Read more about the article କାହ୍ନୁ ବିନା ଗୋପ ଶୂନ୍ୟ
Odia Poem Kanhua Bina Gopa Shunya (କାହ୍ନୁ ବିନା ଗୋପ ଶୂନ୍ୟ) by Srinibas Samal

କାହ୍ନୁ ବିନା ଗୋପ ଶୂନ୍ୟ

ଅଛି ସେ କଦମ୍ବ ବନ ଶୁଭୁନି ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ ନଦୀ ପଠା ଲାଗେ ଖାଲି, ଶ୍ରୀହୀନ ଲାଗେ ମନ ବୃନ୍ଦାବନ କହ୍ନେଇ ନାହିଁତ ବୋଲି । ଲୁଚେଇ କାନ୍ଦେ ରାଧିକା ଚଉଦିଗ ହେଲା ଫିକା ଗହନ ଗୁମର ପ୍ରୀତି ସରଗ ସୁଷମା…

Continue Readingକାହ୍ନୁ ବିନା ଗୋପ ଶୂନ୍ୟ
Read more about the article ବିଡ଼ମ୍ବନା
ବିଡ଼ମ୍ବନା

ବିଡ଼ମ୍ବନା

ଦୁଃଖ ସୁଖ ସେଇ ଜଣଙ୍କ ହାତରେ ମଣିଷ ନିମିତ୍ତ ମାତ୍ର । ଜନମ ମରଣ ହିସାବ ତା'ପାଶେ ସଂସାର ରୀତି ବିଚିତ୍ର । ସତୀଦାହ ପ୍ରଥା ଉଚ୍ଛେଦ ହୋଇଲା ସମାଜ ସୁଧାର ହେଲା । ନାରୀ ନିର୍ଯ୍ୟାତନା ସେହିଦିନ ଠାରୁ କିଛିଟା…

Continue Readingବିଡ଼ମ୍ବନା
Read more about the article ପ୍ରପଞ୍ଚ
ପ୍ରପଞ୍ଚ

ପ୍ରପଞ୍ଚ

ମଣିଷ ଶବକୁ ଛୁଇଁଦେଲେ ନର ହୋଇଯାଏ ଅପବିତ୍ର । ଅନ୍ୟ ଶବ ମାଂସ ରାନ୍ଧି ଖାଇଥାଏ ଏ ବିଧାନ ବଡ଼ ବିଚିତ୍ର ॥ ମଣିଷ ମରିଲେ ଶବ ହେଲା ବୋଲି ଘରୁ କରନ୍ତି ବାହାର । ପଶୁ ପକ୍ଷୀ ଶବ ନିଜ…

Continue Readingପ୍ରପଞ୍ଚ
Read more about the article ବିନତୀ
ବିନତୀ

ବିନତୀ

ଏବେ ବି ଝୁରୁଛି ରାଧା ଦେଖିବୁ ଆ' କାହ୍ନା ଖୋଜୁଅଛି ତୋତେ ଏକା ତୋ' ପ୍ରିୟ ଯମୁନା । ଫୁଟୁଛି ଶତେକ ପଦ୍ମ କାଳିନ୍ଦୀର ଜଳେ ହେଲେ ତୋ' ବଂଶୀ ସ୍ୱନ ଶୁଭୁନି ସେ କୂଳେ । ଲୀଳା ତୋ' ଲଗାଇ…

Continue Readingବିନତୀ
Read more about the article ତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି
ତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି

ତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି

ସକାଳ ହୋଇଲେ ରାବୁନି କାଉ ପିଢ଼ା ନାହିଁ ବୋଲି ମାଡ଼ୁନି ଲାଉ ଚାଷ ହେଉନାହିଁ ଭଲରେ ଆଉ ଖାଉ ନାହିଁ କେହି ମାଣ୍ଡିଆଯାଉ ସେସବୁ ପୁରୁଣା ହୋଇଛି ତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି । ମାଟି ହାଣ୍ଡିରେ ଆଉ ବସୁନି ଭାତ…

Continue Readingତଥାପି ମୋ ଗାଁ ହସୁଛି