କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଭଲ ପାଉଛି ତୁମକୁ ମୁହିଁ ଜୀବନଠାରୁ ବେଶୀ ତୁମେ କହିଲେ ଜୀବନ ଦେବି ସଜନୀ ହସି ହସି ତୁମକୁ ପାଇ ଧନ୍ୟ ମୁଁ ହେଲି ପ୍ରେମ ଗୀତିକା ଗାଇ ମୁଁ ହେଲି ତୁମ ଶ୍ୟାମଘନ, ତମେ ହେଲ ମୋ ରାଇ ଭ୍ରମର ଯେହ୍ନେ ଫୁଲ ପାଖରେ ହୁଅଇ ଗୁଣୁ ମୁଁ ସେମିତି ଧାଇଁ ଯାଏ ଗୋ ତୁମ ଡାକ ଶୁଣୁ ଶୁଣୁ ଜହ୍ନ ଯେମିତି କଇଁକୁ ଦେଖେ, ତୁମକୁ ଦେଖେ ମୁହିଁ ଜଳ ବିହୁନେ ମାଛ ପରିକା…
ଏତେ ସବୁ କୁହୁକ କେମିତି ହୁଏ, ତୁମେ ସାଥିରେ ଥିଲେ ସତରେ ସାରା ସଂସାର, ଅଲଗା ଅଲଗା ଲାଗେ ଥୁଣ୍ଟା ଗଛରେ ବି, ଜମୁନାର କଦମ୍ବ ମହକ ଆସେ । ତୁମ ମିଠା ମିଠା ସୁଗନ୍ଧରେ ପବନ, ଚହକି ମହକି ଯାଏ, ଅମା ଅନ୍ଧାର ରାତିରେ ବି, ଚାନ୍ଦିନୀର ମିଠା ପ୍ରହେଳିକା, ଜୋଛନାର ଚାଦରରେ ଢାଙ୍କିଦିଏ ବନ ଉପବନେ ମୂରଲୀର ଝଙ୍କାର ଶୁଭିଯାଏ, ମିଳନର କେଉଁ ଏକ ରାଗ, ସତେ ଅବା କିଏ ଗାଇଯାଏ । ଘୋର…
ହେ ଗୋଲାପ ଆଜି ନା ତୁମେ ଅତୀବ ସତେଜ, ହେଲେ କାଲି, କାଲି ନଥିବ ଏ ତେଜ ପାଖୁଡ଼ା ପାଖୁଡ଼ା ଥିବ ଇତସ୍ତତଃ ଆଉ ନିସ୍ତେଜ ।। ହେ ପ୍ରିୟତମା ଆଜି ତୁମକୁ ଏ ସପ୍ରେମ ପ୍ରେମ ନିବେଦନ ଚକଲେଟ୍ ଟେଡିରେ ମୋହିବି ମନ ପ୍ରତିଶୃତି ଦେଉଛି ତୁମେ ହିଁ ମୋ ଜୀବନ ଆଉ ତା’ ପରେ, ଆଲିଙ୍ଗନ ଆଉ ଆଙ୍କି ଦେବି ଚୁମ୍ବନ, ହେଲେ କାଲି, କାଲି ନଥିବ ଏ ମିଥ୍ୟା ଆଉ ପ୍ରହସନ ଥିବ…
ତୁମ ପ୍ରେମର ଝରଣା ଥିଲା ମୋ ପାଇଁ ଅପହଞ୍ଚ ଜହ୍ନ ପରି କିନ୍ତୁ ତା’ର ଅନୁଭବ ଏ ହୃଦୟରେ ଫୁଟିଛି ଆଜି । କେତେ ରାତି ସପନେ ଦେଖିଛି ଚିହ୍ନା ଅଚିହ୍ନା ମୁହଁ ତୁମ ମୁଖ ଦର୍ଶନ କେବେ ପାଇ ନଥିଲି ଜାଣିନଥିଲି ପ୍ରେମର ସାଗରେ ମୁଁ ବି ବୁଡ଼ିଯିବି ତୁମର ସ୍ପର୍ଶ ପାଇଁ ଦିନେ ବ୍ୟାକୁଳ ହୋଇଉଠିବି । ହଁ ହୃଦୟର ସ୍ପନ୍ଦନ ମୋ ସ୍ପନ୍ଦିତ ହେଉଛି କେବଳ ତୁମରି ପାଇଁ ନୟନ ଖୋଜି ଚାଲିଛି…
ଗୋଲାପଟେ ଆଣିଛି ମୁଁ ମୋର ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି ମନ ଉପବନ ଉପତ୍ୟକାର ବଗିଚା ସେଇଠୁ ଆଣିଛି ମୁଁ ଯେ ହରଷେ ତୋଳି ମୋ ସଙ୍ଗିନୀକୁ ଦେବି ବୋଲି କେତେ ଯେ ମୋ ଉଲ୍ଲାସ ଆଜି ମୋ ମନରେ ଖେଳୁଛି ଗୋଲାପକୁ ଧରି ମୁଁ ଯେ ତା’ କଥା ଭାବୁଛି ପ୍ରତିଟି ପାଖୁଡାରେ ମୁଁ ଯେ ତାକୁ ହିଁ ଦେଖୁଛି ତାର ଛବି ଗୋଲାପରେ ଢଳ ଢଳ ଦିଶେ ସତେକି ଗୋଲାପର ରାଣୀ ସିଏ ଗୋଲାପ ନନ୍ଦିନୀ ଗୋଲାପ…
