ଚକୋଲେଟ୍ ତତେ ଦେବିନାହିଁ ପ୍ରିୟା ମନାକରିଛି ମୋ ବୋଉ ଚକୋଲେଟ୍ ତତେ ଦେଇଦେଲେ କାଳେ ତୁ ଦେଖାଇବୁ ମୋତେ ଭାଉ ମାନିଲି ନାହିଁ ମୁଁ ବୋଉର କଥା ତୋ ପ୍ରେମରେ ଗଲି ଭାସି ଜାଣି

ସକାଳ ସୁରୁଜେ ଦେଖିଛି ପ୍ରେମକୁ ଦେଖିଛି ମୁଁ ନଦୀ କୂଳେ, କେଡ଼େ ପବିତ୍ର ଯେ ରୂପଟି ତାହାର ହଜି ନାହିଁ କାଳ ବଳେ । ଦେଖିଛି ପ୍ରେମକୁ ସାଗର ବୁକୁରେ ଦେଖିଛି ମୁଁ ଆକାଶରେ,

କୁଆଁରୀ ଜୀବନେ ଆଣିଦିଏ ପରିବର୍ତ୍ତନ ବିବାହ ବନ୍ଧନେ ସିନ୍ଦୂର ହୁଏ ତା’ ଜୀବନ । ଟୋପାଏ ସିନ୍ଦୂର ମୂଲ୍ୟ ନାରୀ ପାଇଁ ଅମୂଲ୍ୟ ଜୀବନେ ଭରିଦେ ହସ ଖୁସି ବୈକୁଣ୍ଠ ତୁଲ୍ୟ । ଦୁଇ

ଭଲ ପାଉଛି ତୁମକୁ ମୁହିଁ ଜୀବନଠାରୁ ବେଶୀ ତୁମେ କହିଲେ ଜୀବନ ଦେବି ସଜନୀ ହସି ହସି ତୁମକୁ ପାଇ ଧନ୍ୟ ମୁଁ ହେଲି ପ୍ରେମ ଗୀତିକା ଗାଇ ମୁଁ ହେଲି ତୁମ ଶ୍ୟାମଘନ,

ଏତେ ସବୁ କୁହୁକ କେମିତି ହୁଏ, ତୁମେ ସାଥିରେ ଥିଲେ ସତରେ ସାରା ସଂସାର, ଅଲଗା ଅଲଗା ଲାଗେ ଥୁଣ୍ଟା ଗଛରେ ବି, ଜମୁନାର କଦମ୍ବ ମହକ ଆସେ । ତୁମ ମିଠା ମିଠା

ହେ ଗୋଲାପ ଆଜି ନା ତୁମେ ଅତୀବ ସତେଜ, ହେଲେ କାଲି, କାଲି ନଥିବ ଏ ତେଜ ପାଖୁଡ଼ା ପାଖୁଡ଼ା ଥିବ ଇତସ୍ତତଃ ଆଉ ନିସ୍ତେଜ ।। ହେ ପ୍ରିୟତମା ଆଜି ତୁମକୁ ଏ

ତୁମ ପ୍ରେମର ଝରଣା ଥିଲା ମୋ ପାଇଁ ଅପହଞ୍ଚ ଜହ୍ନ ପରି କିନ୍ତୁ ତା’ର ଅନୁଭବ ଏ ହୃଦୟରେ ଫୁଟିଛି ଆଜି । କେତେ ରାତି ସପନେ ଦେଖିଛି ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁ ତୁମ

ଗୋଲାପଟେ ଆଣିଛି ମୁଁ ମୋର ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି ମନ ଉପବନ ଉପତ୍ୟକାର ବଗିଚା ସେଇଠୁ ଆଣିଛି ମୁଁ ଯେ ହରଷେ ତୋଳି ମୋ ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି ବୋଲି କେତେ ଯେ ମୋ ଉଲ୍ଲାସ ଆଜି