କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଅଭିମାନର ନୁଆଁଣିଆ ଚାଳ ଘରେ ଯେବେଠୁଁ ଲାଗିଛି ନିଆଁ ବେଚାରା ଅଭିମାନ ଖୋଜି ବି ପାଇନି ଆଉ ଗୋଟେ ନୂଆ ଠିକଣା… (୧) ବଦଳି ଯାଇଛି ସମୟର ସୁଅ ଶ୍ରବଣର ବାରି ଧାରା ପରେ ପୁଣି ଫେରିଛି ମଳୟ ହେଲେ କୃଷ୍ଣଚୁଡ଼ାର ସେ ଫିକା ଗୋଲାପୀ ରଙ୍ଗ ମନରେ ଭରୁନି ଆଉ ଏକ ନୂଆ ସ୍ୱପ୍ନ… (୨) ଦୂର ଦିଗବଳୟର ଘଞ୍ଚ ସବୁଜିମା ଊହାଡ଼ରୁ ଆଜି ବି ଭାସି ଆସେ କୋଇଲିର କୁହୁ ତାନ ହେଲେ କେମିତି…
କେତେ ଦିନେ ହେବ ସୁରକ୍ଷିତ ନାରୀ ଲାଘବ ହେବ ଯାତନା, କେତେ ଦିନ ନାରୀ ସହିବ କଷଣ ନର ପିଶାଚର ନିର୍ଯାତନା? ବେଦନା, ଯନ୍ତ୍ରଣା, ଲୁହଗାର ହେଲା ନାରୀ ପାଇଁ ସତେ ଲେଖା, କେତେ କଷଣ ସହ୍ୟ କଲେ ଆଉ ଫିଟିବ ତା’ ଭାଗ୍ୟରେଖା? ମହାକାଶେ ପାଦ ରଖିଛି ଯେ ନାରୀ ଧରାରେ ଅସୁରକ୍ଷିତ, କେତେ ସଫଳତା ଆଉ ତା’ କରିବ ସୁରକ୍ଷା ଆଉ ସମ୍ମାନିତ? ଅସଲ ଦେବୀକୁ କରି ଅବହେଳା ଦେଇ କଷଣର ଭାର, ଦେବୀ…
ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର କଟକ ସହରେ ହୋଇଥିଲା ତାଙ୍କ ଜନ୍ମ । ମହତ କାମରେ ରଖିଦେଲେ ସିଏ ଓଡ଼ିଶା ମାଟିର ନାମ । କବିତା ଲେଖିବା ସଂଗୀତ ଗାଇବା ଥିଲାଟି ତାଙ୍କର ପ୍ରାଣ । ସ୍ୱପ୍ନକୁ ସାକାର କରିବା, ନୁହେଁ ଯେ କଷ୍ଟ କଲେ ସିଏ ପ୍ରମାଣ । ବାପାମାଆଙ୍କର ଅତିଗୋହ୍ଲା ପୁଅ ନାମଟି ତାଙ୍କର ଅକ୍ଷୟ । ସୁରିଲା କଣ୍ଠରେ ଗୀତ ଗାଇ ଦେଇ ପାଇଲେ ସବୁଠି ବିଜୟ । ଖୋକା ଭାଇ ନାମେ ପରିଚିତ ଥିଲେ…
ଏବେ ବି ଝୁରୁଛି ରାଧା ଦେଖିବୁ ଆ’ କାହ୍ନା ଖୋଜୁଅଛି ତୋତେ ଏକା ତୋ’ ପ୍ରିୟ ଯମୁନା । ଫୁଟୁଛି ଶତେକ ପଦ୍ମ କାଳିନ୍ଦୀର ଜଳେ ହେଲେ ତୋ’ ବଂଶୀ ସ୍ୱନ ଶୁଭୁନି ସେ କୂଳେ । ଲୀଳା ତୋ’ ଲଗାଇ ଥିଲୁ ଗୋପୀଗଣ ଧରି ତୋ’ ନାମ ଶୁଣିଲେ କଂସ ଯାଉଥିଲା ଡରି । କେତେ ଦିନ କହ ଆଉ ଝୁରିବ ଯମୁନା କଂସର କଷଣ ଏବେ ସହି ଯେ ହୁଏନା । ଆ’ ଥରେ…
କରାଳ ରୂପରେ କୋଡ଼ିଏ ଆସିଲା, କାଳ ନେଇ ବିଶ୍ୱ ପାଇଁ କେତେ କ’ଣ ସବୁ ବଦଳିଗଲାଣି, ଛଅ ମାସ ହୋଇନାହିଁ । କରୋନା ନାମରେ ଅଜଣା ଭୂତାଣୁ, ସବୁଠି ଯାଇଛି ମାଡ଼ି ଯେତେ ଯାହା ପୁଣି ହେଇଯାଉ ପଛେ, ମାସ୍କ ଦବୁନି ଛାଡ଼ି । ପଞ୍ଜୁରୀ ଭିତରେ ମଣିଷ ବନ୍ଦୀରେ, ପଶୁପକ୍ଷୀ ଏବେ ବାହାରେ ପ୍ରଦୂଷଣ ମୁକ୍ତ ହେଉଛି ପୃଥିବୀ, ଗଡ଼ୁନି ମଟର ରାସ୍ତାରେ । ବିକଶିତ ଦେଶ ବିନାଶ ମୁଖରେ, ଖାଲି ଗଦାଗଦା ଶବ ସମସ୍ତଙ୍କର…
