କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ନିଜ ଦେହ କଳଙ୍କ ଅନ୍ୟ ଦେହେ ବୋଲି, କି ସୁଖ ଅବା ପାଇଲୁ । ଜନନୀ, ଭଗିନୀ ଭଳି ବହୁମୁଖୀ ନାରୀକୁ, ଜୀଅନ୍ତା ନର୍କରେ ଠେଲିଦେଲୁ । କ୍ଷଣ ସ୍ଥାୟୀ ସୁଖ ପାଇଁ ଭୁଲିଗଲୁ ତୁହି, ହେଲୁ କାମରୁପି ରାକ୍ଷାସ । ଅନ୍ୟର ଭଗିନୀ ବୋଲି କଳଙ୍କ ଦେଲୁ ବୋଳି, ନାହିଁ କିରେ ତୋ ଅବଶୋଷ । ଜନନୀ ହୋଇ ଜନ୍ମ ଦେଲା ସିଏ, ମମତା ତା’ର ଅତଳସ୍ପର୍ଶୀ । ସେହି ନାରୀର ବିକଳ ଚିତ୍କାର, ଶୁଣି…
ମୁଁ କବିତା ନୁହେଁ ନିଜ ଅନୁଭୂତି ଲେଖୁଅଛି, ଆଜି ତୁମ କଥା କିଛି ବିଶେଷ ଭାବୁଅଛି । ଯେବେ ମିଶିଥିଲି ତୁମ ସାଥେ ଲାଗୁଥିଲା କିଛି ଅଲଗା, ଦୂରତ୍ଵ ବଢ଼ାଇ ଏବେ ସାଜିଅଛି ଅଭାଗା । ଅପରିଚିତରୁ ହୋଇଥିଲ ପରିଚିତ ମୋ’ର ପରିଚିତରୁ ପୁଣି ସାଜିଥିଲ ଜୀବନର ସାର ତୁମକୁ ମୋ’ ବଞ୍ଚିବାର ତୃଷା ଲେଖୁଅଛି ତୁମ ପାଇଁ ଆଜି ବି ବସି ଭାବୁଅଛି । ତୁମ ଆସିବାରେ ଏମିତି କିଛି ଶିଖିଥିଲି ଆଜି ଶବ୍ଦକୁ କାଗଜରେ…
ମୋ ମନ ଶୂନ୍ୟତାର କିଆରୀରେ ବାରମ୍ବାର ପ୍ରତିଧ୍ୱନିତ ହୁଏ ସେଇ ଗୋଟିଏ ପ୍ରଶ୍ନ ଆଜିଯାଏଁ ମୁଁ ଜୀବନରେ କରିଛି କ’ଣ?? ଅତୀତକୁ ବଖାଣି ବସିଲେ ଦୁଷ୍ଟ ସ୍ମୃତିମାନ ସବୁ ନିଜ ନିଜର ଜାଗା ମାଡ଼ି ବସନ୍ତି ହୃଦୟର କେଉଁ ଏକ ମରୁଭୂମିରେ ॥ ମୁଁ ଜୀବନ ସଂଗ୍ରାମରେ ହାରିଯାଇ ଆଜି ପଥହରା ପାଲଟିଛି ଆଉ ମରୀଚିକା ପଛେ ଧାଇଁ ଧାଇଁ ପାଲଟିଛି କ୍ଲାନ୍ତ ଆଉ ସ୍ଲାନ୍ତ ॥ ମରିଯାଇଛି ମୋ ଜୀବନର ଯେତେ ସବୁ କାମନା ଓ…
ରକ୍ତର ନଦୀ ବୁହାଇ ରାଜ୍ୟ ପରେ ରାଜ୍ୟ ଜିଣି ରାଜା ପରି ଦେଖିବାକୁ ତତେ । ମୋର ଯାହା ଶେଷ ଇଚ୍ଛା ଜଣାଇ ଦେଉଛି ତେଣୁ ତତେ ଏଇ ପତରରେ । ତୋ ପାଇଁ ସାଇତିଛି ଧନ ଛୋଟ ଏକ ଦୀପଟିଏ ନାଶିବାକୁ ତମସାକୁ କର୍ତ୍ତବ୍ୟକୁ ତେଲ କରି, ତ୍ୟାଗର ସଳିତା ଦେଇ ତୋ ଦୀପ୍ତ ଶିଖାରେ । କେବେ ତୁ ସକ୍ଷମ ହବୁରେ ଧନ ! ପଢ଼ିବାକୁ ମୋ ମନର ଅକୁହା ଭାଷାକୁ । ସାତ…
ଏମିତିକା ବୋଉ ମିଳନ୍ତେ କି ଶାଶୁ-ବୋହୂ ଆମେ ରାତି ନପାହୁଣୁ ଚା’ ଦି’ କପ ଧରି ସାରା ରାଇଜଟା ଗପ ଗପନ୍ତୁ କି ! ଏମିତିକା ବୋଉ ମିଳନ୍ତେ କି ଭାଷାଗତ ପ୍ରଭେଦ ଛକା ପଞ୍ଝା ଆଉ କଥା କଟାକଟିରେ ଦିନଗୁଡ଼ା କଟି ଯାଆନ୍ତା କି ! ଏମିତିକା ବୋଉ ମିଳନ୍ତେ କି ଗେହ୍ଲେଇ କି ଆଦେଶ ଦିଅନ୍ତେ ଭୁଲ ବଟକାରେ ଗାଳି ନକରି ହସମଜାରେ ସୁଧାରି ଦିଅନ୍ତେ କି ! ଏମିତିକା ବୋଉ ମିଳନ୍ତେ କି…
