ତା’ ଆଖି କିଛି ଇସାରା ଦିଏ,
ତା’ ଓଠ କିଛି କହିବାକୁ ଚାହେଁ,
ତା’ ଆଖିରେ ମୋ ଆଖି ମିଶିଗଲା ପରେ,
ଦୁହେଁ ଚାଲିଯାଉ ଅଲଗା ରାଇଜରେ ।
ହଠାତ୍ କେମିତି ଦେଖା ହେଇଗଲା ମୁଁ ବି ଜାଣେନା।
ଅତି ନିଜର କେମିତି ଲାଗିଲା କହି ବି ପାରେନା ।
ସବୁବେଳେ ଇଚ୍ଛା ହୁଏ ତା’ ପାଖେ ପାଖେ ରବି,
କେବେବି ତା’ଠାରୁ ଦୂରେଇ ନଯିବି ।
ତା’ ସହ ଦେଖା ହେବାକୁ ମନ ଖାଲି ଝୁରୁଛି,
ଦିନକୁ ଦିନ ସେ ଅତି ଆପଣାର ଲାଗୁଛି ।
ଆମର ଏଇ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନ ଜନ୍ମ ଜନ୍ମାନ୍ତର ପାଇଁ,
କଥା ହେଇଛୁ ସାଥୀ ହେବାକୁ ସାତ ଜନମ ପାଇଁ ।
– ସ୍ୱାତୀ ସ୍ୱାଗତିକା ଲେଙ୍କା
