ଶାସନ ଭାରର କ୍ଷମତା ହାତେଇ ଉଭା ହୋଇଅଛି ଶୀତ ଶୁଭେଚ୍ଛା ଜଣାଇ ପାଛୋଟି ଆଣୁଛୁ କରିଣ ଭବ୍ୟ ସ୍ୱାଗତ ଧରଣୀ ଛାତିରେ ଶୀତ ନାଚିଲାଣି ତା’ ସାଥେ ପଉଷ, ମାଘ ନୀଳ ବଦନରେ ନଭ ଶୋଭିଲାଣି ହଜିତଗଲାଣି ମେଘ ଦିବାର ଆୟୂଷ ନେଉଅଛୁ ଶୋଷି ନିଅଣ୍ଟ ହେଲା କି ନିଶି? ଆକାଶରେ ବସି ହସି ଦିଏ ଶଶୀ କହୁଛି ମୁଁ ଭାରି ଖୁସି ମାଗୁଣି ଶଗଡ଼ ଯାଉ ନାହିଁ ଗଡ଼ି କୁହୁଡ଼ି ଆସିଛି ମାଡ଼ି ପୂରୁବେ ସୂରୁଜ…
ଛଅ ଭଉଣୀ ଧରି ସପ୍ତ ରଞ୍ଜନ ଧରା ପୃଷ୍ଠେ କରନ୍ତି ଅବରୋହଣ ସର୍ବେ ସାଜନ୍ତି ସ୍ୱକାଳେ ନୀରକ୍ଷୟ ଦମନ ନହୋଇ ସାଜନ୍ତି ଅଜୟ । ପ୍ରଚଣ୍ଡର ସହ ଝିପିଝିପି ଘନ ନିର୍ମଳ ତରୁଣ ଜାଡ଼ତ୍ୱ ପ୍ରବୀଣ ମଧୁମଳୟର ପୂର୍ବୁ ସେ ପ୍ରକାଶ ଜାଡ଼ମୟ ଧରା ହୁଏ ଶୀତାଭାସ । ବ୍ୟାପ୍ତ କରି ସର୍ବ ବସୁନ୍ଧରା ଭୂମି ନିର୍ଝର ଝରଇ ଅନଳର ଊର୍ମୀ ଅନୀଳ ହୁଅଇ ଅନଳ ଯେସନ ପୁଥିବୀରେ ହୁଏ ଶୀତର ଶାସନ । ଶ୍ୱେତ ପାଟ…
ଏଇ ମୋର ଛୋଟ ଗାଆଁରେ ତାକୁ ଟିକେ ଚାହାଁରେ, ଜନମ ଏଇଠି, ମରଣ ଏଇଠି ପାଳିଆବିନ୍ଧା ତା’ର ନାଆଁରେ । ବୁଢ଼ା ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ବାଡ଼ି ପରି ଅଙ୍କେଇ ବଙ୍କେଇ ହେଇ କୁଣ୍ତି ନଈ ଗାଆଁ ମଝିରେ ଯାଇଛି ବହି, ବରଷା ଋତୁରେ ଗାଆଁ ନଈ ମୋର ଊଛୁଳେ ଘାଟରେ ପଡ଼େ ନାଆ ଏଇ ମୋର ଛୋଟ ଗାଆଁ, ପାଳିଆବିନ୍ଧା ତା’ର ନାଆଁ । ଗାଆଁ ଶେଷ ମୁଣ୍ଡେ ବିଖ୍ୟାତ ଦେବତା ପ୍ରଭୁ ବିରଞ୍ଚିନାରାୟଣ ମନ୍ଦିର ରହି…
(୧) ଧୂସର ଅପରାହ୍ନର ବିଦଗ୍ଧ ବାତାୟନ ମାଧ୍ୟମରେ କୋଠରୀ ଭିତରେ ପଶି ଆସୁଥିବା ଜୀବନ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟରଶ୍ମି କଣିକାସମୂହର ସରଳରେଖାକୁ ନିରୀକ୍ଷଣ ବେଳେ ସ୍ମୃତି ପଟଳରେ ଭାସମାନ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ମନରେ ଘର କରି ରହି ଯାଇଥିବା ବଡ଼ନାନୀ ସରସ୍ୱତୀଙ୍କ ଚେହେରା ପ୍ରତିଫଳିତ ହେଉଥିଲା । ଶିୱାଲିକ ପର୍ବତ୍ୟଶ୍ରେଣୀ କନ୍ଦରରୁ ଗଡ଼ି ଆସିଥିବା ସରସ୍ୱତୀ ନଦୀସ୍ୱରୂପା, ଭୂମି ଉପରେ ଅଦୃଶ୍ୟ ଥାଇ ମଧ୍ୟ ସେ ପୂଜ୍ୟା-ଦୃଶ୍ୟବତୀ ଥିଲେ । ତାଙ୍କ ରୂପ ଓ କାମକରା ଢଙ୍ଗ ମୋ ପାଇଁ…
ପ୍ରଭୁ ମୋତେ କରିଛଂତି ବିଶ୍ୱକୁ ଅର୍ପଣ ଭୃତ୍ୟ ହୋଇ କରୁଥିବି ବିଶ୍ୱର କଲ୍ୟାଣ ଦରକାରୀ ନୁହେଁ ଏତେ ଭଜନ, କୀର୍ତନ ଏକାଗ୍ର ହୋଇ କାମରେ ଲଗାଇବି ମନ ମିଳିଯିବ ସମସ୍ୟାର ବହୁ ସମାଧାନ ଏତେ ବେଶି କହି ତାଂକୁ କଲେ ହଇରାଣ ସତେ କି କରିପାରିବି କର୍ତବ୍ୟ ପାଳନ? ନିଜକୁ ପଚାରେଁ ପ୍ରଶ୍ନ ନିଜେ ପ୍ରତିଦିନ ଉତ୍ତର ମିଳୁ ନ ମିଳୁ, ଘାଂଟୁଥିଲେ ମନ ସକ୍ରିୟ, କର୍ମଠ ହୋଇ ବିତାଏଁ ଜୀବନ ଭବିଷ୍ୟତ ଚିଂତା କରି ଏଠି…
