ପ୍ରେମ
ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ଆଖିରେ ସ୍ୱପ୍ନ ଜୋଛନାର ଜହ୍ନରାତି ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ତନୁରେ ଭ୍ରମ ଅଦେଖା ଅଶ୍ରୁର ତାତି ॥ ସାଉଁଟି ସାଉଁଟି ଖୋଜୁଥାଏ ସେ ତ ଶାମୁକା ଭିତରୁ
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ କିଛି ଗଳ୍ପ, ପ୍ରବନ୍ଧ, କବିତା, ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ, ଆତ୍ମକଥା, ବ୍ୟଙ୍ଗ ରଚନା ଆଦିକୁ ନେଇ ପରିକଳ୍ପନା କରାଯାଇଥିଲା ଏହି ଶୁଭପଲ୍ଲବର । ଏହି କିଛିବର୍ଷର ଯାତ୍ରାରେ, ଇ-ପତ୍ରିକାରୁ, ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ ୱେବ୍ ପୋର୍ଟାଲ୍, ପ୍ରକାଶନ, ଇ-ଷ୍ଟୋର୍ ଆଦି ଜନ୍ମନେଇଛି । ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଆଗେଇ ଚାଲିଛୁ ସଭିଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ।
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ→
ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ଆଖିରେ ସ୍ୱପ୍ନ ଜୋଛନାର ଜହ୍ନରାତି ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ତନୁରେ ଭ୍ରମ ଅଦେଖା ଅଶ୍ରୁର ତାତି ॥ ସାଉଁଟି ସାଉଁଟି ଖୋଜୁଥାଏ ସେ ତ ଶାମୁକା ଭିତରୁ
ହେ ମୁଖାବରଣ !! ତୁମେ ସତ୍ୟର ଆବରଣ, ସତେ ଯେମିତି ଲାଲ୍ ଟହଟହ ଲୋଭନୀୟ ମହାକାଳ ଫଳ, ବାହ୍ୟ ଉପଢୌକନର ଚାକଚକ୍ୟରେ ଲୁଚାଇ ଦେଇଛ ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ । ଶୁଣିଛି ଚେହେରାରୁ ଜାଣିହୁଏ ହୃଦୟର
ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ ନୃତ୍ୟେ ଭୋଳ ଅଶ୍ରୁ ଜଳେ କରାଳ ଲହରୀ ଭେରି ହୃଦ ସାଗରେ ଖେଳେ । ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ । ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ମନେ ଧରି ତୋଳେ
ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ତୁମରି କଥାକୁ ଭାବେ ଯେବେ ମୋ ମନରେ, କ୍ଷଣିକେବି ତୁମେ ଡେରି ନ କରି ଗୋ ଚାଲିଆସ ଭାବନାରେ ॥ ଲାଗୁଛି ତୁମରି ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଯାଇଅଛି, ପାରୁନି
