କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଏବେ ବି ଝୁରୁଛି ରାଧା ଦେଖିବୁ ଆ’ କାହ୍ନା ଖୋଜୁଅଛି ତୋତେ ଏକା ତୋ’ ପ୍ରିୟ ଯମୁନା । ଫୁଟୁଛି ଶତେକ ପଦ୍ମ କାଳିନ୍ଦୀର ଜଳେ ହେଲେ ତୋ’ ବଂଶୀ ସ୍ୱନ ଶୁଭୁନି ସେ କୂଳେ । ଲୀଳା ତୋ’ ଲଗାଇ ଥିଲୁ ଗୋପୀଗଣ ଧରି ତୋ’ ନାମ ଶୁଣିଲେ କଂସ ଯାଉଥିଲା ଡରି । କେତେ ଦିନ କହ ଆଉ ଝୁରିବ ଯମୁନା କଂସର କଷଣ ଏବେ ସହି ଯେ ହୁଏନା । ଆ’ ଥରେ…
କରାଳ ରୂପରେ କୋଡ଼ିଏ ଆସିଲା, କାଳ ନେଇ ବିଶ୍ୱ ପାଇଁ କେତେ କ’ଣ ସବୁ ବଦଳିଗଲାଣି, ଛଅ ମାସ ହୋଇନାହିଁ । କରୋନା ନାମରେ ଅଜଣା ଭୂତାଣୁ, ସବୁଠି ଯାଇଛି ମାଡ଼ି ଯେତେ ଯାହା ପୁଣି ହେଇଯାଉ ପଛେ, ମାସ୍କ ଦବୁନି ଛାଡ଼ି । ପଞ୍ଜୁରୀ ଭିତରେ ମଣିଷ ବନ୍ଦୀରେ, ପଶୁପକ୍ଷୀ ଏବେ ବାହାରେ ପ୍ରଦୂଷଣ ମୁକ୍ତ ହେଉଛି ପୃଥିବୀ, ଗଡ଼ୁନି ମଟର ରାସ୍ତାରେ । ବିକଶିତ ଦେଶ ବିନାଶ ମୁଖରେ, ଖାଲି ଗଦାଗଦା ଶବ ସମସ୍ତଙ୍କର…
ବିଶ୍ଵର ବିସ୍ମୟ ଜାତିର ଜନକ ଧନ୍ୟ ହେ ମହାତ୍ମା ସତ୍ୟର ସାଧକ । ସତ୍ୟ ଅହିଂସାର ଜୀବନ୍ତ ପ୍ରତୀକ ଅଲିଭା ପ୍ରଦୀପ ତୁମେ ହେ ରାଷ୍ଟ୍ର ନାୟକ । ପୁଣ୍ୟତୟ ଭାରତର ଅମ୍ଳାନ ଜ୍ୟୋତିଷ୍କ ପ୍ରବାଦ ପୁରୁଷ ତୁମେ ଅସାଧ୍ୟ ସାଧକ । ଅହିଂସାକୁ ଅମୋଘ ଅସ୍ତ୍ର କରି ଆହ୍ୱାନ ଦେଇଥିଲ ଇଂରେଜକୁ ଯାଅ ଫେରି । ଅସହଯୋଗର ସାଜିଲ ସୂତ୍ରଧର ଆଇନ୍ ଅମାନ୍ୟ ଆନ୍ଦୋଳନ କଲ ବାରମ୍ବାର । ସାବରମତୀ ଆଶ୍ରମେ କଲ ଅହିଂସାର ପ୍ରତିଷ୍ଠା…
ସମୟ ଆଜି ପଚାରେ ମୋତେ ହସିଛି କେତେ ମୁଁ କାନ୍ଦିଛି କେତେ ହସିବାଟା ସିନା ଦୁନିଆ ଦେଖେ ହେଲେ ସମୟ ତୁ ତ ଦେଖିଛୁ ରାତି ରାତି ମୁଁ କାନ୍ଦିଛି କେତେ ! ରାତି ଆଜି ପଚାରେ ମୋତେ ଶୋଇଚୁ କେତେ ତୁ ଚେଇଁଚୁ କେତେ ଶୋଇବାଟା ସିନା ଦୁନିଆ ଜାଣେ ହେଲେ ରାତି ତୁ ତ ଜାଣିଚୁ ଚେଇଁ ଚେଇଁ ରାତି କାଟିଛି କେତେ ! ମୋ ମନ ଆଜି ପଚାରେ ମୋତେ ପାଇଛୁ କେତେ…
ମୋତେ ଟିକିଏ ଅନୁମତି ମିଳନ୍ତା କି? ତୋର ସେ ଯାଦୁକରୀ ଇଲାକାରେ ମୋ ନିଜକୁ ବାର୍ ବାର୍ ହଜାଇବା ପାଇଁ ତୋର ସେ ରଙ୍ଗିନ ସ୍ୱପ୍ନ ରାଇଜରେ ମୋର ଏ ଧୂସର ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁକୁ ରଙ୍ଗୀନ କରିବା ପାଇଁ ମିଳନ୍ତା କି ଟିକିଏ ଅନୁମତି? ତୋ ଭିତରେ ଥିବା ତୋ’ର ସେ ଲୁକାୟିତ ପ୍ରେମକୁ ମୁକୁଳିତ କରିବା ପାଇଁ ଦିଅନ୍ତୁ କି ଅନୁମତି? ମୋ ଆଖିରେ ଥିବା ସବୁତକ ଅଧୁରା ସ୍ୱପ୍ନକୁ ତୋର ସେ ନୀଳ ଆଖିରେ…
