ଝିଅ ନୁହେଁ ମୁଁ ଗୋଟେ କାଚ ଆଇନା ସ୍ୱପ୍ନ ମୋର ଭଙ୍ଗା ମନ ଝରଣା । ମନ ମୋର ଚୁଲ୍‌ବୁଲ୍ ତା’ର ନାହିଁ ଠିକଣା କେମିତି ରଖିବି ମୁଁ ମୋର ଠିକଣା । ଝିଅ

ଆଜି କଲମ ମୋର ମାନୁନି ବୋଲ କାହିଁକି ସେ କରିଛି ଅଭାମାନ, କ’ଣ ଲେଖିବା ଥିଲା କି ଭୁଲ ତା’ ପାଇଁ ଦିନରାତି ଲେଖୁଥିଲି ପ୍ରେମ ଗ୍ରନ୍ଥସମ୍ଭାର । କାଗଜ କହୁଛି ମୁଁ ଯାଉଛି

ତା’ ସୃଷ୍ଟିକୁ ନେଇ ସେ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ କରିନାହିଁ କେବେହେଲେ ଆପତ୍ତି ଅଭିଯୋଗ କହିନାହିଁ କେବେହେଲେ ବେସନ, ହଳଦୀ, ଚନ୍ଦନ ମାଖି ଯା’ ଯାବତୀୟ ପ୍ରସାଧନ ! ସାଇକେଲ ଦେବା କାଳରୁ କୋଳକୁ ଭିଡ଼ିଆଣି ବହେ

ଏ ଜୀବନ ହେଉଛି ପରୀକ୍ଷାର ଏକ ସୋତ୍ର ସଂଘର୍ଷମୟ ଜୀବନ ହେଲେ… ମନ କହେ… ଜୀବନ ଏକ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରତି ସମୟରେ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରତି ସ୍ତରରେ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରତି ସ୍ୱାଦରେ ପରୀକ୍ଷା ପ୍ରତି ରକ୍ତବିନ୍ଦୁରେ

ନୈନା ତମେ ଅଜଣା ଗପର ନୂଆ ନାୟିକା ଅକୁହା କଥାର ତମେ ନୂଆ କବିତା । ନୈନା ତମେ ଫୁଲର ଦେଶ ରାଜକୁମାରୀ ବନ ପାହଡ଼ର ତମେ ବନ ହରିଣୀ । ନୈନା ତମେ

ମୋର କଥା କଥାକେ ରାଗିଯିବା, ଆଉ ସେ ମତେ କଳେଇନେଇ ବୁଝେଇବା… ମତେ ଭଲଲାଗେ । ଏବେ ପଚାରିବନି କାହିଁକି ରାଗେ । ସେ ଲଗାମଛଡ଼ା ହୋଇ ଗାଡ଼ି ଚଲେଇଲେ, ମୁଁ ତାଙ୍କ ଉପରେ

ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ କରୁଛି ବିଳାପ ହିସାବ କରୁଛି ସେ ପୁଣ୍ୟ ଓ ପାପ ବୋହୁଛି ଲୁହ ତା’ର ଅଜସ୍ର, ଅମାପ । ମନ ହୋଇଛି କ୍ଷତାକ୍ତ ଦେହରୁ ବହୁଛି ରକ୍ତ ସତେ କ’ଣ ନାରୀ