କେବେ କେମିତି ତମେ ପାରିବ ଜାଣି ରାତି କାଟୁଛି ମୁଁ ତାରା ଗଣି ଗଣି ତମ କଥା ଭାବି ଭାବି ନିଦ ହେଉନି ତମର ମୋର ଏହି ପ୍ରେମ କାହାଣୀ ତମ ପ୍ରେମରେ ପାଗଳ ମୁଁ ହେଲିଣି ଖାଇବା ପିଇବା ଭୁଲି ମୁଁ ଗଲିଣି ଏମିତି କାହିଁକି ହେଲି ମୁଁ କେଜାଣି ସାଙ୍ଗସାଥିଙ୍କ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ମୁଁ ଗଲିଣି ସହର ସାରା ପଡ଼ିଛି ଭାଲେଣି ମୋ ପ୍ରେମର କିଏ ସେ ରାଣୀ କିଏ ମୋ ହୃଦୟକୁ ଯାଇଛି…
ଗାଁ’ଟି ମୋର କେଡ଼େ ସୁନ୍ଦର ସ୍ମୃତି ରହିଛି ମୋ ପିଲାଦିନର ଯେଉଁଠି ଥିଲେ ଗାଁ’ର କଥା ମନେ ପଡ଼େ ବାରମ୍ବାର । ମୋ ଗାଁ ପାଣି ପବନରେ ଗଢ଼ା ମୋହରି ଜୀବନ ଶୁଝି କି ପାରିବି କେବେ ମୁଁ ତା’ରି ଋଣ । ସକାଳ ହେଲେ ପୂର୍ବ ଆକାଶେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଉଇଁଥାଏ ଜାତି ଜାତିକା ଫୁଲ ମହକରେ ଗାଁ ମୋର ମହକୁ ଥାଏ । ଚାଳ ଉପରେ କାଉର ରାବ ଗାଁ ମଝିରେ କୁକୁଡ଼ା ଡାକ ଲାଗଇ…
ବ୍ୟତୀତ ତିନିଶ’ ପଞ୍ଚଷଠି ଦିବସ ଅନ୍ତ ଆଉ ଏକ ବର୍ଷର । ବିତି ଯାଇଥିବା ପ୍ରତି ଏକ କ୍ଷଣ ସ୍ମରଣ କରାଇଲା କ୍ଷଣ କ୍ଷଣଠୁ ଆନ । କିଛି ଆଶା କିଛି ନିରାଶାର କ୍ଷଣ କିଛି ବିଶ୍ୱାସ ଆଉ ଅବିଶ୍ୱାସର କ୍ଷଣ । କେବେ ଖୁସିର ଜୁଆର କେବେ ଦୁଃଖର ସାଗର । ସମୟ ଯୋଡ଼ିଦେଲା କାହା ସଂସାର ସମୟ ସ୍ରୋତରେ ଉଜୁଡିଲା କା’ ସଂସାର । କେବେ ଶୂନ୍ୟ କେବେ ପୂର୍ଣ୍ଣ ବିତିଗଲା ଦିନ ପରେ…
ସରଳ ରେଖାଟେ ଅଟଇ ଯେ ନାରୀ ଉଭୟ ଦିଗକୁ ସେ ଗତିଶୀଳ, ଦେଖାଇ ପାରେ ସେ ସରଗପୁର ଆଉ କେବେ ପୁଣି ନରକ ଦ୍ୱାର । କରତ ପରି ଉଭୟ କ୍ରିୟାରେ ଦେଖାଇ ପାରେ ସେ କର୍ମକୁଶଳ ନଦୀ ପରି ସେହି ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ରହିଅଛି ତା’ର ଦୁଇଟି କୂଳ । ପ୍ରକୃତିକୁ ତା’ର କିଏ ବା ଜାଣିବ ନାରାୟଣକୁ ଯେ ଅଗୋଚର, ଜଳ ପରି ସେହି ସବୁ ଅବସ୍ଥାରେ ବ୍ୟାପ୍ତ ହୋଇଛି ଏ ଚରାଚର ।…
ମନେ ଉପୁଜାଇ ଡର ଅକାରଣେ ବାସ୍ତବତାକୁ ଭୁଲି ସ୍ୱାନୁଭୂତିକୁ ବିଶ୍ୱାସ ନ କରି ଯିଏ ଯାଉଥାଏ ଚଳି ଜୀବନ ତା’ ପାଇଁ ତୁଚ୍ଛ ଘଟନା ସ୍ୱେଚ୍ଛାର ନାହିଁ ସ୍ଥାନ ଜିଇଁବା ନାଆଁରେ ସର୍ବଦା ସ୍ୱାଗତ କରେ ଇଚ୍ଛାର ମରଣ ନିଜକୁ ସଂଦେହ କରିବା ଅଭ୍ୟାସ ଯୋଗୁଁ ହୁଏ ପରାଶ୍ରିତ ବଳ, ବେଳ କରିଚାଲେ ଅପବ୍ୟୟ ହୁଏନି କାଳାନୁଗତ ବହୁବିଧ ମତ, ତତ୍ତ୍ୱର ଧାରକ ହୋଇଯାଏ ତା’ର ମଥା ସୁଖ ବଦଳରେ ଅକାରଣେ ପାଏ ଅହେତୁକ ଭାବେ ବ୍ୟଥା…
