ଗୁରୁ ହିଁ ମଙ୍ଗଳ ମୟ
ଗୁରୁ ହିଁ ମଙ୍ଗଳମୟ ଧରା ବୁକେ ଭବ ସିନ୍ଧୁ କର୍ଣ୍ଣ ଧାର । ଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ଅଧରୁ ସଦା ଝରୁଥାଏ ଶିଷ୍ୟ ପାଇଁ ସୁଧା ଝର ॥ ଗୁରୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଲେ ସର୍ବଦା ଚଲାପଥ
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ କିଛି ଗଳ୍ପ, ପ୍ରବନ୍ଧ, କବିତା, ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ, ଆତ୍ମକଥା, ବ୍ୟଙ୍ଗ ରଚନା ଆଦିକୁ ନେଇ ପରିକଳ୍ପନା କରାଯାଇଥିଲା ଏହି ଶୁଭପଲ୍ଲବର । ଏହି କିଛିବର୍ଷର ଯାତ୍ରାରେ, ଇ-ପତ୍ରିକାରୁ, ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ ୱେବ୍ ପୋର୍ଟାଲ୍, ପ୍ରକାଶନ, ଇ-ଷ୍ଟୋର୍ ଆଦି ଜନ୍ମନେଇଛି । ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଆଗେଇ ଚାଲିଛୁ ସଭିଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ।
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ→
ଗୁରୁ ହିଁ ମଙ୍ଗଳମୟ ଧରା ବୁକେ ଭବ ସିନ୍ଧୁ କର୍ଣ୍ଣ ଧାର । ଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ଅଧରୁ ସଦା ଝରୁଥାଏ ଶିଷ୍ୟ ପାଇଁ ସୁଧା ଝର ॥ ଗୁରୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଲେ ସର୍ବଦା ଚଲାପଥ
ସକାଳେ ଯଦି ତୁମେ ଖୋଜୁଛ ମୋତେ ଶବ୍ଦ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେଉ ହେଉ ରାତି ଗୋଟିଏ ମୁଁ ତ ଏବେ ଗୋପରେ ଗୋପନରେ ଗୋଲାପରେ କବିତା ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଛି ମୁଁ ତ ଏବେବି
ନଅ ମାସ ଯାକ ବୁଲି ବୁଲି ମୁହିଁ ମନେ ରହିଲାନି ପାଠ ଏଇ ତିନି ମାସ ପିଆଇ ଦେଲଣି ପାଠଠୁ ଅଧିକା ଶାଠ ॥ ବାହରେ କୋରୋନା ଡର ମାଡ଼ିଆସେ ପାରୁନାହି କିଛି ଭାବି
ସଞ୍ଜ ବୁଡ଼ିଲା ବେଳଠାରୁ ଶୀତ ପଡ଼ି ସାରିଥିଲା, ସେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା ଷ୍ଟେସନ୍ ପାଖରେ କୋଉ ସକାଳୁ ମୁଠାଏ ଚୁଡ଼ା ଖାଇ ଏକମୁହାଁ ହୋଇ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲା । କ’ଣଟା ଆଉ କରିଥାନ୍ତା
