କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଗିରିଷମ ଋତୁରେ ଏ ଟାଣୁଆ ଖରା, ଡହ ଡହ ହୋଇ ତାତି ଗଲାଣି ଧରା । ଶୀତଳ ଜଳରେ ବୁଡ଼ି ଗାଧୋଇବାକୁ, କେତେ ଯେ ଆନନ୍ଦ ଲାଗେ ଆମ ସଭିଙ୍କୁ । କିଏ ଗାଧୋଉ ଅଛନ୍ତି କେତେ ବାଗରେ, ନଦୀ, କୂପ ଜଳେ ଅବା ଗାଧୁଆ ଘରେ । ଉଦବୃତ ଜଳ ଯେତେକ ଯାଏଟି ବୋହି, ତାହାର ସଦୁପଯୋଗ ନ କରୁ କେହି । ସେଇ ଜଳ କୃଷିକ୍ଷେତ୍ରେ ପାରନ୍ତା ଲାଗି, ଉପୁଜନ୍ତା କେତେ ପନି ପରିବା,…
ମାଟିରୁ ଗଢ଼ା ଏ ଦେହ ମାଟିରେ ମିଶୁ ଯାଇଛି, ଥକି ଯାଇଥିବା ମୋର ଏ ଶରୀର ତା’ ମାଆ କୋଳେ ଶୋଇଛି, ମରିନି, ଏବେବି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି । ଆରପାରିରେ ରହି ମୁଁ ଦେଖିଥିବା ସେଇ ସ୍ୱାଧିନତାର ସ୍ୱପ୍ନ ପୂରଣ ପାଇଁ ଦିନ ଗଣୁଛି ମରିନି, ଏବେବି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି । ଛିଡ଼ା ହୋଇ ମୋ ଉପରେ ଖେଳିବୁ ବୋଲି ତୁ ଗୁଳି ବନ୍ଧୁକ ସାଥିରେ ମୋ ହାଡ଼କୁ ମାଟିରେ ମିଶେଇଛି ମରିନି, ଏବେବି ମୁଁ ବଞ୍ଚିଛି…
ଆସ ମାତ ମାହେଶ୍ୱରୀ ଜଗଦ୍ଧାତ୍ରୀ ପରମ ବୈଷ୍ଣବୀ, ଆଶ୍ଵିନର ପାର୍ବଣ ତିଥିରେ ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ଧଳାମେଘ ନୈକା ବିହାରରେ । ବିଲପାଟେ କାଶତଣ୍ଡି ଢାଳଇ ଚାମର, ତବ ନିରାଜନା ପାଇଁ ଶୁଦ୍ଧପୂତେ ମନ୍ତ୍ର ଗାଇ ବହଇ ସମୀର । ଦୁର୍ଗତି ନାଶିନୀ ଦୁର୍ଗା ଦନୁଜ ଦଳିନୀ ନାଶିବାକୁ ଜଗତର ଦୁଃଖ, ସନ୍ତାନ ଦୁର୍ଗତି ଧରା ପୃଷ୍ଠେ ହେଉ ତବ ଶୁଭ ଆଗମନ, ତୁମରି ସେ ପୁଣ୍ୟ ତେଜେ ଉଦ୍ଭାସିତ ହୋଇ ଉଠୁ ନିଖିଳ ଜୀବନ । ତୁମ…
ବର୍ଷାର ଗଜଲ ଶୁଣି ଶୁଣି ଅନ୍ୟ ମନସ୍କ ଭାବେ ଧରଣୀକୁ ପଶିଆସେ ଶରତ, ଖଣ୍ଡ ଖଣ୍ଡ ଧଳାମେଘ କାଗଜ ଫର୍ଦ୍ଦରେ କାଶତଣ୍ଡି ତୂଳୀକାରେ ଲେଖିଯାଏ ଅବୁଝା ସଙ୍ଗୀତ ଅନେକ ଅନେକ । ଜଳ ସ୍ଥଳ ଆକାଶରେ ଭରିଦିଏ ଶୁଭ୍ରତାର ବିମଳ ଝଲକ ଭଲ ପାଇବାର ଯେତେ ଆକର୍ଷଣ ଉଷ୍ମପ୍ରସ୍ରବଣ ଛୁଇଁ ଛୁଇଁ ଯାଏ ସବୁ ହୃଦୟ ମୂଲକ । ଭୁଲି କେବେ ହୁଏ ନାହିଁ ଶରତର ବିମଳ ରଜନୀ ମାୟା ମୋହ ଆଲେଖ୍ୟର ଋଦ୍ଧିମନ୍ତ ଚାରୁ ଶୋଭାରାଶି,…
ଏମିତି ହୁଅନ୍ତାନି ସରନ୍ତାନି କେବେ ଧୂଳିଖେଳ ଷଡ଼େଇରେ ଭାତ ଡାଲି ରାନ୍ଧିବାର ବେଳ ସାରୁପତ୍ର ଥାଳିରେ ଷଡ଼େଇ ଗିନାରେ ପରସୁଥାନ୍ତୁ ତୁ ପାଖରେ ବସି ମିଛି ମିଛିକା କୁନି ବୋହୁଟିଏ ସାଜି । ଫେରି ଆସନ୍ତାନି । ସେଇ ଅଫେରା ଦିନ ରାଗ-ରୁଷା-ଅଭିମାନ ମୁହଁ ଫୁଲାଫୁଲି ଲୁଚକାଳି ଆଉ ବୋହୂଚୋରି ଖେଳ କୁନିକୁନି କଅଁଳିଆ ପାପୁଲିରେ ଆଖିବୁଜି ଧରିବାର ବେଳ । ଏମିନ୍ତି ହୁଅନ୍ତାନି । ସମୟଟା ରହିଯାନ୍ତା ଥମକରି ତୋ’ ମୋ ଖେଳ ସେଇମିତି ଚାଲିଥାନ୍ତା…
