ଗାଁ ବାସନା ନିକା ପାଇନି ମୁଁ ତ କ୍ବାଟର୍ ଘର ଝିଅ, ତୁଠ ଗାଧୁଆ, ମାଇପି ଗପ ଗାଁ ଦାଣ୍ଡେ ଚାଲି ଧପଧପ, କଟା, ବେଙ୍ଗଳା, ସିଝା ଧାନ ଧାଇଁବି ଖଳାଠୁ ଘର ଘନଘନ,

ପାଚିଲା ଧାନ ଗହିର ଶେଷମୁଣ୍ଡରେ ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି ତାଳ ଗଛ ଆରପଟୁ, କୁହୁଡ଼ି ଚିରେ ସୂର୍ଯ୍ୟ… କାକର ଘାସର ମିତ, ଘର ବାହାରଟା କାଶ୍ମୀର ଲାଗେ… କମ୍ବଳ ପ୍ରେମିକାଠୁ ନିଜର, ଆଲାର୍ମ ଦଶଥର ବାଜିବାଯାଏଁ…

ଶୀତ ତା’ ପସରା ମେଲାଇ ଦେଲାଣି ମୋ ଗାଆଁରେ ସକାଳ ସୂରଜ ମୁରୁଜ ପକାଏ ମୋ ଘର ଅଗଣାରେ । କୁହୁଡ଼ି ଚାଦର ଢାଙ୍କି ତ ଦେଲାଣି ଗାଁକୁ ମୋର ଘାସର ବକ୍ଷରେ ଶିଶିର

ଭାରି ଭଲଲାଗେ ଶୀତୁଆ ସକାଳ କଅଁଳ ଖରାର ତାତି ଭାରି ଭଲଲାଗେ କମଳ ରେଜେଇ ଆଇ ମା’ ସହ ରାତି ।। ଭାରି ଭଲଲାଗେ ମୁଆଁ ଖିଆ ଆଉ ପୁଷ ପୁନେଇର ଜହ୍ନ ମନ

କୁହୁଡ଼ି ଶେଯରେ ସକାଳୁ ସେ ଢାଙ୍କି ହୋଇଥାଏ ସୁନେଲି କିରଣରେ ତା’ ନିଦ ଭାଙ୍ଗିଯାଏ କୃଷକ ପୁଅ ବିଲଆଡ଼େ ମାଡ଼ିଯାଏ ମା’ଙ୍କର ବିରକ୍ତି ଭରା ଗାଳି ଶୁଣି ନିଦ ମୋର ହଜିଯାଏ ଏପଟେ ଘରୁ

ଶୀତ ଦିନେ ମୋ ଗାଁ ସୁନ୍ଦର ଦିଶଇ ପୂରବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆସିଲେ ଭାରି ଭଲ ଲାଗେ ସକାଳର ମଜା ଦେହରେ ଖରା ପଡ଼ିଲେ ।୧। ଘାସର ପତ୍ରରେ କାକର ବିନ୍ଦୁଟି ଝଲମଲ ଦିଶୁଥାଏ ଧାନର

ପସରା ମେଲେଇ ଆଜି ଆସିଅଛି ଶୀତ ମୋ ଲୋକ ଉଲ୍ଲସିତ, ମୋ ଗାଁ ଉଲ୍ଲସିତ । ବନ ଗିରି ଘେରା ଅଟେ ଗାଁ ମୋର ସୁନ୍ଦର ଶୀତକାଳ ଦୃଶ୍ୟ ସବୁ ଅତି ମନୋହର ସବୁଜିମା