କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ବହୁତ ଭାବିଛି ଭୁଲିଯିବି ତୁମକୁ, ପୋଛିଦେବି ତୁମ ପ୍ରେମକୁ, ଭାବନାକୁ, ଆଉ ତୁମ ପ୍ରତିଥିବା ସମର୍ପଣର ଭାବକୁ, ସ୍ମୃତିର ଫରୁଆରେ ସେସବୁକୁ ଚିପୁଡ଼ି ଖୁବ୍ ସମ୍ମାନର ସହ ରଖିଦେବାକୁ ଚାହେଁ ଏକ ଅଦୃଶ୍ୟ ଜାଗାରେ !! ଯେମିତି ସେସବୁ ଦ୍ୱିତୀୟଥର ମୋ ନଜରରେ ନ ପଡ଼ନ୍ତା କି ଖୁବ୍ ଭଲ ହୁଅନ୍ତା । ହେଲେ ଏମିତି କି କରିହୁଏ !! ତଥାପି ତୁମକୁ ମୁଁ ଭୁଲିବାକୁ ଚାହେଁ । ଅନେକଥର ନିଜକୁ ତାଗିଦ୍ କରିଛି, ଭୁବନେଶ୍ୱରରୁ ଘରକୁ…
ପିଶାଚ ସାଜିଛି କରୋନା ରାକ୍ଷସ ଧରି ଅଦୃଶ୍ୟ ବେଶ, ପ୍ରଥମଠୁ ଯାଇ ଦ୍ଵିତୀୟକୁ ଗ୍ରାସେ ସେଠୁ ଖୋଜେ ସାମବେଶ । ବିନା ଅସ୍ତ୍ରରେ ବିନା ଗର୍ଜନରେ ଚଳାଏ ଅଦୃଶ୍ୟ ଗୁଳି, ସାରା ବିଶ୍ୱର ଅସହାୟ ପ୍ରାଣ ପଡ଼େ ନିତି କେତେ ଟଳି । ତା’ର ବିରୁଦ୍ଧରେ ଏକ ସାରା ବିଶ୍ୱ ବାସ୍ତବ ଏ ବିଶ୍ୱ ଯୁଦ୍ଧ, ପରମାଣୁ ବୋମା କାମ କରୁନାହିଁ କା’ ପାଖେ ନାହିଁ ଆୟୁଧ । ମନୁଷ୍ୟ ତାହାକୁ ସାମନା ଯୁଦ୍ଧରେ ପାରିବନି ବୋଲି…
ନହୁଅ ନହୁଅ ସ୍ୱାର୍ଥର ପଥିକ ସ୍ୱାର୍ଥକୁ ଆହୂତି ଦିଅ, ସେ ଆହୂତି ନିଆଁ ପ୍ରଜ୍ଜ୍ୱଳିତ ହେଉ ଉତ୍ପନ୍ନ ହେଉ ଜାତୀୟ । ଜାତୀୟତା ପାଇଁ ଦେଇ ବଳିଦାନ ଜୀବନ କରାଅ ଧନ୍ୟ, ସ୍ୱର୍ଣ ଇତିହାସ ନହେଉ ପଛକେ ଜିଣିବୁ ମାଟିମା ମନ । ଜାତୀୟତା ହିତେ ନଦୀ ଯେବେ ଯାଇ ମିଶଇ ସାଗର ବକ୍ଷେ, ତୁ ଛାର ମାନବ କରୁ ଅହଂକାର ସରି କିବା ତାକୁ ଦକ୍ଷେ । କାଠି ଗୁଚ୍ଛହୋଇ ଥାଏ ଯେବେ ଭାଈ ଭାଙ୍ଗି…
କିଟିମିଟିଆ ଅନ୍ଧାର… ଅନ୍ଧିଭିତରୁ ଦାନ୍ତ ଦେଖେଇ ବାହାରି ଆସୁଛି ଡର… ସମସ୍ତେ ଡରନ୍ତି । ମୁଁ ଏକା ନୁହେଁ, ବାପା ଆଉ ବୋଉ ଢେର୍ ଡରନ୍ତି, ରାତିରେ ବାହାରକୁ ! କେବେ ବାହାରିଛ କି? ଡରିନ? ମିଛ କହୁଛ କାହାକୁ । ଛାତି ଧଡ଼ଧଡ଼, ମନରେ ଭୟ… ମା’ ପାଖକୁ ଲାଗିଆସି ମିଛ ଶୋଇବାର ଅଭିନୟ । ଏବେ ତ ଖୁବ୍ ଜୋରେ ବାଡ଼ିଟା ଧରେ… କେବଳ ପଡ଼ି ଯିବାର ଡର କିଲବିଲ୍ କରେ । ଏକଲା…
ଏ ରାସ୍ତା ନୁହେଁ ପରା ଏକ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ନଈ, ମୁଁ ଯେ ଡିଏଲ୍ ଧାରି ନାବରେ ପରାକାଷ୍ଠା ନାହିଁ । ଏ ଜୀବନ ଡଙ୍ଗାରେ ପୂରା ଅସହାୟ ହୋଇ, ଖୋଜେ ମୁଁ ସାହାରା ହେଲେ ସାଥୀ କେହି ନାହିଁ, ଏ ରାସ୍ତା ନୁହେଁ ପରା ଏକ ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ନଈ । ବନ୍ଧୁର ରାସ୍ତାରେ ସିନା ଗାଡ଼ି ଚଳେଇଛି ମୁହିଁ, ଏ ଜଳାର୍ଣ୍ଣବ ପଥ ସତେ କଷ୍ଟ ଦେଉଥାଇ, ଏ ରାସ୍ତା ନୁହେଁ ପରା ଏକ…
