କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଅତଳ ସାଗରତଳେ ଆସେ ଜୁଆର ଅତର୍କିତ ରକ୍ତାକ୍ତ କଳହପୂର୍ଣ୍ଣ ସମାଜ ଆଜି ବିକଶିତ ଅଗ୍ନି ଦାହେ ସମାହିତ ସୀତାଙ୍କ ସତୀତ୍ୱ ବୁଭୁକ୍ଷୁ ବି ଗଢ଼ିପାରେ ବିଶାଳ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ । (୧) ଜ୍ୱଳନ୍ତ ନିଦାଘେ ପୁଣି ହେମ ବୃଷ୍ଟିପାତ ଅଧର୍ମୀ କରଇ ଉତ୍ପାତ ଆଜି ନ୍ୟାୟ ପକ୍ଷପାତ ଅଙ୍କାବଙ୍କା ଜୀବନେ ଆସେ କେତେ ଘାତ ପ୍ରତିଘାତ ତଥାପି ଜୀଇଁବାକୁ ହୁଏ ହସି ହସି ଅବିରତ । (୨) ଆହ୍ଲାଦିତ ଅମ୍ୱରରେ ତାରାଟିଏ ନିର୍ଲିପ୍ତ କୃଷକ ଆନ୍ଦୋଳନ ଆଜି ପୁଣି…
କୁଶଳୀ ରାକ୍ଷସ ଆଉ ଅଭିଜ୍ଞ ଘାତକ ସ୍ୱୈରିଣୀ ଯୋଗିନୀ ସହ ସୁଜ୍ଞାନୀ ସ୍ତାବକ ସ୍ୱାର୍ଥାଂଧ ନେତୃସକଳ, ଶୁଆ ପରି ବକ୍ତା ହୋଇଛଂତି ସ୍ୱଭାଷାରେ ବୃକ୍ଷ ପରି ମୂକ ବଢ଼ୁଅଛି ଏମାନଂକ ସଂଖ୍ୟା ଦେଇଥିଲା କିଏ ଶିକ୍ଷା ହୋଇଥିଲା କିପରି ପରୀକ୍ଷା? ସମୟ ହେଲାଣି ଏବେ କରିବାକୁ ବ୍ୟବସ୍ଥା ସମୀକ୍ଷା ମୂଲ୍ୟବୋଧହୀନ ବହୁ ପଦଗର୍ବୀ ବଶଂବଦ ଲୋକ ହୋଇଛଂତି ସ୍ୱଭୂମିରେ ପ୍ରଶାସକ, ସଂପାଦକ, ଗୁରୁ ଓ ଶିକ୍ଷକ ଅପଠିତ ହୋଇ ରହେ ଅସଂଖ୍ୟ ପୁସ୍ତକ ପାଠକ ସଂଖ୍ୟାରୁ ବେଶି…
ଦେଖିନି ପାଖରୁ ଜୀବନକୁ କେବେ ଏକାନ୍ତରେ ବସି ଯେବେ ମୁଁ ଭାବେ – ହସିକି କାନ୍ଦେ, କାନ୍ଦିକି ହସେ ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ । ନଦୀ ବହିଯାଏ ସମୁଦ୍ର ଆଡ଼େ କେତେ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥ ହାବୁଡ଼େ – ପଥର କାଟେ, ପାହାଡ଼ୁ ଖସେ ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି ଦିଶେ । କିଛି ଚିରସ୍ଥାୟୀ ନୁହେଁ ସଂସାରେ କେତେ ଝଡ଼ ଝଞ୍ଜା ଆସେ ରାସ୍ତାରେ – ମାଟିର ଦେହ, ମାଟିରେ ମିଶେ ଜୀବନଟା ବୋଧେ ଏମିତି…
ପହିଲି ବର୍ଷାରେ କାଦୁଆ ବିଲରେ ଧାନ ରୂଆଟିଏ ମୁଁ ମୋ କଅଁଳ କାଣ୍ଡକୁ ଶକ୍ତ କରୁଥିବା ଆଷାଢ଼ ଶ୍ରାବଣ ତୁ । ମନ ବହିଥାକ ଡାଏରୀର ସାଧା କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦଟେ ମୁଁ ମୋ ଛାତିରେ ଗାରେଇ କବିତାଟେ ଲେଖି କବିର କଳ୍ପନା ତୁ । କୋଟିଏ ତାରାଙ୍କୁ ପାଖରେ ରଖିବି ଏକା ଆକାଶଟେ ମୁଁ ମୋ ଅନ୍ଧାର ହୃଦୟେ ଆଶା ଭରୁଥିବା ପୁନେଇଁ ଚାନ୍ଦଟା ତୁ । ବର୍ଷାକୁ ବାଟେଇ ଶୀତକୁ ବନ୍ଦେଇ ଶରତ ଋତୁଟେ ମୁଁ…
କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ ଆଖି କଣରେ ଅଶ୍ରୁ ଆଢ଼ୁଆଳରେ ହଉ କିମ୍ବା ଓଠ ତଳ ହସର ଓଢ଼ଣା ତଳେ କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ । କବିର ହୃତସ୍ପନ୍ଦନରେ ଯାହା ତା’ ଲେଖନୀ ମୁନରେ ଜୀବନ୍ତ ହବା ଅପେକ୍ଷାରେ ହଉ କିମ୍ବା ଶିଳ୍ପୀର ତୁଳି ଅଗରେ ଯାହା କାହାଣୀଟେ କହିବାର ଅପେକ୍ଷାରେ, ତା’ ଛବିର ପ୍ରତିବିମ୍ବରେ କିଛି ସତ ଲୁଚି ରହିବା ଭଲ । ଅମାବାସ୍ୟା ରାତିର ନୀରବ ଅନ୍ଧକାରରେ ଶ୍ୱାନ ଶ୍ୱାପଦଙ୍କ…