ଟିକିଏ ନିରବି ଯାଅ, ନିଶବ୍ଦରେ ଶୁଣ, ସ୍ପଷ୍ଟ ଶବ୍ଦ ‘ନିଶବ୍ଦତା’ର । ଏବଂ ‘କିଛି ନାହିଁ’ର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ, ଶୁନ୍ୟତାରେ, ‘ପୂର୍ଣ୍ଣତା’କୁ ଅନୁଭବ କର । ଆଖି ବନ୍ଦକର ଏବଂ ଦେଖ, ‘କିଛି ନାହିଁ’ର ଏ
ମୁଁ ତୋ ମମତା ପଞ୍ଜୁରୀରେ କଏଦୀ ଶୁଆଟିଏ ! ଉଡ଼ିଯିବାକୁ ଚାହେଁ, ହେଲେ ଅଜଣା ଏ ସହରରେ ନାହିଁ ମୋର ବସାଟିଏ !! ପଞ୍ଜୁରୀ ବାହାର ଦୁନିଆରେ କେତେ ହିଂସ୍ର ବାତାବରଣ ! କ୍ଷମାହୀନ
ସବୁ ଜାଣି ବି ତୁମେ ଅଜଣା, ସବୁ ଶୁଣି ବି, ସବୁ ତୁମ ପାଇଁ ଅଶୁଣା । ତୁମେ ନଥିଲେ ଚାରିଦିଗ ଅନ୍ଧକାରମୟ, ତୁମେ ଥିଲେ ଆଲୋକରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ମୋ ଘର ଅଗଣା ॥
ମନ ମୟୂରୀ ମୋ ନାଚୁଛି ଯେ ଆଜି କୃଷ୍ଣ ଗୋ ତୁମ ବଂଶୀର ସ୍ୱରେ, ନାଚୁଥିବ ନାଚୁଥିବ ମୋର ମନ ତୁମ ଭକ୍ତିଭରା ପ୍ରେମ ଆଳାପରେ । (୧) ତୁମ ମଥାରେ ସେ ମୟୂର
ବରଷାରାଣୀ ଯେ ବିଦାୟ ଘେନିଲା ଧରାକୁ ଆସିଲା ଶରତ ଆକାଶରେ ନାହିଁ ବାଦଲର ଛବି ହସି ଉଠିଲାଣି ମରତ ॥୧॥ ନବପଲ୍ଲବରେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁର ଶୁଭଦୃଷ୍ଟି ଟିକେ ପଡ଼ିଲା ସୁରୁଜ ମୁରୁଜ ବୁଣିଦେଲା ପରେ
ତୋଡ଼ି ରାମ୍ପେ ଦଣ୍ଡିକିରି ଉବୁଟୁବୁ ହୁଏ କେରାଣ୍ଡି ବା ଗଡ଼ିଶାଟେ ଝୁଲେ ଏଇ ଆଦିବାସୀ ପିଲାର ବନଶୀରେ ନିର୍ଗଳ ପାଣିର ସୁଅରେ ଛାଞ୍ଚ ବସେ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ଖସେ ନିଘଞ୍ଚ ଏ ଶାଲବଣ ଧାରେ କମ୍ର
ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅବସ୍ଥା ବିଗିଡ଼ି ଯାଇଛି ଉଜୁଡ଼ି ଯାଇଛି ସବୁ ସଜାଡ଼ିବା ଲୋକେ ବିଗିଡ଼ିବେ ଯେବେ କିଏ ସେ କରିବ କାବୁ? ରାଜନେତା ଆମ ଭାରି ଚାଲାକିଆ କଥାରେ କରନ୍ତି ଯାଦୁ ଟଙ୍କାରେ ନହେଲେ, ହାତ
ବଡ଼ ଦଗାଦିଆ ତୁ ଜଗା କାଳିଆ, ଚଲେଇଲୁ କେତେ ବାଟ । ଖୋଜି ଖୋଜି ତତେ ନୟାନ୍ତ ହେଲିଣି, ଦେଖଉଛୁ ପୁଣି ଥାଟ ॥ ତତଲା ବାଲିରେ ପାଦ ପାଏ କଷ୍ଟ, ଝରେ ବିନ୍ଦୁ
ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ଆଖିରେ ସ୍ୱପ୍ନ ଜୋଛନାର ଜହ୍ନରାତି ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ତନୁରେ ଭ୍ରମ ଅଦେଖା ଅଶ୍ରୁର ତାତି ॥ ସାଉଁଟି ସାଉଁଟି ଖୋଜୁଥାଏ ସେ ତ ଶାମୁକା ଭିତରୁ
ହେ ମୁଖାବରଣ !! ତୁମେ ସତ୍ୟର ଆବରଣ, ସତେ ଯେମିତି ଲାଲ୍ ଟହଟହ ଲୋଭନୀୟ ମହାକାଳ ଫଳ, ବାହ୍ୟ ଉପଢୌକନର ଚାକଚକ୍ୟରେ ଲୁଚାଇ ଦେଇଛ ନିଜ ଅସ୍ତିତ୍ୱକୁ । ଶୁଣିଛି ଚେହେରାରୁ ଜାଣିହୁଏ ହୃଦୟର
ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ ନୃତ୍ୟେ ଭୋଳ ଅଶ୍ରୁ ଜଳେ କରାଳ ଲହରୀ ଭେରି ହୃଦ ସାଗରେ ଖେଳେ । ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ । ସ୍ମୃତିର ତାଳେ ତାଳେ ପ୍ରତିବିମ୍ବ ମନେ ଧରି ତୋଳେ
ଆଖି ବୁଜିଦେଇ ତୁମରି କଥାକୁ ଭାବେ ଯେବେ ମୋ ମନରେ, କ୍ଷଣିକେବି ତୁମେ ଡେରି ନ କରି ଗୋ ଚାଲିଆସ ଭାବନାରେ ॥ ଲାଗୁଛି ତୁମରି ପ୍ରେମ ବନ୍ଧନରେ ବାନ୍ଧି ହୋଇ ଯାଇଅଛି, ପାରୁନି
ଟିକିଏ ନିରବି ଯାଅ, ନିଶବ୍ଦରେ ଶୁଣ, ସ୍ପଷ୍ଟ ଶବ୍ଦ ‘ନିଶବ୍ଦତା’ର । ଏବଂ ‘କିଛି ନାହିଁ’ର ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡରେ, ଶୁନ୍ୟତାରେ, ‘ପୂର୍ଣ୍ଣତା’କୁ ଅନୁଭବ କର । ଆଖି ବନ୍ଦକର ଏବଂ ଦେଖ, ‘କିଛି ନାହିଁ’ର ଏ
ମୁଁ ତୋ ମମତା ପଞ୍ଜୁରୀରେ କଏଦୀ ଶୁଆଟିଏ ! ଉଡ଼ିଯିବାକୁ ଚାହେଁ, ହେଲେ ଅଜଣା ଏ ସହରରେ ନାହିଁ ମୋର ବସାଟିଏ !! ପଞ୍ଜୁରୀ ବାହାର ଦୁନିଆରେ କେତେ ହିଂସ୍ର ବାତାବରଣ ! କ୍ଷମାହୀନ
ସବୁ ଜାଣି ବି ତୁମେ ଅଜଣା, ସବୁ ଶୁଣି ବି, ସବୁ ତୁମ ପାଇଁ ଅଶୁଣା । ତୁମେ ନଥିଲେ ଚାରିଦିଗ ଅନ୍ଧକାରମୟ, ତୁମେ ଥିଲେ ଆଲୋକରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ, ମୋ ଘର ଅଗଣା ॥
ମନ ମୟୂରୀ ମୋ ନାଚୁଛି ଯେ ଆଜି କୃଷ୍ଣ ଗୋ ତୁମ ବଂଶୀର ସ୍ୱରେ, ନାଚୁଥିବ ନାଚୁଥିବ ମୋର ମନ ତୁମ ଭକ୍ତିଭରା ପ୍ରେମ ଆଳାପରେ । (୧) ତୁମ ମଥାରେ ସେ ମୟୂର
ବରଷାରାଣୀ ଯେ ବିଦାୟ ଘେନିଲା ଧରାକୁ ଆସିଲା ଶରତ ଆକାଶରେ ନାହିଁ ବାଦଲର ଛବି ହସି ଉଠିଲାଣି ମରତ ॥୧॥ ନବପଲ୍ଲବରେ ଶିଶିର ବିନ୍ଦୁର ଶୁଭଦୃଷ୍ଟି ଟିକେ ପଡ଼ିଲା ସୁରୁଜ ମୁରୁଜ ବୁଣିଦେଲା ପରେ
ତୋଡ଼ି ରାମ୍ପେ ଦଣ୍ଡିକିରି ଉବୁଟୁବୁ ହୁଏ କେରାଣ୍ଡି ବା ଗଡ଼ିଶାଟେ ଝୁଲେ ଏଇ ଆଦିବାସୀ ପିଲାର ବନଶୀରେ ନିର୍ଗଳ ପାଣିର ସୁଅରେ ଛାଞ୍ଚ ବସେ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ଖସେ ନିଘଞ୍ଚ ଏ ଶାଲବଣ ଧାରେ କମ୍ର
ବ୍ୟବସ୍ଥା ଅବସ୍ଥା ବିଗିଡ଼ି ଯାଇଛି ଉଜୁଡ଼ି ଯାଇଛି ସବୁ ସଜାଡ଼ିବା ଲୋକେ ବିଗିଡ଼ିବେ ଯେବେ କିଏ ସେ କରିବ କାବୁ? ରାଜନେତା ଆମ ଭାରି ଚାଲାକିଆ କଥାରେ କରନ୍ତି ଯାଦୁ ଟଙ୍କାରେ ନହେଲେ, ହାତ
ବଡ଼ ଦଗାଦିଆ ତୁ ଜଗା କାଳିଆ, ଚଲେଇଲୁ କେତେ ବାଟ । ଖୋଜି ଖୋଜି ତତେ ନୟାନ୍ତ ହେଲିଣି, ଦେଖଉଛୁ ପୁଣି ଥାଟ ॥ ତତଲା ବାଲିରେ ପାଦ ପାଏ କଷ୍ଟ, ଝରେ ବିନ୍ଦୁ