ବିଦାୟ ନେଲେ ଋତୁ ବସନ୍ତ ନୂତନ ଅବ୍ଦର କରି ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ସୌର ବୈଶାଖର ପହିଲି ଦିନ ବିଶୁବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ କଲେ ଅବସ୍ଥାନ ଦିନ ମହାବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁ ସେଦିନୁ ପ୍ରବେଶନ୍ତି ପ୍ରଥା ପରମ୍ପରା
ନୂଆ ବରଷ, ତୁମେ ଆସିଛ ପାଦ ଥାପି ଥାପି, ନେଇ ନୂଆ ଅଭିଳାଷ, କଅଁଳ ଖରାରେ, ବୈଶାଖ ସ୍ପର୍ଶରେ ବିହଙ୍ଗମ କଲରବେ, ଆସିଛ ତୁମେ ନବ ବରଷ । ନୂଆ ବରଷର ଆକାଶ ଆଜି
ତୁଳସୀରେ ମନ ଅବଢ଼ାରେ ମନ ମନ ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବାଇଶୀ ପାହାଚ ବଡଦାଣ୍ଡେ ଭରା ଧୂଳି ମୁଠେ ଧନ ଧନେ ॥୦॥ ସତରେ କାଳିଆ କେତେ ଦିନ ହେଲା ଦେଖି ନାହିଁ ତୋ’ର ମୁହଁ
ମୁକ୍ତି ଦିଅ ମୁକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ମତେ ଜନନୀର ଜଠରରୁ ନିବିଡ଼ ଘୋର ଅନ୍ଧକାରରେ କରୁଥିବା ସଂଘର୍ଷରୁ ପାପର ପଙ୍କରେ ଘାଣ୍ଟି ମୁଁ ହେଉଛି ନିତି ପାଏ ଏଠି କଷ୍ଟ ଜଲ୍ଦିଜଲ୍ଦି ପାଦ ଥାପିବା
ଲକ୍ଷେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ତମେ ॥ ଦଳ ଦଳ ଧୋବ ପକ୍ଷୀ ତମ ତନୁର ତନ୍ମୟତା । ହଜାରେ ରଙ୍ଗର କ୍ଷେତ ତମ ଚାହାଣି । କୂଳ ଲଂଘି ଢେଉ ଧସି ଆସୁଚି ହୃଦୟ ଭିତରୁ
ମୋ ନିଛାଟିଆ ପ୍ରାଣରେ ତମେ ସ୍ପନ୍ଦିତ ଚନ୍ଦନ ଶଦ୍ଦମୟ ହେଇଯାଏ ହେ ଜଗନ୍ନାଥ ତମକୁ କଲେ ଦରଶନ ॥ ଫଗୁମୟ ତମରି ରଥଯାତ୍ରା ମୁ଼ଁ ନିରେଖିଲି ଟି.ଭି.ରୁ । ମୋରି ହୃଦୟରେ ତୁମେ :
ତିନିରଥ ଆଜି ସଜେଇ ରହିଛି ସିଂହଦ୍ଵାର ପାଶେ ଠିଆ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇଣ ବୁଲିଯିବ ଯେ କାଳିଆ ପହଣ୍ଡି କରିଣ ରଥାରୂଢ଼ ହେବ ସେବାୟତ ପାଶେ ଥାଇ ମାନି ସଙ୍ଗରୋଧ ନଡ଼ିଆ ଭାଙ୍ଗିବ
ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ପ୍ରଭୁ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥେ ବିରାଜ କରିଛ ଆଜି । ପତିତମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାରିବ ଆଜି ବାମନ ରୂପକୁ ସାଜି ॥ ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ମିଳନ ହୋଇବ ଆଜି ଏ ପୁଣ୍ୟ ଦାଣ୍ଡରେ । ଭକ୍ତ
ଗୁରୁ ହିଁ ମଙ୍ଗଳମୟ ଧରା ବୁକେ ଭବ ସିନ୍ଧୁ କର୍ଣ୍ଣ ଧାର । ଗୁରୁ ଶ୍ରୀ ଅଧରୁ ସଦା ଝରୁଥାଏ ଶିଷ୍ୟ ପାଇଁ ସୁଧା ଝର ॥ ଗୁରୁଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିରେ ଦେଖିଲେ ସର୍ବଦା ଚଲାପଥ
