Odia Poem Niraba Nihana (ନିରବ ନିହାଣ) by Dinabandhu Bej

ନିରବ ନିହାଣ

ଦ୍ଵିତୀୟ କୋଣାର୍କ ଗଢ଼ିବା ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧା କରିଥିଲ ହେ ଶିଳ୍ପୀଗୁରୁ ରଘୁନାଥ, ଶିଳ୍ପୀ କୂଳର ଚନ୍ଦ୍ରଉଦିଆ ହୋଇ କଳାଭାସ୍କର୍ଯ୍ୟ କରିବାକୁ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ । ତୁମ ଉଦୟର ପୂର୍ବ ଦିଗର ଆଭା ଝଟକିଲା ମୁକୁତା ସମାନ ହୋଇ, ତୁମ ନିଖୁଣ ନିହାଣ ମୂନର କଳା ନିର୍ଜିବକୁ ଦେଲା ସଜୀବ ସଜାଇ । ମୁଗୁନି ପଥର ହାତ ସ୍ପର୍ଶରେ ତୁମର ଅହଲ୍ୟା ସମ ହୋଇଗଲେ ସୁନ୍ଦରୀ, କେତେ ଗଛଲତା ମନ୍ଦିର ପ୍ରାଙ୍ଗଣରେ କହନ୍ତି ପକ୍ଷୀଏ ଏହିକଥା ଝୁରି ଝୁରି । ପ୍ରତିମାଙ୍କୁ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Tuma Bina (ତୁମ ବିନା) by Rajeswari Panda

ତୁମ ବିନା

ତୁମ ସାଥେ ଦିନେ ଖେଳୁଥିଲି ହୋଲି ପାଳୁଥିଲି ଦୀପାବଳୀ, ଫଗୁଣରେ ଦୁହେଁ ଭିଜୁଥିଲେ ଆମେ ରଙ୍ଗ ହୋଇ ବୋଳାବୋଳି ॥ ଫଗୁ ରଙ୍ଗକୁ ସିନ୍ଥିରେ ମୋ ଭରି କହୁଥିଲ ତୁମ ବଧୂ, ମିଛ ବଧୂ ସାଜି ଭାବୁଥିଲି ଦିନେ ପାଇଗଲି ସୁଖ ସିନ୍ଧୁ ॥ ସତ ମିଛ କିଛି ଦିଶୁତ ନଥିଲା ତୁମ ପ୍ରେମେ ଅନ୍ଧ ଥିଲି, ସବୁକଥା ତୁମ ସତ ଲାଗୁଥିଲା ସତ ବଧୂ ସାଜିଗଲି ॥ ତୁମ ଅଗଣାରେ ଚାଲୁଥିଲି ଦିନେ ପୂଜୁଥିଲି ମୁଁ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Corona (କରୋନା) by Balaram Panda

କରୋନା

କରୋନା ବିକୁଛି ରୋଗ ପୁଡ଼ିଆଲୋ ବଜାର ଘାଟରେ ବୁଲି ଅମାନିଆ ସବୁ କିଣନ୍ତି ଆସିକି ମୁହଁରୁ ମାସ୍କ ଖୋଲି । ବର୍ଷ ଆରମ୍ଭରୁ ରାଲି ଇସ୍କୁଲୁ ହତାରେ କେବେ ଫିଙ୍ଗା ହବ ଭାତକୁ ପାଣିଆ ଡାଲି !? ଦିନରେ ବୁଲୁ ଖୁଲମ ଖୁଉଲୁ ରାତିରେ ଝୁଲୁଛି ତାଲା ପୁଣି କାଇଁକି ଲକଡାଉନ୍ ଭ୍ୟାକସିନ୍ କୋଉଠି ମଲା । ଏଣେ ନବୀନ ଦାଣ୍ଡରେ ପାଲା ପୃଥିବୀକୁ ପ୍ରଳୟ ଆସୁହେ କାଉଣ୍ଟର ରଖିଥା ଖୋଲା । କୋରନା ତୋ’ପାଇଁ ମାଇପ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Niara Pari (ନିଆରା ପରୀ) by Saroj Kumar Sahoo

ନିଆରା ପରୀ

ଘନ କଳାକେଶେ ଗଜରା ବାନ୍ଧିଣ ଚାଲିଗଲେ ଏଇ ବାଟେ ମଲ୍ଲୀ ଜୁଇଜାଇ ହେନା ମାଳତୀର ବାସରେ ମହକ ଛୁଟେ । ରକ୍ତଜବା ପରି ଅଧରରୁ ଯେବେ ଝରି ପଡ଼େ ମିଠା ମହୁ କେଜାଣେ କାହିଁକି ନିଜ ଅଜାଣତେ ଖୋଲିଦିଏ ଦୁଇ ବାହୁ । ପଦ୍ମ ପାଖୁଡାର କଅଁଳ ପାଦରେ ଅଳତାର ଧାର ହସେ ଆଖିର କଜ୍ୱଳ ତେଜସ୍ୱନୀ ମୁଖ ଆହୁରି ଉଜ୍ୱଳ ଦିଶେ । ମୁଦ୍ରିତ ନୟନ ଲାଗେ ଲୋଭନୀୟ ତା’ ସାଥେ ଚାହାଣି ଆଭା ଦୋଳାୟିତ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ
Odia Poem Shabara Koha (ଶବର କୋହ) by Sunita Patel

ଶବର କୋହ

ଚାରିକାନ୍ଧରେ ଶ୍ମଶାନ ଯିବା ପାଇଁ ଶବ ଜଗିଛି ହେଲେ ଜିଅନ୍ତା ମଣିଷ ଆଜି ଶବ ପାଲଟିଛି । ନିଜ ଜନମ ଭୂଇଁରେ ମିଶିଯିବା ପାଇଁ ଶବ ଆଜି ଝୁରୁଛି ହେଲେ ଗାଁ ଶ୍ମଶାନ ଆଜି ଶବ ପାଲଟିଛି । ଆଜି ଶବ ରାମ ନାମ ସତ ନାଁ ହରି ନାମ ସତ ପଚାରୁଛି, ହେଲେ ବିଜ୍ଞ ମଣିଷ ଉତ୍ତର ଜାଣି ବି ମୁକ ପାଲଟିଛି । ଶବ ଥିବା ଘର ଆଜି ଶୁନ୍‌ଶାନ୍ ହେଇଯାଇଛି ମଶାଣିର ପଥ…

ଅଧିକ ପଢ଼ନ୍ତୁ