ନହୁଅ ଏତେ ନିଷ୍ଠୁର
ଡାକ୍ତରଙ୍କ ମୁଖୁ ଝିଅଟିଏ ବୋଲି ଶୁଣିକରି ପିତାମାତା, ହଁ କହନ୍ତି ପଦେ ତଳମୁହାଁ ହୋଇ ଏଇଟା ଭାଇ କି କଥା? ଆଗରୁ ଜାଣିଲେ ଝିଅ ହେବ ବୋଲି କରିଥାନ୍ତି ଗର୍ଭ ନଷ୍ଟ, ଯଦି ବଞ୍ଚିଯିଏ
ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ଓଡ଼ିଆ ଲୋକଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ରଚିତ କିଛି ଗଳ୍ପ, ପ୍ରବନ୍ଧ, କବିତା, ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ, ଆତ୍ମକଥା, ବ୍ୟଙ୍ଗ ରଚନା ଆଦିକୁ ନେଇ ପରିକଳ୍ପନା କରାଯାଇଥିଲା ଏହି ଶୁଭପଲ୍ଲବର । ଏହି କିଛିବର୍ଷର ଯାତ୍ରାରେ, ଇ-ପତ୍ରିକାରୁ, ବିଭିନ୍ନ ଭାଷାରେ ୱେବ୍ ପୋର୍ଟାଲ୍, ପ୍ରକାଶନ, ଇ-ଷ୍ଟୋର୍ ଆଦି ଜନ୍ମନେଇଛି । ଆଗକୁ ବଢ଼ିବାର ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ ଆଗେଇ ଚାଲିଛୁ ସଭିଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ନେଇ ।
ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ→
ଡାକ୍ତରଙ୍କ ମୁଖୁ ଝିଅଟିଏ ବୋଲି ଶୁଣିକରି ପିତାମାତା, ହଁ କହନ୍ତି ପଦେ ତଳମୁହାଁ ହୋଇ ଏଇଟା ଭାଇ କି କଥା? ଆଗରୁ ଜାଣିଲେ ଝିଅ ହେବ ବୋଲି କରିଥାନ୍ତି ଗର୍ଭ ନଷ୍ଟ, ଯଦି ବଞ୍ଚିଯିଏ
ଭଲପାଇ ଆଜି ଜଳୁଅଛି ମୁଁ ଯେ ତୁମରି ସ୍ମୃତି ନିଆଁରେ, ଥିଲି ଏକାହୋଇ ପ୍ରୀତିରଙ୍ଗ କାଇଁ ଭରିଦେଲ ଜୀବନରେ?? ମନେ ନାହଁ ମୋର କେବେ ତମ ସାଥେ ଦେଖାହେଲା ଏ ଜୀବନେ, ଅଜାଣତେ ଆସି
ତୁ ଶୋଷର ସମୁଦ୍ର ମୁଁ ଜୁଆରିଆ ନଈ ତୁ ଅଶାନ୍ତ ଅବୁଝା ମୁଁ ବାଟ ଭୁଲୁଥାଇ । ତୁ ତୁଠ ପଥରଟେ ମୁଁ ଅଳତାର ପାଦ ତୁ କାଶତଣ୍ଡୀ ପଠା ମୁଁ ହଜୁଥିବା ନିଦ
ଛୋଟ କଳିକାଟି ଫୁଟିଥିଲା ଅଗଣା ବଗିଚାରେ ପବନରେ ଝୁଲି ଗାଉଥିଲା ସେ ଗୀତ ଆନନ୍ଦରେ ॥ (୧) ନିଷ୍କପଟ ହୃଦୟରେ ଧରି ମମତା ସ୍ନେହପ୍ରେମ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧିଥିଲା ସଭିଙ୍କର ଜୀବନ ॥ (୨)
ଚାଲନା ଆଜି, ସମୟଠୁ କିଛି ସମୟ ମାଗି ଖାଲି ଶାନ୍ତିରେ ଗପିବା ତମେ ଆଉ ମୁଁ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ଦିଶୁଥିବା ଫଗଣଠୁ କିଛି ଫଗୁ ଆଣି ନିଜ ନିଜ ନିଷ୍ପାପ ହୃଦୟ ଆଉ ମନେ ଗାଢ଼
