କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ବୋଉର ପଣତକାନି ତା’ର ସ୍ନେହ ଦେଲା ମୋତେ ଆଶ୍ରୟ ଆସିବାକୁ ହେଲା ଏ ଜଗତେ ମୋତେ ନେଇ ନୂଆ ପରିଚୟ । ଜନ୍ମ ଦେଇ ସେ ଋଣି କରିଦିଏ ସ୍ନେହ ଦିଏ ସାଥବରେ ସୁଝି ପାରିବିନି ଋଣ ମୁଁ ତା’ର ଏହି ମୋର ଜୀବନରେ । ଗଙ୍ଗାଜଳ ପରି ପବିତ୍ର ମମତା ଆଉ କେହି ନ ଦେବେରେ ସ୍ନେହମୟୀ ଭଳି ମୋର ବୋଉକୁ କେହି କେବେ ଭୁଲିପାରେ । ନିଜ ହୃଦୟର ଲୁହକୁ ସେ ଚାପି ଦେଉଥାଏ…
ହାରି ଯାଇଛି ମୁଁ ଜୀବନ ଯୁଦ୍ଧରେ ଖୋଜୁଛି ହଜିଲା ସ୍ମୃତି କିଛି କଥା ଆଉ ଅକୁହା ବେଦନା ଅନ୍ଧକାରର ଏ ରାତି । ହୃଦୟ ମନ୍ଦିରେ ସସ ମାନ ସାଜି ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ କରେ ମୋତେ, ନିଜର ଲୁହକୁ ନିଜେ ପିଇ ଯାଇ ବୁଝାଏ ମନକୁ କେତେ । କୋମଳ ହୃଦୟ ହୋଇଛି ପଥର ଝୁରୁଅଛି ରାତିଦିନ ହଜି ଯାଇଛି ତା’ ଜୀବନ କାହାଣୀ ଲିଭିଯାଏ ତା’ ସପନ । ଫେରିବାର ଆଶା ଯାଇଛି ପାଶୋରି ମାଟିରେ ଯାଇଛି…
ଭିନ୍ନ ଏକ କୁରୁକ୍ଷେତ୍ର ଭିନ୍ନ ବାସୁଦେବ, ମଝି ଦାଣ୍ଡେ ଚାଲେ ଯା’ର ନିତି କେତେ ଯୁଦ୍ଧ । ଅଧର୍ମର ବିକଟାଳ ହସରେ କମ୍ପୁଚି, ପରାଜୟ ଭୋଗେ ଧର୍ମ ଲୁଚାଇ କାନ୍ଦୁଚି । ପାପ ହିଂସାର ବିଜୟ ପତାକା ଉଡ଼ୁଛି, ବେଳାଳସେନ ଆଖିରେ ଧର୍ମ ଯେ ଦେଖୁଚି । ଘେନା କର ମୋ ବିନତୀ ପ୍ରଭୁ ବାସୁଦେବ, ପ୍ରେରଣ କର ତୁମର ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର । ଛେଦନ କରୁ ସେ ପାପ ହିଂସାର ଗର୍ଦ୍ଦନ, ବିଳମ୍ବ ନ କର…
ଶାନ୍ତିର ସବ ସତ୍କାର କରି, ଦଶତୁଠେ ସୁଧୀହେଲାପରେ, ଅଶାନ୍ତିର ବହ୍ନି ଜାଳି, ଖୋଜୁଛି ଶାନ୍ତିର ସ୍ୱରୂପ । ଝୁରିମରୁଛି, ମୁଣ୍ଡଗଡ଼ାଇ, ଦେଖିବାକୁ ତା’ର ଶାନ୍ତ, ସ୍ନିଗ୍ଧରୂପ ॥ ରକ୍ତ ପିପାସୁ ମାନବ ଆଜି, ଧ୍ୱଂସ କରିଚାଲିଛି ଏ ଧରା, ରାକ୍ଷସ ଭସ୍ମାସୁର ସାଜି । ବାୟୁ, ମାଟି, ଜଳ, ଆକାଶ ପାତାଳ, ସବୁଠାରେ ବିଷ ମଞ୍ଜି ବୁଣି, ଆଶାରଖେ ଅମୃତର ଫଳ, ନିଶ୍ଚିତ ଫଳିବ ଦିନେ, ଜାଣେ ନାହିଁ ଦିବାସ୍ୱପ୍ନ ତା’ର, ଅନାୟାସେ ଯିବ ଦିନେ ଭାଜି…
ବସାଟିଏ ବାନ୍ଧିବାର ଅନେକ ସ୍ଵପ୍ନ ଭିତରେ ସେ ଦିନେ ହଜିଗଲା । ହଜିଗଲା ଯେ ହଜିଗଲା ଆଉ ମିଳିଲା ନାହିଁ । କେଉଁ ଶୀତ ସକାଳରୁ ଉଠି ସେ ଧାଇଁଲା କୁଟାକାଠି ନୁହେଁ, ଇଟା ଓ ସିମେଣ୍ଟ ପାଇଁ ଧୂ ଧୂ ଖରାବେଳେ ସେ ଉଡ଼ି ଆସିଲା ଝୋଟ ବା କାଗଜ ନୁହେଁ ରଙ୍ଗ ଓ ମାର୍ବଲ ନେଇ । ଗଜଲ ଶୁଣୁଥିବା ଉଦାସ ଅପରାହ୍ନ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖୁଥିବା ରାତି ସବୁ ତା’ର ବିତିଗଲା ମିସ୍ତ୍ରୀ ଓ…
