ବୌଦ୍ଧଗଡ଼ରେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ

ବୌଦ୍ଧଗଡ଼ରେ ମୁହୂର୍ତ୍ତେ

ଦଶପଲ୍ଲା । ହୁଁ….. ରଣପୁର- ନୟାଗଡ଼ ରାସ୍ତାଠୁ ବି ଆହୁରି ଲୋଭିଲା । ଏଇଠୁ ବୋଧହୁଏ ପ୍ରକୃତିର ଯାଦୁକରୀ ଛୁଆଁ ଆରମ୍ଭ ହେଲା । ମଣିଷ ତିଆରି ରାସ୍ତା, ଆଉ ଅଳ୍ପ ଗାଡ଼ି କେତେଟା ଛାଡ଼ିଦେଲେ ଆଉ ସବୁଠି ମା’ର ସବୁଜ ଛଟା । କୋଉଠି ମେଞ୍ଚା ହେଇକି ତ, ଆଉ କୋଉଠି ଧାଡ଼ି ହେଇ ସବୁ ବସିଥିଲେ । ଆଖି ମିଟି ମିଟି କରି ଗଲା ଆଇଲା ଲୋକଙ୍କୁ ଦେଖୁଥିଲେ; କ’ଣ ଭାବୁଥିଲେ କେଜାଣି !…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ମାନିନୀ ପ୍ରିୟତମା

ମାନିନୀ ପ୍ରିୟତମା

ମାନୁଛି ପ୍ରିୟା ମୁଁ ଭୁଲ କରିଛି, କିନ୍ତୁ ସତ ଏହା କି ତୁମକୁ ମୁଁ ବହୁତ ଭଲ ବି ପାଉଛି । ମୁଁ ଦୋଷୀ ତୁମର, ହତ୍ୟାକାରୀ ତୁମ ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନର, ତଥାପି ସଦା ସର୍ବଦା ମୁଁ ଆଶାୟୀ ତୁମ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ପ୍ରେମର । ପ୍ରିୟା ମୋର ଆଜି ମୋ ପଇଁ ଅବହେଳିତ, ଏଥି ପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ ମର୍ମାହତ । ବୈବାହିକ ଜୀବନ ରେ ସଦା ସର୍ବଦା ଚାଲିଥାଏ ସୁଖ ଦୁଃଖର ଛାଇ ଖେଳ, ଆଉ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ନାଟକର ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟ

ନାଟକର ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟ

ଅଢ଼େଇ ଅକ୍ଷରେ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଏ ନାଟକର ଶୀର୍ଷକ ପଞ୍ଚଇନ୍ଦ୍ରିୟରେ ସପ୍ତଗୁଣ ଖୋଜେ ଏ ନାୟକ ସାତଗ୍ରହ ଚରିତ୍ରର ସ୍ରଷ୍ଟା ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ ତୁମେ ତୁମେ ହିଁ ରଙ୍ଗମଞ୍ଚର ଲେଖକ, ପାଳକ ଓ ଦର୍ଶକ । ପ୍ରଥମ ଦୃଶ୍ୟ ଦିଏ ମୋହ, ମାୟା, ବୈରାଗର ପରିଚୟ ଦ୍ୱିତୀୟ ଦୃଶ୍ୟରେ ଥାଏ ଆଚାର ବିଚାରର ସମନ୍ୱୟ ନାୟକର ଉର୍ଦ୍ଧ୍ବଗାମୀ ମୋହ ଯେବେ ଅତିକ୍ରମ କରେ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକଙ୍କ ନିର୍ଦ୍ଦେଶ କିଏ ବା କଳ୍ପନା କରିବ, କ’ଣ ହବ ନାଟକର ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟ ।…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ଚେତନା ଓ ଜଡ଼

ଚେତନା ଓ ଜଡ଼

ଚେତନ ସ୍ବଭାବ ଶରୀର ସ୍ବଭାବ ଅଟଇ ତ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ । ଚେତନତା ସହ ଏଇ ଶରୀରର ହୋଇ ନ ପାରେ ମିଳନ । ଚେତନା ସହିତ ଜଡ଼ ମିଶେଇବା କୈଣସି ଉପାୟ ନାହିଁ । ଦୃଶ୍ୟ ଆଉ ଦ୍ରଷ୍ଟା ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ହୋଇ ସର୍ବଦା ହିଁ ଥିବେ ରହି । ଚେତନ ତତ୍ତ୍ୱକୁ ଜଡ଼ ସହ ଯୋଡ଼ିଲେ କି ସେ ହୋଇବ ଜଡ଼ । ଚେତନକୁ ପରମାତ୍ମା ଠାରୁ ଭିନ୍ନ କଲେ କି ସେ ହେବ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
ସତୀ ଗୁଡ଼ି

ସତୀ ଗୁଡ଼ି

ମେଛେଲ୍‌ଲୁ ବୁଢାକେ ସଭେ ଜାନିଥିଲେ ଧରୁଥିଲା ଗୁଟେ ବାଡ଼ି ମୁଡ଼େଢ଼ଁ ରଂଗିନ୍‌ ପଗ୍‌ଡ଼ି ନିଜର୍‌ ବହର୍‌ ସାଂଗେ ଲଟର୍‌ ପଟର୍‌ ଧରା ପଡ଼୍‌ଲାକି ରାଏତ୍‌ ଅଧିଆ କିରାସିନି ରୁକି ମାରିଦେଲା ନିଆଁଖାଡ଼ି ବହ ଛାଡ଼ୁଥଲା ରଡ଼ି ପୂରା ଘର୍‌ ଗଲା ପୁଡ଼ି ଇଲାକାର୍‌ ସେ ବଡ଼୍‌ଖା ପଏସାବାଲା ପାଢ଼ଁଚ୍‌ଟା ଗାଆଁର୍‌ ମଝା ଠାନ୍‌କେ ବାଛ୍‌ଲା ଜମିନ୍‌ ଘିନି ଜଲ୍‌ଦି ବନେଇଦେଲା ସୁଂଦର୍‌ ସତୀ ଗୁଡ଼ି ଆଖର୍‌ ପାଖର୍‌ ମାଏଝି ଗୁହୁଡ଼ି ଲମେଇ ଥିସନ୍‌ ଧାଡ଼ି କବାର୍‌ ବୁତା…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