ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ଆଖିରେ ସ୍ୱପ୍ନ
ଜୋଛନାର ଜହ୍ନରାତି
ପ୍ରେମ ଯେ ସଜାଏ କାହା ତନୁରେ ଭ୍ରମ
ଅଦେଖା ଅଶ୍ରୁର ତାତି ॥
ସାଉଁଟି ସାଉଁଟି ଖୋଜୁଥାଏ ସେ ତ
ଶାମୁକା ଭିତରୁ ମୋତି
ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ ଜାଳୁଥାଏ ବସି
ପ୍ରେମ ପାଇଁ ନିତି ବତୀ
ପ୍ରଣୟ ପସରା ଭେଟି ସେ ସାଉଁଟି
ଲୋଡ଼ି ବସେ ପାଶେ ସାଥୀ ॥
ସପନ ତ ଭାଙ୍ଗେ ସମୟ ତ ବିତେ
ଭରିଯାଏ ମନେ କୋହ
କେତେ ଯେ ପଲକେ ସ୍ମୃତିକୁ ସାଉଁଟି
ନୀରବେ ଅନ୍ତର ଦେହ
ବିରହ ବେଦନା ସହି ସହି ସିଏ
ପାଷାଣ କରଇ ଛାତି ॥
ସୁଖ ପରେ ଦୁଃଖ ପରେ ସୁଖ
ରହିଛି ଜୀବନ ସାରା
କା’ ଜୀବନ ଭରେ ସ୍ନେହ ପ୍ରୀତି ପ୍ରେମେ
କାହା ପାଇଁ ଲୁହର ଧାରା
ଯେତେ ଚାହିଁଲେ ବି ଭୁଲି ଯେ ହୁଏନା
ନିରାଶା ହୁଅଇ ନିତି ॥
– ସ୍ୱାତୀ ବନ୍ଦନା କର
