କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ବିଚାର ଚାଲିଛି, ଲୁହାଶିକୁଳିରେ ବନ୍ଧା ବର୍ବର ଆତତାୟୀମାନଙ୍କର ଅପରାଧ ରାଜଦ୍ରୋହ ଶ୍ରେଷ୍ଠତ୍ୱର ଶିରିପାବନ୍ଧା ରାଜାର ବିରୋଧରେ (ମିଛ) ବିଜୟର ତିଳକ ଲଗା କପାଳରେ (ସତ) କଳଙ୍କର ଛିଟା ରାଜା କେବେ ବରଦାସ୍ତ ନକରିପାରେ, ସେଥିପାଇଁ ସେମାନେ ବର୍ବର ଅପରାଧି ସେମାନଙ୍କ ଅପରାଧ ‘ହକ୍ ମାଗିବା’ ମାଗୁନଥିଲେ ରାଜା ଲୁଟିଥିବା ରାଜସ୍ୱ କେବଳ ପେଟ ପାଇଁ ମୁଠେ ଦାନା ରାଜାର ଦେହଖିଆ ଭୋକିଲା ପଶୁଠାରୁ ନିଜକୁ ରକ୍ଷା କରିବାକୁ ଖଣ୍ଡେ କନା ବେକାରୀ ମାଗୁଥିଲେ ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ଅପପୃଷ୍ଟି…
ମନରେ ଅଗଣିତ ପ୍ରଶ୍ନ ସମାଧାନର ଉପାୟ ଖୋଜି ଚାଲିଛି ଆଖିରେ ଅସୁମାରି ସ୍ୱପ୍ନ ରାତ୍ରିର ଅନୁସନ୍ଧାନ କରୁଛି କେଇ ଦିନର ଭୋକିଲା ପେଟ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଛଟ ପଟ ହେଉଛି ଚାଲିବାକୁ ବହୁପଥ ଅଛି କ୍ଲାନ୍ତ ପଥିକଟି ପରି ପଡ଼ି ରହିଛି ବଞ୍ଚିବାକୁ ଆଶାନାହିଁ ପ୍ରଭୁ ତୁମ ଦର୍ଶନକୁ ଅପେକ୍ଷା କରିଛି ସତରେ ବିଚିତ୍ର ଏ ଦୁନିଆ ଆଉ ତାର ଚିତ୍ରପଟ ॥ ରୁଦ୍ର ନାରାୟଣ ଖଟୁଆରୁଦ୍ର ନାରାୟଣ ଖଟୁଆ ଜଗତସିଂହପୁରସ୍ଥିତ ରାହାମାଠାରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।…
ବେଳେ ବେଳେ ଏମିତି ବି ହୁଏ, ସବୁ ସୁଖର ଏରୁଣ୍ତି ବନ୍ଧ ଡେଇଁ କିଏ ଜଣେ ପଶି ଆସେ, ବହୁ ପ୍ରଶ୍ନର ପସରା ଧରି, ଆନ୍ଦୋଳିତ ହୁଏ ମନ ମୁଁ ପରା ଈଶ୍ୱରଙ୍କ ସର୍ବୋତ୍ତମ ସୃଷ୍ଟି, ଘରର ମୁଁ ଲକ୍ଷ୍ମୀ । ଏକାଧାରେ ଜାୟା, ପୁଣି ଜନନୀ, ଭଗିନୀ । ପ୍ରେମ, ପ୍ରୀତି, ପ୍ରଣୟର ମୁଁ ପରା ତ୍ରୀବେଣୀ । ତେବେ କୁହ ମୁଁ କାହିଁକି ଜଳେ ଏଠି, ଉପେକ୍ଷାର କଳା ମଶାଣୀରେ? ମୁଁ କାହିଁକି ଭାସେ…
ଜୀବନର ବାଟେ ଚାଲୁ ଚାଲୁ କେବେ କଣ୍ଟାଟିଏ ମାଡ଼ିଛି, କେବେ ଫୁଲରେ ମୁଁ ଚାଲିଛି । କେବେ ବରଷାରେ ଭିଜିଛି କେବେ ବୈଶାଖକୁ ଛୁଇଁଛି, କେତେ ଯେ ସ୍ୱପ୍ନ ଦେଖିଛି କିଛି ପୁଣି ସତ ହୋଇଛି । କେବେ ଦୁଃଖ ନଈ କୂଳେ ବୁଲି ନିଜକୁ ହଜେଇ ଦେଇଛି, ପୁଣି ସୁଖର ସାତ ରଙ୍ଗରେ ନିଜକୁ ରଙ୍ଗେଇ ଦେଇଛି । କେତେ ଯେ ପଡ଼ିଚି, କତେ ଯେ ଝୁଣ୍ଟିଛି ତଥାପି ଆଜି ମୁଁ ଚାଲିଛି, ଜୀବନକୁ ମୋର…
ତୁମ ସହ ମିଶିବାକୁ ବହୁତ ଇଚ୍ଛା ତୁମେ ଟିକେ ଆସନ୍ତନି ଭସା ବାଦଲରେ, ମୃଦୁ ମଳୟରେ ନଦୀର ସ୍ରୋତରେ, ପୁଷ୍ପର ସୁରଭିରେ କୋଇଲିର କୁହୁତାନେ ଅବା ଜହ୍ନର ଜୋଛନାରେ ତୁମେ ଟିକେ ଆସନ୍ତନି । କରନ୍ତ କେତେ ମାନ ଅଭିମାନ ତୁମର ନୀରବ ଚୋରାଚୋରା ଚାହାଣୀରେ ସବୁମାନ ଅଭିମାନ କୁଆଡ଼େ ନିମିଷକେ ମିଳାଇ ଯାଆନ୍ତା, ହଠାତ୍ ଆସନ୍ତା ଫଗୁଣର ସୁନାମି ହଜିବାକୁ ହଜାଇବାକୁ ଭିଜିବାକୁ ଭିଜାଇବାକୁ ପ୍ରୀତି ଉପବନେ ହେଉପଛେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ ତମେ ଟିକେ ଆସନ୍ତନି ।…
