କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଆଗୋ ପ୍ରିୟତମା ମନର ମଇନା ସତେ କୀ ଶୀତଳ ଜ୍ୟୋତ୍ସ୍ନା ତମେ ମନରମା ॥୧॥ କନ୍ୟା ତମେ ରୂପସୀ ବୟସ ବାଇଶି ତୁମେ କ୍ରୁଷ୍ଣା, ତୁମେ କାବେରୀ ପ୍ରାଣ ପ୍ରିୟା କନ୍ୟା ଅଳସୀ ॥୨॥ କଣ୍ଠ ସୁଶୋଭିତ ଶରୀର ସୁଢୋଳ ପାଦରେ ପାଉଁଜି ଝଣ ଝଣ ସୁଶୋଭିତ ॥୩॥ କାନେ କାନଫୁଲ, ନାକେ ନାକଗୁଣା ସାଥୀ ତମେ ମୋର ପ୍ରିୟ ସତଗୁଣା ॥୪॥ ତମ ବକ୍ଷ ଦେଶ ଯେପରି ଚନ୍ଦ୍ରମା ସତେକି ସରଗ କଟି ଦେଶ ତମ…
ସମ୍ପର୍କ ଯେ ସୃଷ୍ଟିହୁଏ ମନର ମିଳନେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ବାନ୍ଧିରଖେ ତାହାରି ସୂତାରେ । ସମ୍ପର୍କର ଆଦି ଥାଏ ନଥାଏ ଯେ ଅନ୍ତ ଜୀବନ ପାନ୍ଥଶାଳାରେ ସେ ଅଟେ ପଥିକ । ନୁହେଁ ସେ ତ କାଚଘର, ଆଘାତରେ ଭାଙ୍ଗିଯିବ ନୁହେଁ ସେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ଶୋଷିନେବ । ଭାଙ୍ଗିପାରେ ନାହିଁ ତାକୁ ଝଡ଼ ବା ବତାସ ସମ୍ପର୍କ ବିଚ୍ଛେଦେ ବ୍ୟକ୍ତି ହୁଅଇ ନିରାସ । ସେ ସମ୍ପର୍କ ଅଟେ ପୁଣି ହସ କାନ୍ଦ ମିଶା ଧୋଇ…
କୈଶୋରରୁ ଗୋଟିଏ କଥା ଶୁଣି ଆସୁଅଛି ମୁହିଁ ମଣିଷ ଜୀବନେ ଯୌବନାବସ୍ଥାଠାରୁ ସୁନ୍ଦର ଆଉ କିଛି ନାହିଁ ଆଦ୍ୟ ଯୌବନରେ ପାଦ ଥାପୁ ଥାପୁ ଏ କି ବିଚିତ୍ର ଅନୁଭବ ନିଜ ମଧ୍ୟେ ବହୁ ନୂତନତ୍ୱ କରୁଛି ମୁଁ ଉଦ୍ଭବ (୧) ଚପଳ ଆଖି ମୋର ଆଜିକାଲି ହୁଏ ଆମାନିଆ ଓଠ ମୋର କହେ କେତେ କଥା ନୂଆ ନୂଆ ସାଙ୍ଗ ମେଳେ ହସୁ ହସୁ ଖିଲି ଖିଲି ଦୂରରୁ ହଠାତ ମୁଁ ତାଙ୍କୁ ଦେଖିଲି (୨)…
ସୁନ୍ଦର ତା’ ଚାରୁ-ଲତା, ଆଉ ନିରବ ତା’ ପଥ କଣ୍ଟା ଥାଏ ଅବା ଫୁଲ ଥାଏ, ତା’ ପଥେ ପଥେ ଚାଲିବାକୁ ହୁଏ ମୋତେ ତା’ ନିର୍ଜନ ବନରେ କିଛି ହଜିଯାଏ ତ ଆଉ କିଛି ମିଳିଯାଏ, ନୂଆ ଆଶାର କିରଣ ସେମିତି ସାଥିରେ ମୋ ଥାଏ ॥ ସାଥି ବିନା ଲାଗେ ମୋତେ ଖାଁ ଖାଁ ତା’ ନୀରବ ପଥେ ଅଜଣା ଭୟରେ ପ୍ରାଣ ମୋର ଶଙ୍କି ଉଠେ ମନ ମୋର ଏଣେ ତେଣେ ଘୁରି…
ତୁମେ କେବେ ବୈଶାଖର ଝାଞ୍ଜିପିଟା ବାଆ ତ- କେବେ ରିମ୍ଝିମ୍ ବର୍ଷାର ବିନ୍ଦୁ । ପୁଣି କେବେ ଫଗୁଣର ମଳୟ ତ କେବେ ଶୀତ ସକାଳର କୁହୁଡ଼ି । ଆଉକେବେ ମୋ ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ୱରେ ପ୍ରୀତିର ଗଜଲ ପରି ଅତୀତ ଓଢ଼ଣୀ ତଳେ ତମ ପ୍ରତିଛବି ଝଲମତ । କେବେ କେବେ ମନେପଡ଼ ତୁମେ ପୁଣି ମନେପଡ଼ିବା ଓ ଭୁଲିଯିବାର ଲୁଚକାଳି ଖେଳ ଖେଳୁ ଖେଳୁ ତାରାମାଳ ଭିତରେ କୋଉଠି ଲୁଚିଯାଅ ଯେ ଖୋଜି ଖୋଜି ପାଏନି ତୁମକୁ…
