ଆସି ଯାଇଛି ବଣଭୋଜିର ଋତୁ ଆସ ଆମେ ବଣଭୋଜି ପାଇଁ ଯୋଜନା କରିବା ନୂତନ ବର୍ଷର ଆଗମନ ଚଳଚଞ୍ଚଳ ଗାଆଁଠୁ ସହର ପରିବେଶର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ, ସବୁଜିମାରେ ରଙ୍ଗେଇ ହୋଇ ଖୁସିକୁ ଦ୍ୱିଗୁଣିତ କରୁଛି ।

ଏଇ ଯେ କାଲି ରାତିରେ ତୁମେ ଆସିଥିଲ, କେଉଁ ଏକ ନିର୍ଜନ ପ୍ରହରେ । ଭାଙ୍ଗି ଦେଇ ନିଦ ମୋର ଚାଲିଗଲ ନିଦ ସବୁ ନେଇ ମୋ ଆଖିରୁ, ତୁମ ପଣତ କାନିରେ ସରାଗେ

ସମ୍ପର୍କଟା ଏକ ନିଆରା ଦୁନିଆ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ତା’ର ଭୂମିକା । ଭଲ ପାଇବାର ଚଲାସାଥି ସିଏ କେବେ ଆସେ ଦିଏ ଧୋକା ॥ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଡାକେ ନୂଆ ପରିଚୟେ ବନ୍ଧନକୁ ନିଏ କିଣି ।

ସବୁ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଆସନ୍ନତାରୁ ବାରମ୍ବାର ଉତ୍ତାରି ଆଣିଲି ନିଜକୁ ବାରମ୍ବାର ରଦ୍ଧ କଲି ନିଜ ସହ ନିଜ ସନ୍ଧିର ଚୁକ୍ତିପତ୍ର କଣିକାଏ ଆଲୁଅର ଅର୍ଦ୍ଦଳୀରେ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ହାତଯୋଡ଼ି ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଇଁ ପଥର ପାଲଟିଥିବା ପ୍ରର୍ଥନା

ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଜଳ ମିଶି ହୁଏ ସିନ୍ଧୁ ସଭିଙ୍କୁ ଏ କଥା ଜଣା, ସେହିଭଳି ଛୋଟ ଛୋଟ ଭଲ କାମ ମହତେ କରିବ ଗଣା । ନିତିଦିନ ଆମ ଜାଣ-ଅଜାଣତେ ଆଖ ପାଖେ ଘଟେ

ବୁଡ଼ି ଯାଉଥିଲେ ବାରୁଣୀ ଦିଗରେ ପ୍ରଭାକର ରଙ୍ଗ ବିଞ୍ଚି, ଗୋଠ ଫେରୁଥିଲା ଗୋଧୂଳି ଉଡ଼େଇ ନୀଡ଼ ଅଭିମୁଖେ ପଷୀ (୧) ଗଛ ପଚାରିଲା କହଲୋ କସ୍ତୁରୀ ମନ କରୁ କାଇଁ ଉଣା, ନୀରବରେ ବସି

ଜୀବନରାସ୍ତାରେ ଚାଲୁଚାଲୁ ମନେ ପଡ଼େ ସେହି ଅଭୁଲା ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ… ଥିଲି ଦିନେ ମୁଁ ଯେ… ଏହି ମୁକ୍ତ ଆକାଶର ବିହଙ୍ଗ… ନଥିଲା ମୋ ପାଇଁ କିଛି ବନ୍ଧନ ବିଛୁରି ପଡ଼ିଥିଲା ମୋ ଜୀବନେ

ଶୀତ ଆସିଲେ ଜୀବନ୍ତ ହୋଇଉଠେ ତୁମସ୍ମୃତି ତାଜା ହୋଇଯାଏ କାକର ଭିଜା ଗୋଲାପ ଯୋଉଟା ତୁମେ ଦେଇଥିଲ ମୋତେ ଅତି ସରାଗରେ ପହିଲି ଭେଟରେ । ଶୀତ ଆସିଲେ ମନେପଡ଼େ ତୁମ ଇଅରକଡ଼୍ ଦିଆ

ତୁମ ବିନା, ଦୀପରେ ସେ ତେଜ ନାହିଁ, ତୁମ ବିନା, ବାଣରେ ସେ ରୋଷ ନାହିଁ, ତୁମେ ଯେବେ ପାଖେ ନାହଁ, ମନ କେମିତି ବା ମାନନ୍ତା ! ଯଦି କେହି କୁହନ୍ତା, କେମିତି

ସେଇ ମୋ ଅମାନିଆ ବର୍ଷା ଭାରି ଜିଦି କରେ ଅବେଳାରେ ତମତମ ହେଇ ଟପଟାପ ଝରେ…..!!!!(୧) ଗୁମସୁମ ରହେ ବାଦଲ ଭିତରେ ରିମଝିମ ଝରେ କେବେ ପାହାଡ଼ ଉପରେ….!!!!!!(୨) ଦୁମଦାମ ନାଚେ କେବେ ପ୍ରିୟା

“ଯା’ ଆଉ କେବେ କଥା ହେବିନି, କେବେ କିଛି କହିବିନି…” ମୁହଁରେ ତାଲା ଦେଇ ଅପେକ୍ଷା କରେ, ତୁମ ଉତ୍ତରକୁ ଯୋଗାଡ଼ କରେ ପ୍ରତିଉତ୍ତର ତମେ ଏୟା କହିଲେ… ମୁଁ ସେୟା କହିବି, ତମେ