ସକାଳେ ଯଦି ତୁମେ ଖୋଜୁଛ ମୋତେ ଶବ୍ଦ ବନ୍ଧନରୁ ମୁକ୍ତ ହେଉ ହେଉ ରାତି ଗୋଟିଏ ମୁଁ ତ ଏବେ ଗୋପରେ ଗୋପନରେ ଗୋଲାପରେ କବିତା ମୋତେ ଜାବୁଡ଼ି ଧରିଛି ମୁଁ ତ ଏବେବି
ନଅ ମାସ ଯାକ ବୁଲି ବୁଲି ମୁହିଁ ମନେ ରହିଲାନି ପାଠ ଏଇ ତିନି ମାସ ପିଆଇ ଦେଲଣି ପାଠଠୁ ଅଧିକା ଶାଠ ॥ ବାହରେ କୋରୋନା ଡର ମାଡ଼ିଆସେ ପାରୁନାହି କିଛି ଭାବି
ସଞ୍ଜ ବୁଡ଼ିଲା ବେଳଠାରୁ ଶୀତ ପଡ଼ି ସାରିଥିଲା, ସେ ପହଞ୍ଚି ସାରିଥିଲା ଷ୍ଟେସନ୍ ପାଖରେ କୋଉ ସକାଳୁ ମୁଠାଏ ଚୁଡ଼ା ଖାଇ ଏକମୁହାଁ ହୋଇ ଘରୁ ବାହାରି ଆସିଥିଲା । କ’ଣଟା ଆଉ କରିଥାନ୍ତା
ବିଦାୟ ନେଲେ ଋତୁ ବସନ୍ତ ନୂତନ ଅବ୍ଦର କରି ପ୍ରବର୍ତ୍ତନ ସୌର ବୈଶାଖର ପହିଲି ଦିନ ବିଶୁବେ ସୂର୍ଯ୍ୟ କଲେ ଅବସ୍ଥାନ ଦିନ ମହାବିଷୁବ ସଂକ୍ରାନ୍ତି ଗ୍ରୀଷ୍ମ ଋତୁ ସେଦିନୁ ପ୍ରବେଶନ୍ତି ପ୍ରଥା ପରମ୍ପରା
ନୂଆ ବରଷ, ତୁମେ ଆସିଛ ପାଦ ଥାପି ଥାପି, ନେଇ ନୂଆ ଅଭିଳାଷ, କଅଁଳ ଖରାରେ, ବୈଶାଖ ସ୍ପର୍ଶରେ ବିହଙ୍ଗମ କଲରବେ, ଆସିଛ ତୁମେ ନବ ବରଷ । ନୂଆ ବରଷର ଆକାଶ ଆଜି
ତୁଳସୀରେ ମନ ଅବଢ଼ାରେ ମନ ମନ ରତ୍ନ ସିଂହାସନେ ବାଇଶୀ ପାହାଚ ବଡଦାଣ୍ଡେ ଭରା ଧୂଳି ମୁଠେ ଧନ ଧନେ ॥୦॥ ସତରେ କାଳିଆ କେତେ ଦିନ ହେଲା ଦେଖି ନାହିଁ ତୋ’ର ମୁହଁ
ମୁକ୍ତି ଦିଅ ମୁକ୍ତି ଦିଅ ପ୍ରଭୁ ମତେ ଜନନୀର ଜଠରରୁ ନିବିଡ଼ ଘୋର ଅନ୍ଧକାରରେ କରୁଥିବା ସଂଘର୍ଷରୁ ପାପର ପଙ୍କରେ ଘାଣ୍ଟି ମୁଁ ହେଉଛି ନିତି ପାଏ ଏଠି କଷ୍ଟ ଜଲ୍ଦିଜଲ୍ଦି ପାଦ ଥାପିବା
ଲକ୍ଷେ ଇନ୍ଦ୍ରଧନୁ ତମେ ॥ ଦଳ ଦଳ ଧୋବ ପକ୍ଷୀ ତମ ତନୁର ତନ୍ମୟତା । ହଜାରେ ରଙ୍ଗର କ୍ଷେତ ତମ ଚାହାଣି । କୂଳ ଲଂଘି ଢେଉ ଧସି ଆସୁଚି ହୃଦୟ ଭିତରୁ
ମୋ ନିଛାଟିଆ ପ୍ରାଣରେ ତମେ ସ୍ପନ୍ଦିତ ଚନ୍ଦନ ଶଦ୍ଦମୟ ହେଇଯାଏ ହେ ଜଗନ୍ନାଥ ତମକୁ କଲେ ଦରଶନ ॥ ଫଗୁମୟ ତମରି ରଥଯାତ୍ରା ମୁ଼ଁ ନିରେଖିଲି ଟି.ଭି.ରୁ । ମୋରି ହୃଦୟରେ ତୁମେ :
ତିନିରଥ ଆଜି ସଜେଇ ରହିଛି ସିଂହଦ୍ଵାର ପାଶେ ଠିଆ ଭାଇ ଭଉଣୀଙ୍କୁ ସାଥିରେ ନେଇଣ ବୁଲିଯିବ ଯେ କାଳିଆ ପହଣ୍ଡି କରିଣ ରଥାରୂଢ଼ ହେବ ସେବାୟତ ପାଶେ ଥାଇ ମାନି ସଙ୍ଗରୋଧ ନଡ଼ିଆ ଭାଙ୍ଗିବ
ବଡ଼ଦାଣ୍ଡେ ପ୍ରଭୁ ନନ୍ଦିଘୋଷ ରଥେ ବିରାଜ କରିଛ ଆଜି । ପତିତମାନଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାରିବ ଆଜି ବାମନ ରୂପକୁ ସାଜି ॥ ଭକ୍ତ ଭଗବାନ ମିଳନ ହୋଇବ ଆଜି ଏ ପୁଣ୍ୟ ଦାଣ୍ଡରେ । ଭକ୍ତ