ଯଦି ଭାବୁଥାନ୍ତି ଆପଣ ଶୂନ୍ୟତାର ଅର୍ଥ ଯେ ଖାଲି ନୀରବତା ତେବେ କାଢ଼ିଦିଅନ୍ତୁ ଏ ଭାବନା ଆପଣଙ୍କ ମନରୁ କାହିଁକି ନା ହୃଦୟର ଗଭୀରତା ବି ହେଇପାରେ ଶୂନ୍ୟତାର ପରିଭାଷା…(୧) ମନର ଅବ୍ୟକ୍ତ ଭାବନାର ହୃଦୟର ଅଲୋଡ଼ା କାହାଣୀର ଭାଷା ଯେ ଶୂନ୍ୟତା କଥା କହିପାରୁନଥିବା ଜଣେ ଅସହାୟ ମଣିଷର ସାଥି ଏ ଶୂନ୍ୟତା…(୨) ଜଣେ ବିଫଳ ପ୍ରେମିକର ପ୍ରେମିକା ଯେ ଶୂନ୍ୟତା କିଛି ବିଷାଦ କିଛି ସ୍ମୃତିର ନଈ ଭାବନାର ଅଙ୍କାବଙ୍କା ପଥ ପୁଣି କେବେ…
ସୂର୍ଯ୍ୟ ଲାଲ ରୂପ ଧାରଣ କରି ପର୍ବତ ଶିଖରେ ବୁଡ଼ିଗଲେ, ସୁଲୁସୁଲିଆ ସୁଶୀତଳ ପବନ ବହି ଚାଲେ । ମନ ଆନନ୍ଦରେ ପୂରି ଉଠେ । ସୁନ୍ଦର ସୁଶୋଭିତ କଳାହାଣ୍ଡିଆ ରୂପଧାରଣ । ଯେ ଯାହା ସ୍ଥାନକୁ ପ୍ରତ୍ୟାବର୍ତ୍ତନ କଲେ । ଭିନ୍ନ ରୂପ ଭିନ୍ନ ଧ୍ଵନି ସହ ସନ୍ଧ୍ୟା ଆଗତ । ଝୁମ୍ପୁଡ଼ି କୁଡ଼ିଆ । କୁଡ଼ିଆ ଭିତରେ କେଇଟା ପ୍ରାଣୀ । ଚତୁଃପାର୍ଶ୍ଵ ଘନ ଅନ୍ଧକାରମୟ ଆଉ ସେହି ଅନ୍ଧକାର ଭିତରେ ଭ୍ରମର ପରି…
ପୂର୍ବାକାଶେ ବାଳରବି ଅପରୂପ ଉଷା ଛବି ଆଙ୍କି ଦେଇଅଛି ଯେହ୍ନେ ମାନସ ହସ୍ତେ, ବିଛାଇ କଂସାରି ଲତା ଶେଫାଳୀ ଶିଶିର ସ୍ନାତା କରେ ସେ ଉଷା ବନ୍ଦନା ଆନନ୍ଦ ଚିତ୍ତେ, ହାତେ ଧରି ଔତ୍ସୁକ୍ୟ ମୋତି ଅନୁପଲା ଦେଖାଏ ତା’ ବାତ୍ସଲ୍ୟ ପ୍ରୀତି ।୧। ପଶ୍ଚିମୁ ଆଦ୍ୟ ପାଇକା ତୀରରେ ହସଇ ମକା କ୍ଷେତ ଦିଶେ ଯେହ୍ନେ ଛାୟା ମିଶ୍ରିତ ଛବି, ନବବଧୂ ସ୍ନାନ ସାରି ଲାଜକୁଳି ଲତା ପରି ଯାଆନ୍ତି ନିଜ କୁଟିରେ ବିଭୁଙ୍କୁ ଭବି,…
ଗର୍ଭକୁ ଆସିବାପରେ ମମ୍ମି ଅଭିମାନ କଲା । ପାପା କହିଲେ ଘରେ ବହୁତ ଲୋକ ହୋଇଗଲେଣି ଆଉ ପିଲା ଦରକାର ନାହିଁ । ମା’ ଗର୍ଭରେ ରହି ସେ ଜାଣିପାରୁଥାଏ ଲୋକମାନେ ବଡ଼ ଅଜବ ଢଙ୍ଗରେ ଭାବି ହେଉଛନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ମମ୍ମି ଚିନ୍ତାଶୀଳ ହୋଇଯାଏ । ମୋର ଅସ୍ଥିରତା ଏବଂ ଗର୍ଭରେ ଅବ୍ୟବସ୍ଥିତ ଅବସ୍ଥା ତାକୁ ଅଜଣା ଉଷ୍ଣତାରେ ଭରିଦିଏ । ପରନ୍ତୁ ପାପା ନିକଟରେ ଥିଲେ ଏକ ଅଜଣା ଭୟରେ ସେ ଅସ୍ତ ସୂର୍ଯ୍ୟର…
ମୋ ଉତ୍କଳ ମାଟି ପୁଣ୍ୟ ତୀର୍ଥ ମୋର ଜନମିଲି ତା’ କୋଳର ମୋ ଗାଆଁର ମାଟି ସବୁଠୁ ସୁନ୍ଦର ସବୁଜିମା ଭରପୂର ।୧। ମୋ ଗାଆଁର ଲୋକ ଭାଇ ଚାରା ନେଇ ଏକାଠି ମେଳି ହୁଅନ୍ତି ପୁନେଇ ପରବ ପାଳନ କରନ୍ତି ଗଣ୍ଡ ଗୋଳ ନ କରନ୍ତି ।୨। ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ ଠିଆ ହୋଇ ଥା’ନ୍ତି ଜଣେ ଜଣଙ୍କ ପାଖର ଭଲ ମନ୍ଦ କଥା ବୁଝିଣ ଥାଆନ୍ତି ଭାବି ନିଜ ପରିବାର ।୩। ଏ ଉତ୍କଳ ମାଟି…
