କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ପ୍ରେମ ଦେଖେ ନାହିଁ ବୟସ ଚେହେରା ମାନେ ନାହିଁ ସ୍ଥାନ କାଳ, ଉତ୍ତର ବୟସେ ବେଶୀ ସେ ଉତୁରେ ପାଚୁଥାଏ ଯେତେ ବାଳ । ପ୍ରେମରେ ବାର୍ଦ୍ଧକ୍ୟ ବାଧା ସାଜେ ନାହିଁ ସଦା ମୁଖେ ଥିଲେ ହସ, ଏ ଜୀବନେ କିଛି ଲୋଡ଼ା ପଡ଼େ ନାହିଁ ପାଖେ ଥିଲେ ନିଜ ମଣିଷ । ହୃଦୟର ଭାଷା ଆଖି ମାଧ୍ୟମରେ ମନ ଜାଣେ ସହଜରେ, ଗୋଲାପର କିଛି ନାହିଁ ଆବଶ୍ୟକ କାମ ଚଳେ ମନ୍ଦାରରେ । ଶରୀରକୁ କାଳ…
ପୃଥିବୀ ସେ ଧରିପାରେ ଯେ ପିଠିରେ ସମଗ୍ର ସୃଷ୍ଟିକୁ ସେଥିପାଇଁ ନାମ ତା’ ଧରଣୀ ସହିପାରେ ସବୁକିଛି ଧର୍ଯ୍ୟଶୀଳା ପୁଣି ସେ ବସୁମତୀ । ଆବୋରିଛି ତା କୋଳରେ କୀଟଠାରୁ ଗଛଯାଏ । ପାହାଡ଼ ପର୍ବତ ନର ପଶୁ ବିହଙ୍ଗମ ଯେତେ ସବୁ ତା’ ସନ୍ତାନ । ହସି ହସି ସହିଯାଏ, ନ ହୋଇ ଅଥୟ ଆମ ଉପକାରେ ପ୍ରଦୂଷଣ ଶଦ୍ଦ ଜଳ ମାଟି ପବନ ଆଦିର । ଯାହା ନାହିଁ ଏଇଠାରେ ମିଳିବନି ଚନ୍ଦ୍ର ଆଉ…
ପରାଧୀନତାର ସିକୁଳି ଛିଡ଼ିଲା ମୁକତି ପାଇଲୁ ଆମେ, ସ୍ୱାଧୀନତାର ମହୁ ଚାଖି ସରବେ ଭିଜିଗଲେ ଦେଶପ୍ରେମେ । କେତେ ଶୋଷଣ ଦୁର୍ନୀତି କଷଣ ସହିଲେ ଆମ ଜନତା, ଶେଷରେ ବିଦେଶୀ ଗୋରା ସରକାର ନଇଁଲେ ତାଙ୍କରି ମଥା । କେତେ ବୀର ପୁଣି ଶହୀଦ ହୋଇଲେ ଦେଶପାଇଁ ଦେଲେ ପ୍ରାଣ, ଫିରିଙ୍ଗି ଶାସକ ଦେଶ ଛାଡ଼ିଗଲେ ଆମେ ହେଲୁ ତ ସ୍ୱାଧୀନ । ଯାହାଙ୍କର ତ୍ୟାଗ ବଳିଦାନ ପାଇଁ ହୋଇଛେ ସ୍ୱାଧୀନ ଆଜି, ସେମାନଙ୍କୁ ଦେବା ଭକ୍ତି…
ପରାଧୀନ ଥିଲା ଭାରତ ଆମ ଗୋରା ସରକାର ଇଂରେଜ ହାତେ, ଆଣିଲେ ସ୍ୱାଧୀନତା କ୍ରାନ୍ତିକାରୀ ଜୀବନ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଣ ଯେତେ ।୧। ଝାଂସିରାଣୀ ଲକ୍ଷ୍ମୀ ବାଇ, ଗାନ୍ଧୀଜି ନେତାଜୀ ସୁଭାଷ ଚନ୍ଦ୍ର ବୋଷ ସେ, ଭାଗତ ସିଂହ ଓ ତାତିଆ ଟୋପେ ବାଜି ରାଉତ, ସୁରେନ୍ଦ୍ର ସାହେ ସେ ।୨। ଆଣିଲେ ସ୍ୱାଧୀନ ଆମ ପାଇଁ ସେ ଦେଶର ସୁରକ୍ଷା ଆମରି ହାତେ, ଦେଶ ଆଗେଇନେବାକୁ ଦେଲେ ସେ ସମର୍ପିଣ ଦେଶ ଆମରି ହାତେ ।୩। ଆମେ…
ଟ୍ରକ୍ ଟ୍ରଲି ଓ ମିନିବସ୍, ମାଇକ୍ର ଅସହ୍ୟ ଶବ୍ଦ ଧୂଳି ପଟଳରେ ଭରା ଏ ଆକାଶ । ଆଖିପତା ପୋଡ଼େ ପ୍ରତ୍ୟୁଷରୁ ପ୍ରଦୋଷ କୋଳାହଳ ଭରା ଏ ନଗର ସବୁଜହରା ନିର୍ଜୀବ ଧୂସର ଠିଆ ଖାଲି ବହୁତଳ କୋଠାଘର । ମଳିନ ହୁଏ ଏ ନଗର ଛବି ହଜେ ଏଠି ମଣିଷର ଅନ୍ତରର ସ୍ୱର । ରଙ୍ଗହୀନ ମଲାଟର ବିବର୍ଣ୍ଣ ଛବି ଭଳି ମୁହଁ ଦିଶେ ନଗର ମଣିଷର ॥ ପବନରେ ଭାସିଆସେ ରାଜପଥୁ ଶୋଣିତର ଗନ୍ଧ…
