କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଚଢ଼େଇଟିଏ ଉଡ଼ୁଛି ସିଧା ଶୂନ୍ୟକୁ, ମହାଶୂନ୍ୟର ଆହୁରି ଉପରକୁ, ସୂର୍ଯ୍ୟ ସମ ଜ୍ୱଳନ୍ତ କିରଣ ସମ ଉତ୍ତପ୍ତ ଆଉ ଦିବସ ସମ ଉଜ୍ଜ୍ୱଳ ହେବାକୁ । କବିଟିଏ ଚାହିଁଛି ସମବେଦନାର ଶ୍ରାବଣୀରେ ପୃଥିବୀ ଭିଜୁଛି, କବିତାର ସ୍ଫୁଲିଙ୍ଗ ଛୁଟୁଛି । କିଛି ବୁଝି ପାରୁନି କି କିଛି ଦେଖିପାରୁନି ଅବୁଝା ଚଢ଼େଇଟି କେବଳ ଉଡ଼ୁଛି ଆଉ ଉଡ଼ୁଛି ॥ X X X X X X X X X X ଏବେ କିନ୍ତୁ ସେ…
ସ୍ୱାଧୀନତା ରଙ୍ଗ ସବୁଠୁ ନିଆରା ମୁକ୍ତ ଆକାଶ ରଙ୍ଗସମ ମୁକ୍ତ ନିଃଶ୍ୱାସ ମୁକ୍ତ ଜୀବନ ବୁଣେ ନୂଆ ପ୍ରାଣ ସଞ୍ଚାରଣ । କିଏ ଭଲ ନପାଏ ମୁକ୍ତ ଆକାଶେ ଉଡ଼ିବାକୁ ଗୀତଗାଇ? ବନ୍ଦୀ ଜୀବନ କି ଜୀବନରେ ଗଣା ଚୋରାବାଲି ସମ ସେହି । ଭାରତମାତା ବି ମୋର ହେଇଥିଲା ବନ୍ଦୀ ଗୋରାଙ୍କ ଅତ୍ୟାଚାର କରାଗାରେ ମାଆ ବନ୍ଦୀ ହେଲେ ସନ୍ତାନ କି ସହିବ ତଡ଼ି କରିଲେ ଗୋରାଙ୍କୁ ସାତଦରିଆ ପାର । ସେହିଦିନ ଥିଲା ଅଗଷ୍ଟ…
ଉଠ ଉଠ ହେ ନବ ଯୁବକମାନେ ଜାଗ୍ରତ ଟିକିଏ ହୁଅ, ଦେଖ ସ୍ୱାଧୀନତା ଧ୍ୱନି ଶୁଭିଲାଣି ବାପୁଙ୍କୁ ମନେ ପକାଅ ॥ ଏକା ଏକା ସିଏ ସଂଗ୍ରାମ କରିଲେ ଦେଶକୁ କଲେ ସ୍ୱାଧୀନ, ହିଂସା ଦୂରେଇ ଅହିଂସା ଆପଣେଇ ଆମକୁ କଲେ ସ୍ୱାଧୀନ ॥ ଆଜି ସେହି ପବିତ୍ର ଦିବସ ଆସିଛି ତାଙ୍କୁ ମନେ ପକାଇବା, ତାଙ୍କ ଭଳି ନହୋଇପାରିବା ଆମେ କିଛି ନୀତିକୁ ମାନିବା ॥ ସତରେ ଆମେ କ’ଣ ସ୍ୱାଧୀନ?? ଦେଶକୁ ସ୍ୱାଧୀନତା ଆଣିଦେଲେ…
ଅନେକ ଥର କଲମ ଧରେ ମନ ଭିତରେ ଥିବା କଥା ସବୁ ଲେଖିବା ପାଇଁ । ହେଲେ ନିଜ ମନ ଭିତରେ ନିଜକୁ ଖୋଜୁ ଖୋଜୁ କେଜାଣେ କେଉଁଠି ହଜିଯାଏ ମୁଁ । କହି ପାରେନି କଲମକୁ କି ସେ ଦେଇଦେବ ଅକ୍ଷରର ରୂପ ମୋ ମନରେ ଥିବା ଭାବକୁ ଭୟ ଲାଗେ କାଳେ କିଏ ପଢ଼ିଦେବ ଜାଣିଦେବ ମୋ ଦୁର୍ବଳତା, ପଢ଼ିଦେବ ସେ ସବୁକଥା ଯେଉଁଟା ମୁଁ କହିନି କାହାକୁ । ଅନେକଥର ପାଦ ଛନ୍ଦି…
ପ୍ରକୃତି ଓ ପୁରୁଷର ବର୍ଣ୍ଣନ ନଦୀ ସଙ୍ଗେ ସାଗରର ମିଳନ କାଳିଦାସ ଶକୁନ୍ତଳା କାହାଣୀ କାବ୍ୟିକ ରସ ଝରେ ଦିବାରାତି ! ଅବିରତ କବିତାର ଉପମା ଅବିଶ୍ରାନ୍ତ କଳ୍ପନାର ମହିମା ଅପବାଦ କୁଳବାଡ଼ ଡେଇଁ ସ୍ୱପ୍ନନଦୀ ଅସମୟେ ହେଲା ଗର୍ଭବତୀ ! ଗୋପନ ବସନ୍ତର ବିଳାସ ସୌଦାମିନୀ ସ୍ୱପ୍ନର ଆବେଶ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟର ପରାଣ କୁଞ୍ଜରେ ପଲ୍ଲବିତ କଳ୍ପତରୁ ଲାଜେ ପୁଷ୍ପବତୀ ! ଅଯାଚିତ ପ୍ରେମର ପ୍ରଭୁତ୍ୱ ଚାରୁ ପିୟମ୍ବଦାର ଦାସତ୍ୱ ସଂଭାବ୍ୟ ପୁରୁଷ ବିଳାସର ସମ୍ଭୋଗ ଲେଖନୀ…
