କୋରୋନା: କିଛି କଥା କିଛି ବ୍ୟଥା
ଯିବା ପାଇଁ ବାଟ ନାହିଁ ତଥାପି ବି, ପାଦ ଥକେ ହେଲେ ରାସ୍ତା ସରେ ନାହିଁ ରାତିର ଅନ୍ଧାର ସହ ଆଶା ବି ମିଳାଏ ବୁକୁଫଟା କୋହ ମନକୁ ଭିଜାଏ ମୁଣ୍ଡର ବୋଝଠୁ ବଢ଼େ ପେଟର ଭୋକ ମୁଁ ଦାଦନ ଶ୍ରମିକ…
ଯିବା ପାଇଁ ବାଟ ନାହିଁ ତଥାପି ବି, ପାଦ ଥକେ ହେଲେ ରାସ୍ତା ସରେ ନାହିଁ ରାତିର ଅନ୍ଧାର ସହ ଆଶା ବି ମିଳାଏ ବୁକୁଫଟା କୋହ ମନକୁ ଭିଜାଏ ମୁଣ୍ଡର ବୋଝଠୁ ବଢ଼େ ପେଟର ଭୋକ ମୁଁ ଦାଦନ ଶ୍ରମିକ…
ବନସ୍ତେ ଡାକିଲା ଗଜ ଏଇ ବରଷ ବି ହେଉନି ରଜ ହେଉନି ରଜ ଲୋ ଘରେ ହୁଅ ସଜବାଜ ॥ ଦୁଇଟା ବରଷ ଗଲା ଘରେ ବସି ବସି ଦିନ କଟିଲା ଦିନ କଟିଲା ଲୋ କୋରୋନା କିଅଣ କଲା ॥…