ସମାଜେ ଶିକ୍ଷିତ ହୋଇଲେ ସମାଜ ହୁଏ ଶିକ୍ଷିତ, ଶିଶୁଟିର ପୁଣି ବିକାଶ ପଛରେ ନାରୀଟିର ଥାଏ ହାତ । ଉଚ୍ଚାସନେ ସଦା ରହିଥିବ ନାରୀ ଶିକ୍ଷା ହିଁ ତା’ ଆଭୂଷଣ, ଶିକ୍ଷା ବଳେ ସିନା ନାରୀଟି ଲଢ଼ିବ ରୋକିବ ନାରୀ ଶୋଷଣ । ପାଠ ପଢ଼ିଦେଲେ ଶିକ୍ଷା କୁହନ୍ତିନି ସେହି ନାରୀ ହିଁ ଶିକ୍ଷିତ,…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