ଅଙ୍କ ଅବଧାନେ, କହନ୍ତି ପିଲାଏ… ପଢ଼ିବକି, ଜୀବନ ପାଠ… ଯୋଗ, ବିଯୋଗର, କାହାଣୀ ଶୁଣାଏ… ଗୁଣିତ, ବିଭକ୍ତର ସାଠ । ପହିଲି ପାଠଟି, ଶୁଣରେ ପିଲାଏ… ଯୋଗର ଗାରିମା କେତେ? ଜୀବନରେ ତା’ର ମହତ୍ୱ
ମାଆ ମାଆ ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ ଥରେ ଉଲ୍ଲସି ଉଠଇ ମନ, ମାଆ ଥିଲେ ପାଶେ ଲୋଡ଼ାନାହିଁ ଆମ କୋଟି କୋଟି ଧନ ଜନ ॥ ଅଳିକରି ଯଦି ତଳେ ଯାଅ ଗଡ଼ି ମାଆ ପୋଛିଦିଏ
ମୁଁ ମନ୍ତ୍ର ମୁଗ୍ଧା ମହା ମୋକ୍ଷ ମନୁ ସ୍ମୃତି ମହାକାଶ ମୁଁ ମାଟି ମୋହ ମାୟା ମୃଗ ମୃଗତୃଷ୍ଣା ମେଘଦୂତ ମୁଁ ମରୁଭୂମି ମଲାଜହ୍ନ ମଶାଣୀର ମଲା ସ୍ଵପ୍ନ ମୁଁ ମସ୍ତିଷ୍କର ମାୟାଜାଲ ମୁହୁର୍ମୁହୁ
ମତେ ଆଉ କେତେ ଅପେକ୍ଷାରେ ରଖିବୁ ଏ ଜହ୍ନରାତି ନଈକୂଳ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ତୋ ବିନା ସବୁ ଅଲୋଡ଼ା… ପବନର ଆହୁଲା ମାରି ମାରି ଛୁଇଁବାକୁ ହୁଏ ଆକାଶ ଆକାଶ ବୋଲି କ’ଣ ଅଛି
ଅଛି ସେ କଦମ୍ବ ବନ ଶୁଭୁନି ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ ନଦୀ ପଠା ଲାଗେ ଖାଲି, ଶ୍ରୀହୀନ ଲାଗେ ମନ ବୃନ୍ଦାବନ କହ୍ନେଇ ନାହିଁତ ବୋଲି । ଲୁଚେଇ କାନ୍ଦେ ରାଧିକା ଚଉଦିଗ ହେଲା ଫିକା
ଆଜି ଯେତେ ଦୂରେଥିଲେ ଦୂରତା ସାଜେନା ବାଧକ 4ଜି ନେଟ୍ଓର୍କ କି ଜିଅ ଫୋନ୍ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଯାହାର କଥା, ସେ ମୋ ମା’ର ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ତିଆରି କନ୍ଥା… ମା’ କୋଳରେ ଶୁଇବାର
ଭାବିଚ କି, କର ନଜର ଦୂର ଦୂର ମନେ ମୋର ଟାଣିଦେବ ଲକ୍ଷ୍ମଣର ଗାର ! ଦିନରାତି ଏକ କରି ସବୁ କାମକୁ ପଛ କରି ନିଇତି ଘାଣ୍ଟୁଛି ତମ ପ୍ରୋଫାଇଲ, ମୁଁ ବି
ଡାକ୍ତରଙ୍କ ମୁଖୁ ଝିଅଟିଏ ବୋଲି ଶୁଣିକରି ପିତାମାତା, ହଁ କହନ୍ତି ପଦେ ତଳମୁହାଁ ହୋଇ ଏଇଟା ଭାଇ କି କଥା? ଆଗରୁ ଜାଣିଲେ ଝିଅ ହେବ ବୋଲି କରିଥାନ୍ତି ଗର୍ଭ ନଷ୍ଟ, ଯଦି ବଞ୍ଚିଯିଏ
ଭଲପାଇ ଆଜି ଜଳୁଅଛି ମୁଁ ଯେ ତୁମରି ସ୍ମୃତି ନିଆଁରେ, ଥିଲି ଏକାହୋଇ ପ୍ରୀତିରଙ୍ଗ କାଇଁ ଭରିଦେଲ ଜୀବନରେ?? ମନେ ନାହଁ ମୋର କେବେ ତମ ସାଥେ ଦେଖାହେଲା ଏ ଜୀବନେ, ଅଜାଣତେ ଆସି
ତୁ ଶୋଷର ସମୁଦ୍ର ମୁଁ ଜୁଆରିଆ ନଈ ତୁ ଅଶାନ୍ତ ଅବୁଝା ମୁଁ ବାଟ ଭୁଲୁଥାଇ । ତୁ ତୁଠ ପଥରଟେ ମୁଁ ଅଳତାର ପାଦ ତୁ କାଶତଣ୍ଡୀ ପଠା ମୁଁ ହଜୁଥିବା ନିଦ
ଛୋଟ କଳିକାଟି ଫୁଟିଥିଲା ଅଗଣା ବଗିଚାରେ ପବନରେ ଝୁଲି ଗାଉଥିଲା ସେ ଗୀତ ଆନନ୍ଦରେ ॥ (୧) ନିଷ୍କପଟ ହୃଦୟରେ ଧରି ମମତା ସ୍ନେହପ୍ରେମ ଅତୁଟ ବନ୍ଧନେ ବାନ୍ଧିଥିଲା ସଭିଙ୍କର ଜୀବନ ॥ (୨)
ଚାଲନା ଆଜି, ସମୟଠୁ କିଛି ସମୟ ମାଗି ଖାଲି ଶାନ୍ତିରେ ଗପିବା ତମେ ଆଉ ମୁଁ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ ଦିଶୁଥିବା ଫଗଣଠୁ କିଛି ଫଗୁ ଆଣି ନିଜ ନିଜ ନିଷ୍ପାପ ହୃଦୟ ଆଉ ମନେ ଗାଢ଼
ଅଙ୍କ ଅବଧାନେ, କହନ୍ତି ପିଲାଏ… ପଢ଼ିବକି, ଜୀବନ ପାଠ… ଯୋଗ, ବିଯୋଗର, କାହାଣୀ ଶୁଣାଏ… ଗୁଣିତ, ବିଭକ୍ତର ସାଠ । ପହିଲି ପାଠଟି, ଶୁଣରେ ପିଲାଏ… ଯୋଗର ଗାରିମା କେତେ? ଜୀବନରେ ତା’ର ମହତ୍ୱ
ମାଆ ମାଆ ବୋଲି ଡାକିଦେଲେ ଥରେ ଉଲ୍ଲସି ଉଠଇ ମନ, ମାଆ ଥିଲେ ପାଶେ ଲୋଡ଼ାନାହିଁ ଆମ କୋଟି କୋଟି ଧନ ଜନ ॥ ଅଳିକରି ଯଦି ତଳେ ଯାଅ ଗଡ଼ି ମାଆ ପୋଛିଦିଏ
ମୁଁ ମନ୍ତ୍ର ମୁଗ୍ଧା ମହା ମୋକ୍ଷ ମନୁ ସ୍ମୃତି ମହାକାଶ ମୁଁ ମାଟି ମୋହ ମାୟା ମୃଗ ମୃଗତୃଷ୍ଣା ମେଘଦୂତ ମୁଁ ମରୁଭୂମି ମଲାଜହ୍ନ ମଶାଣୀର ମଲା ସ୍ଵପ୍ନ ମୁଁ ମସ୍ତିଷ୍କର ମାୟାଜାଲ ମୁହୁର୍ମୁହୁ
ମତେ ଆଉ କେତେ ଅପେକ୍ଷାରେ ରଖିବୁ ଏ ଜହ୍ନରାତି ନଈକୂଳ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା ଗଙ୍ଗଶିଉଳି ତୋ ବିନା ସବୁ ଅଲୋଡ଼ା… ପବନର ଆହୁଲା ମାରି ମାରି ଛୁଇଁବାକୁ ହୁଏ ଆକାଶ ଆକାଶ ବୋଲି କ’ଣ ଅଛି
ଅଛି ସେ କଦମ୍ବ ବନ ଶୁଭୁନି ମୁରଲୀ ସ୍ଵନ ନଦୀ ପଠା ଲାଗେ ଖାଲି, ଶ୍ରୀହୀନ ଲାଗେ ମନ ବୃନ୍ଦାବନ କହ୍ନେଇ ନାହିଁତ ବୋଲି । ଲୁଚେଇ କାନ୍ଦେ ରାଧିକା ଚଉଦିଗ ହେଲା ଫିକା
ଆଜି ଯେତେ ଦୂରେଥିଲେ ଦୂରତା ସାଜେନା ବାଧକ 4ଜି ନେଟ୍ଓର୍କ କି ଜିଅ ଫୋନ୍ ସମସ୍ତଙ୍କଠାରୁ ଉର୍ଦ୍ଧ୍ୱରେ ଯାହାର କଥା, ସେ ମୋ ମା’ର ପୁରୁଣା ଲୁଗାରେ ତିଆରି କନ୍ଥା… ମା’ କୋଳରେ ଶୁଇବାର
ଭାବିଚ କି, କର ନଜର ଦୂର ଦୂର ମନେ ମୋର ଟାଣିଦେବ ଲକ୍ଷ୍ମଣର ଗାର ! ଦିନରାତି ଏକ କରି ସବୁ କାମକୁ ପଛ କରି ନିଇତି ଘାଣ୍ଟୁଛି ତମ ପ୍ରୋଫାଇଲ, ମୁଁ ବି