କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ସମ୍ପର୍କଟା ଏକ ନିଆରା ଦୁନିଆ ସର୍ବବ୍ୟାପୀ ତା’ର ଭୂମିକା । ଭଲ ପାଇବାର ଚଲାସାଥି ସିଏ କେବେ ଆସେ ଦିଏ ଧୋକା ॥ ବିଶ୍ୱାସକୁ ଡାକେ ନୂଆ ପରିଚୟେ ବନ୍ଧନକୁ ନିଏ କିଣି । ଏସାରା ଜଗତେ ବନ୍ଧୁତ୍ୱରେ ଆସି କରିଥାଏ ସର୍ବ ଋଣି ॥ ମାନ ଅଭିମାନ, ରାଗରୁଷା ରଖେ ହସ-କାନ୍ଦ ମିଶ୍ରଣରେ । କେବେ କେବେ ଆଣେ ପ୍ରତିଶୋଧ ଛିଟା ଅଚିହ୍ନା ଓ ଅଜଣାରେ ॥ ସମ୍ପର୍କଟା ଏକ ରଙ୍ଗୀନ ପ୍ରଜାପତି ସହସ୍ର ତାହାରି…
ସବୁ ସମ୍ଭାବ୍ୟ ଆସନ୍ନତାରୁ ବାରମ୍ବାର ଉତ୍ତାରି ଆଣିଲି ନିଜକୁ ବାରମ୍ବାର ରଦ୍ଧ କଲି ନିଜ ସହ ନିଜ ସନ୍ଧିର ଚୁକ୍ତିପତ୍ର କଣିକାଏ ଆଲୁଅର ଅର୍ଦ୍ଦଳୀରେ ଆଣ୍ଠୁମାଡ଼ି ହାତଯୋଡ଼ି ମୁଣ୍ଡ ନୁଆଇଁ ପଥର ପାଲଟିଥିବା ପ୍ରର୍ଥନା ସବୁ ଭାଷିଯିବା ପରେ ଫୁଟିପଡ଼ିଲା ଲୁଣ ରକ୍ତ, ହାଡ଼ ଓ ଆତ୍ମାରୁ, ମୋ ଆସ୍ପର୍ଦ୍ଧା ତ ଦେଖ ତଥାପି ମୁଁ ଅସ୍ୱୀକାର କଲି ଆଲିଙ୍ଗନ ଘୁଞ୍ଚିଗଲି ଘୁଞ୍ଚେଇନେଲି ମୋ ଅଥୟ ପାଦ ଆଖି ଖୋଲାରଖି ଶୁଖେଇ ନେଲି ଆଖିପତା ସେଇ ଦି…
ବିନ୍ଦୁ ବିନ୍ଦୁ ଜଳ ମିଶି ହୁଏ ସିନ୍ଧୁ ସଭିଙ୍କୁ ଏ କଥା ଜଣା, ସେହିଭଳି ଛୋଟ ଛୋଟ ଭଲ କାମ ମହତେ କରିବ ଗଣା । ନିତିଦିନ ଆମ ଜାଣ-ଅଜାଣତେ ଆଖ ପାଖେ ଘଟେ ଯାହା, ସଚେତନ ଟିକେ ହୋଇଲେ ପାରିବା ଅପରକୁ ହୋଇ ସାହା । ମଣିଷ ଜନମ ଦେଇକି ବିଧାତା କରିଛନ୍ତି ଯେଉଁ ଦୟା, ପ୍ରତିଦାନେ କିଛି ସୁକାର୍ଯ୍ୟ କରିଲେ ପବିତ୍ର ହୋଇବ କାୟା । ନିଜ ସୁଖ ଲାଗି ଅପରକୁ ଦୁଃଖ ଦେବାନାହିଁ…
ବୁଡ଼ି ଯାଉଥିଲେ ବାରୁଣୀ ଦିଗରେ ପ୍ରଭାକର ରଙ୍ଗ ବିଞ୍ଚି, ଗୋଠ ଫେରୁଥିଲା ଗୋଧୂଳି ଉଡ଼େଇ ନୀଡ଼ ଅଭିମୁଖେ ପଷୀ (୧) ଗଛ ପଚାରିଲା କହଲୋ କସ୍ତୁରୀ ମନ କରୁ କାଇଁ ଉଣା, ନୀରବରେ ବସି ସବୁବେଳେ କାଇଁ ଢାଳୁଅଛୁ ଅଶ୍ରୁଧାରା (୨) ଭାଙ୍ଗିଯାଇଥିଲେ ଗଢ଼େଇ ଦେବି ମୁଁ ହଜିଥିଲେ ଦେବି ଖୋଜି, ନୀରବତା ଭାଙ୍ଗି କହ ଥରେ ଶାରୀ କିସ ଭାଳୁ ବସି ବସି (୩) ସହସ୍ର ବର୍ଷର କୋହ ବେଦନାକୁ ଆଖିବାଟେ ଦେଇ ଢାଳି ଶାରୀ…
ଜୀବନରାସ୍ତାରେ ଚାଲୁଚାଲୁ ମନେ ପଡ଼େ ସେହି ଅଭୁଲା ସ୍ୱପ୍ନ ସବୁ… ଥିଲି ଦିନେ ମୁଁ ଯେ… ଏହି ମୁକ୍ତ ଆକାଶର ବିହଙ୍ଗ… ନଥିଲା ମୋ ପାଇଁ କିଛି ବନ୍ଧନ ବିଛୁରି ପଡ଼ିଥିଲା ମୋ ଜୀବନେ ସୂର୍ଯ୍ୟ ଆଲୋକ କିନ୍ତୁ ଜାଣି ତ ନଥିଲି… ଛିଡ଼ିଯିବ ମୋର ଏହି ଡେଣା.. ଉଭେଇ ଯିବ ଯେ ରଶ୍ମି ଭରିଯିବ ଅନ୍ଧକାରର ଛାୟା ଲୁଚିଗଲା ମୋର ସବୁ ସ୍ୱପ୍ନ ମେଘାଚ୍ଛନ ଆକାଶର ତଳେ… ମନେ ନାହିଁ କେବେ ଦେଖିଥିଲି ମୁଁ ଯେ…
