କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
କିଛି ଖରା ଯାହା ତୋ ଅଗଣାରେ ବିଞ୍ଚି ଦେଲା ପରେ, ବଳକା ଅଇଁଠା ଆଲୁଅ ଯେତେ ମୋ ଝରକା ମୁଣ୍ଡରେ ସୁରୁଜ ଛାଡ଼ିଦେଇଯାଏ ତାକୁ ହି ତୋ ସ୍ପର୍ଶ ଭାବି ଦେହସାରା ମୁଁ ବୋଳି ହେଇଯାଏ ! କିଛି କୁହୁ ଯାହା ତୋ ଗୀତର ତାଳେ ତାଳେ କୋଇଲିଟି ହଜେଇ ଦେଇ ଆସି ମୋ ଅଗଣା ଆମ୍ବ ଡାଳରେ ସକେଇ ହେଇଯାଏ ତାକୁ ହି ତୋ ସ୍ୱର ଭାବି ତୋ ଅନୁପସ୍ଥିତିକୁ ମୁଁ ଭୁଲିଯାଏ ! କିଛି…
ଭିଡ଼ର ମୁଖ ଶଳାରେ ନିରୀହ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ ଖୋଜୁଛି ତା’ର ଠିକଣା, କାହିଁ କେତେ ଦିନୁ ତୃଷ୍ନା ଭରି ଅନ୍ତର କୋଣରେ ଘୁରି ବୁଲେ ତାହା ସେ ଜାଣେନା…… ଇର୍ଷା କେବେ ବାଟ କାଟେ ତ କେବେ ଭୟ ତା’ର କାୟା ମେଲେଇ ଲୁଚାଇବାକୁ ଚାହେଁ ତା’ର ଅସ୍ତିତ୍ୱ, କଇଁ କଇଁ କାନ୍ଦି ଗଡ଼ାଇ ଦିଏ ଅଦୃଶ୍ୟ ଲୁହ କେବେ ତ ଗୁମୁରି ଗୁମୁରି ଝୁରି ହୋଇ ଥାଏ ସେ ବ୍ୟକ୍ତିତ୍ୱ… ତଥାପି ସଂଗ୍ରାମ ସରିନାହିଁ ତା’ର ଚାଲୁଅଛି…
ନିଜ ଦେହ କଳଙ୍କ ଅନ୍ୟ ଦେହେ ବୋଲି, କି ସୁଖ ଅବା ପାଇଲୁ । ଜନନୀ, ଭଗିନୀ ଭଳି ବହୁମୁଖୀ ନାରୀକୁ, ଜୀଅନ୍ତା ନର୍କରେ ଠେଲିଦେଲୁ । କ୍ଷଣ ସ୍ଥାୟୀ ସୁଖ ପାଇଁ ଭୁଲିଗଲୁ ତୁହି, ହେଲୁ କାମରୁପି ରାକ୍ଷାସ । ଅନ୍ୟର ଭଗିନୀ ବୋଲି କଳଙ୍କ ଦେଲୁ ବୋଳି, ନାହିଁ କିରେ ତୋ ଅବଶୋଷ । ଜନନୀ ହୋଇ ଜନ୍ମ ଦେଲା ସିଏ, ମମତା ତା’ର ଅତଳସ୍ପର୍ଶୀ । ସେହି ନାରୀର ବିକଳ ଚିତ୍କାର, ଶୁଣି…
ମୁଁ କବିତା ନୁହେଁ ନିଜ ଅନୁଭୂତି ଲେଖୁଅଛି, ଆଜି ତୁମ କଥା କିଛି ବିଶେଷ ଭାବୁଅଛି । ଯେବେ ମିଶିଥିଲି ତୁମ ସାଥେ ଲାଗୁଥିଲା କିଛି ଅଲଗା, ଦୂରତ୍ଵ ବଢ଼ାଇ ଏବେ ସାଜିଅଛି ଅଭାଗା । ଅପରିଚିତରୁ ହୋଇଥିଲ ପରିଚିତ ମୋ’ର ପରିଚିତରୁ ପୁଣି ସାଜିଥିଲ ଜୀବନର ସାର ତୁମକୁ ମୋ’ ବଞ୍ଚିବାର ତୃଷା ଲେଖୁଅଛି ତୁମ ପାଇଁ ଆଜି ବି ବସି ଭାବୁଅଛି । ତୁମ ଆସିବାରେ ଏମିତି କିଛି ଶିଖିଥିଲି ଆଜି ଶବ୍ଦକୁ କାଗଜରେ…
ମୋ ମନ ଶୂନ୍ୟତାର କିଆରୀରେ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରତିଧ୍ୱନିତ ହୁଏ ସେଇ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଆଜିଯାଏଁ ମୁଁ ଜୀବନରେ କରିଛି କ’ଣ?? ଅତୀତକୁ ବଖାଣି ବସିଲେ ଦୁଷ୍ଟ ସ୍ମୃତିମାନ ସବୁ ନିଜ ନିଜର ଜାଗା ମାଡ଼ି ବସନ୍ତି ହୃଦୟର କେଉଁ ଏକ ମରୁଭୂମିରେ ॥ ମୁଁ ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମରେ ହାରିଯାଇ ଆଜି ପଥହରା ପାଲଟିଛି ଆଉ ମରୀଚିକା ପଛେ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ପାଲଟିଛି କ୍ଲାନ୍ତ ଆଉ ସ୍ଲାନ୍ତ ॥ ମରିଯାଇଛି ମୋ ଜୀବନର ଯେତେ ସବୁ କାମନା ଓ…
