କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ପ୍ରିୟତମା ମୋର ଭାରି ଅଭିମାନୀ କଥା କଥାରେ ଋଷି ବସିଯାଏ, ସନ୍ଦେହୀ ମାନିନୀ ଅଭିମାନ କରି ମୋ ମନେ ନିଆଁ ଲଗାଏ । ପ୍ରିୟା ଗୋ ତୁମ ହଂସିନୀ ଆଖି ଗୋଲାପ ପରି ଲାଲ୍ ଦିଶେ, ଚପଳାର ଚମକ ପରି ତୁମ ମୁହଁ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀର ଚନ୍ଦ୍ରମା ପରି ଦିଶେ । ପ୍ରେମର ସ୍ଵଭାବ ସନ୍ଦେହ କରିବା ତମେ ବା ବାଦ୍ କେମିତି ଦେବ, ବିଶ୍ୱାସ ଡୋରେ ସମ୍ପର୍କ ବନ୍ଧା ଏ କଥାଟିକୁ ଭୁଲି ନ ଯିବ ।…
ରାତି ମୋ ବନ୍ଧୁ ଯେବେ ହେଲା ନିଦ ଅଭିମାନ କଲା ସପନ ରୁଷି ଗଲା ନୟନ କ୍ଳାନ୍ତ ହେଲା । ରାତ୍ରି ନୁହେଁ କେବଳ ଅନ୍ଧକାର ଏ ତ ଚନ୍ଦ୍ର, ତାରାର ସମାହାର । ସେଇ ସୁନ୍ଦରତାକୁ ବାଦ୍ ଦେଲି ଅନ୍ଧାରକୁ ମୁଁ ମୋ ଭିତରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲି । ନିଶିକୁ ଯେବେ ଆଲିଙ୍ଗନ କଲି ଅନ୍ଧାରକୁ ସେତେ ଭଲପାଇଲି ଆଲୋକଠାରୁ ସତେ ଦୂରେଇ ଗଲି ରବି କିରଣେ ନିଜ ଛାଇକୁ ବି ଡରିଗଲି । ଅନ୍ଧାର…
ହାତେ ହାତେ ଦେଲେ ହାତୀ ଉଠିଯାଏ କହନ୍ତି ଜଗତ ଲୋକ, ତୁହିରେ କାଳିଆ ହାତ ଟେକି ଦେଲେ ଆଉ କି ରହନ୍ତା ଦୁଃଖ । ହାତୀ ବୁଲୁଥିଲେ ବନସ୍ତ ଭିତରେ ଅଟେ ସେ ତ ରାଜାଙ୍କର, ଯେଉଁଠି ମୁଁ ଥାଏ ଯେପରି ବା ଥାଏ ତୁହି ମୋର ଆପଣାର କାଳିଆ ରାଜାରେ ମୋର । ସୁଖର ଦୁଃଖର ସାଥି ତୁହି ମୋର ତୁହି ମୋ ପରାଣ ମିତ । ବଞ୍ଚିଥିଲେ ଲକ୍ଷେ ମରିଗଲେ ଲକ୍ଷେ ମୂଲ୍ୟ ସିନା…
ଦୂର ଆକାଶଟା ନିଜର ଲାଗୁଛି ପର ଲାଗେ ମିଠା ଖରା ଅନ୍ଧାରକୁ କେବେ ଆପଣା ଭାବିଲେ ଇର୍ଷାରେ ଜଳୁଛି ଏ ଧରା ॥ ବରଷା ଦିନରେ ଭିଜି ଭିଜି ସତେ ଦେହ ହଉଥିଲା ଥଣ୍ଡା ସେ ଥଣ୍ଡାକୁ ଆଜି ଏ ମନ ଝୁରୁଛି ଖରା ଘଉଡ଼ାଏ ମନ ରୂପକ ଏ ଦଣ୍ଡା ॥ ଲୋମ ଟାଙ୍କୁରା ସେ ଶୀତ ଦିନେ ସତେ ଦେହ ଥିଲା ଉଙ୍କୁରିତ ଏ ଖରାକୁ ଦେଖି ମନ ଖୋଜୁଥାଏ କାହିଁ ଗଲା ସେଇ…
ପରିସମାପ୍ତିର ଠିକ ପୂର୍ବରୁ ସବୁକିଛି ପୁଣି କାହିଁକି ଜୀବନ୍ତ ହୋଇଉଠେ ! ସ୍ମୃତିର ବକ୍ଷ ଚିରି ଅତୀତ ଆଜି ଭାସି ଉଠେ ଜଳଜଳ କରି ଆଖି ଆଗରେ । ଇତିର ଅୟମାରମ୍ଭ ଆଗରୁ ଆରମ୍ଭ କାହିଁକି ଆଜି ପୁନଶ୍ଚ ସ୍ଵପ୍ନ ଦେଖାଏ ଆଉ ଏକ ନୂଆ ଆରମ୍ଭର ! ଭିନ୍ନ ମୋଡ଼ ନେବାକୁ ଚାହେଁ ଗତିପଥ ଜୀବନର, ବଦଳାଇଦେବାକୁ ଚାହେଁ ରୂପ ଇତିର । ନାଟକରେ ଯବନୀକା ପଡ଼ିବା ଆଗରୁ ଶେଷ ଦୃଶ୍ୟର ଠିକ ଆଗରୁ ଭାସିଉଠନ୍ତି…
