କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଆମ ଏ ଓଡ଼ିଶା ଗୌରବ ମଣ୍ଡିତା ସଂସ୍କୃତିରେ ମହନୀୟା ଶିଳ୍ପକାରୁକାର୍ଯ୍ୟେ ଅଟେ ସେ ଅନନ୍ୟା ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟେ ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟା… ଜଗନ୍ନାଥ ଧାମ ଏ ପୁଣ୍ୟ ଉତ୍କଳ ଓଡ଼ିଆ ପୁଅଙ୍କ ବଳ ବୀର ପ୍ରସବିନୀ ଏ ଓଡ଼ିଶା ମାଟି ମହାପୁରୁଷଙ୍କ ସ୍ଥଳ… ତା’ ବନ ପାହାଡ଼ ସବୁଜିମା କ୍ଷେତ ଲାଗେ ଅତି ଆପଣାର ତା’ ବଡ଼ ଦେଉଳ କୋଣାରକ କ୍ଷେତ୍ର ସତରେ ବିସ୍ମୟକର… ତା’ ପଖାଳ କଂସା ତା’ ବାଡ଼ି ବେଉସା କୋଉଠି ମିଳିବ ନାଇଁ ପ୍ରେମରେ ଅପାର ଭାଷାରେ…
ଭାରି ଅଭାବୀ ସହର ଇଏ । ଏତେ କୋଳାହଳ ଭିତରେ ବି ଅନୁଭୂତ ହୁଏ ଭୀଷଣ ଏକ ନୀରବତା ଏତେ ରଙ୍ଗରେ ରଙ୍ଗାୟିତ ଅଥଚ ସବୁ ଲାଗେ ଫିକା ଫିକା । ନାହିଁ ନାହିଁର ସହରରେ ସବୁ ଅଛି, ପୁଣି କିଛି ନାହିଁ । ଯୁଆଡ଼େ ଦେଖ, ମଣିଷର ଭିଡ଼ ଅଥଚ ଭିଡ଼ ଭିତରେ ହଜିଯାଇଛି ମଣିଷ । ଜୀବନ ଅଛି, ହେଲେ ସେ ନିର୍ଜୀବ ସେ ଚଳିଷ୍ଣୁ, ହେଲେ ଜଡ଼ । ଖାଦ୍ୟ ଅଛି, ଭୋକ…
ବର୍ଷା ଋତୁ ସରିଲେ ଶରତ ଋତୁ ହୁଅଇ ପ୍ରବେଶ, ପଲ୍ଲବୀତ ଶରତେ ଫୁଲର ସମ୍ଭାରେ ଦିଶେ ପ୍ରକୃତିର ହସ ॥ ଶ୍ଵେତ କାଶତେଣ୍ଡି ଫୁଲର ମେଳରେ ନଦୀ ପଠା ଉଠେ ହସି, ନିଜ ସ୍ୱନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ନିଜେ ଦେଖି ଧରା ହୁଏ ମନେ ଭାରି ଖୁସି ॥ ଶୁଭ ସକାଳରେ ମେଘ ଖଣ୍ଡମାନ ଭାସି ଦିଶନ୍ତି ସୁନ୍ଦର, ଖରା ପରେ ଛାଇ ଛାଇ ପରେ ଖରା ଲୁଚକାଳିରେ ଦିବାକର ॥ ଜହ୍ନର ଆଲୁଅରେ ଜହ୍ନି ଫୁଲ ଗଢ଼ୁଥାଏ କୋଠି…
ମୋତି ଝରୁଥିଲା ହସରୁ ତୋହର ଲାଗୁଥିଲା କେତେ ଖୁସି ସୁଖରେ ଦୁଃଖରେ ଭଲରେ ମନ୍ଦରେ ରହୁଥିଲେ ଆମେ ମିଶି । ଅଳ୍ପଦିନ ପାଇଁ ସଂସାରକୁ ଆସି କରିଲୁ ସଭିଙ୍କୁ ନିଜର ଭାଇ ଭାଇ କହି ହାତେ ବାନ୍ଧୁଥିଲୁ ସେନେହେ ରାକ୍ଷୀର ଡୋର । କୁଆଡ଼େ ଗଲୁଲୋ ମୋ ସୁନା ଭଉଣୀ ଛିଡ଼େଇ ସେନେହ ଡୋରି ଏକା ଛାଡ଼ିଦେଇ ପର କରିଗଲୁ ଚାଲିଗଲୁ ଆରପାରି । ଆଜି ବି ଖୋଜୁଛି ଏଇ ହାତ ମୋର ତୋ’ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିବା…
ତମେ ମୋ ଗୋଲାପ ମୋ ମନ ବଗିଚାର ପାରିଜାତ ତମେ ମୋ ପଦ୍ମିନୀ ମୋ ହୃଦ ସରୋବରେ ପ୍ରସ୍ପୁଟିତ ତମ ପ୍ରେମ ମୋର ଅମୃତ କଳସୀ ମୋର ଅମରତ୍ୱ ରସ ତମ ପ୍ରେମ ମୋର ଶାଶ୍ୱତ ଗୀତିକା ମୋର ପୁଲକ ଉଛ୍ଵାସ ତମ ଗୋଲାପୀ ପ୍ରେମର କଣ୍ଟକ ପୀଡ଼ନ ମୋର ନିର୍ବାଣର ଯୋଗମାର୍ଗ ତମ ସୁଧାଓଠ ଝରା ରସ କଲ୍ଲୋଳିନୀ ମୋର ପ୍ଲାବନର ମଧୁପର୍ବ l – ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ବେହେରା ପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର ବେହେରାପ୍ରଶାନ୍ତ କୁମାର…
