ମାନବ ତମେ ଆସ

ମାନବ ତମେ ଆସ

ମାନବିକତାକୁ ସାଥିରେ ଧରି ଆସିବ କି ତମେ ମାନବ ସାରା ଦୁନିଆ ବଦଳି ଯିବ ତମର ହେଲେ ଆବିର୍ଭାବ । ମାନବିକତା ନାହିଁ ବୋଲି ସ୍ନେହ ଶ୍ରଦ୍ଧା ଦୟା ନାହିଁ ଏଠାରେ ଏସବୁ ସାଥିରେ ଧରି ଆସ‌ହେ ମାନବ ଥରେ । ମାନବିକତାର ଅଗ୍ନି ଜାଳି ଜାଳିଦିଅ ହିଂସା ଅହଂକାର ମାନବ ତମେ ଥରୁଟିଏ ଆସ ମାନବିକତାର ହେବ ଜୟକାର । କନ୍ୟା ଭୃଣ ବଞ୍ଚିବ ନାରୀର ସମ୍ମାନ ଫେରିବ ମାନବ ଯେବେ ତମେ ଆସିବ ମାନବିକତାର…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ସତରେ କ'ଣ ସେ ଅଲୋଡ଼ା

ସତରେ କ’ଣ ସେ ଅଲୋଡ଼ା?

ସେ କନ୍ୟା, ଭଗିନୀ, ଜାୟା ଓ ଜନନୀ କେଉଁ ଅଜଣା ହସ୍ପାତାଳରେ ହୁଏ ଅଜଣା ଭୃଣ ହତ୍ୟା ଅଥବା ମିଳେ ପଲିଥିନ୍‌ ଜରିରେ ବନ୍ଧା ଅଳିଆଗଦା ବା ରେଳ ଧାରଣା ନିକଟରୁ ପୁଣି ବିଦ୍ୟାଳୟେ ଅବା ଶୁନ୍‌ଶାନ୍ ଜାଗାରେ ପଡ଼େ ସେ କାମୁକ ଆଖିରେ ତ‌ଥାପି ସରେନା ତା’ର କାହାଣୀ ସେଇଠି ଯୌତୁକ ନିଆଁରେ ସେ ପୋଡ଼ି ହୋଇଯାଏ ଅଥବା ହୁଏ ସେ ପତି ପରିତ୍ୟକ୍ତା । ପରିଣତ ବୟସରେ ବି ସରେନା ଦୁଃଖ କାହାଣୀ ଯେଉଁଠି…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
shefali

ଶେଫାଳି

ତୁମେ ଯେମିତି ଝରିଯାଅ ସକାଳ ହେବା ପୂର୍ବରୁ ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ହଜିଗଲା ନିଦ ଭାଙ୍ଗିବା ଆଗରୁ । ତୁମେ ଯେମିତି ଝରିଯାଅ ପ୍ରସ୍ଫୁଟିତ ବୃନ୍ତରୁ ସ୍ୱପ୍ନ ସ୍ଵପ୍ନସବୁ ଝରିଲେଣି ଲୁହ ହେଇ ମୋ ଆଖିରୁ । ଅବଶୋଷ ନାହିଁ କି ତୁମର ବଞ୍ଚିତ ହେଲ ଅର୍ଚ୍ଚନାରୁ ମୁଁ କିନ୍ତୁ କାନ୍ଦୁଛି ଆଉ ଜିଉଁଛି ମରୁ ମରୁ । – ସମିତା ସାହୁ ସମିତା ସାହୁସମିତା ସାହୁ ପେଶାରେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷୟିତ୍ରୀ ଏବଂ ନିଶାରେ କବୟତ୍ରୀ ବା ଗାଳ୍ପିକା…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ତୁମପାଇଁ

ତୁମପାଇଁ

କେବେ ହେଲେ ତୁମ ମଥାର କୁଙ୍କୁମ କେବେ ଗଭାର ଗଜରା, ନୟନ ଅଞ୍ଜନ ହେଲେ କେତେବେଳେ ପୁଣି କେବେ ଗଳାହାରା । ନହୁଲି ଅଧରେ ନାଲି ଗାଢ଼ ରଙ୍ଗ ଲାଜରା ବଦନ ହସ, ଆଉ କେବେ ହେବି ପାଦର ନୁପୁର କେବେ ତୁମ ଝୀନବାସ । ଆଉ କେତେବେଳେ କେଶର ଚେପଣା ସରୁ ଆଙ୍ଗୁଳି ମୁଦ୍ରିକା, କେବେ ପୁଣି ହେବି ହସ୍ତ ଦ୍ୱୟ ଶଙ୍ଖା କେବେ କାନର ଝୁମକା । ଅତର ହୋଇଣ ଦେହରେ ଲାଖିଣ ମହକିବି…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ଗୁରୁଜୀ

ଗୁରୁଜୀ

ଦାନ ମଧ୍ୟେ ବିଦ୍ୟା ଦାନ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ମହୀତଳେ, ମୂରୁଖ ମହାନ ସାଜେ ଗୁରୁ କୃପା ବଳେ । ଜ୍ଞାନାଲୋକ ଦେଇ ଯିଏ ନିଇତି ହସାଏ, ସିଏ ପରା ମାତା-ପିତା ଗୁରୁ ପରା ସିଏ । ଯୁଗେ ଯୁଗେ ଗୁରୁ ପୂଜା ରହିଛି – ରହିବ… କିଏ କହେ ଗୁରୁ ବିନା ଜ୍ଞାନ ପାଇ ହେବ? ଗୁରୁ ବାଣୀ ଗଙ୍ଗା ପରି ଶାଶ୍ଵତ – ପବିତ୍ର, ସୁନ୍ଦର – ସତ୍ୟ – ପ୍ରଶାନ୍ତି ମଧୁର – ଅମୃତ ।…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