ବାଟ ତ ଅଛି ଅନେକ ଚାଲିବାକୁ ଆଦ୍ୟ-ପ୍ରାନ୍ତହୀନ ଲକ୍ଷ୍ୟ ନେଇ କେବେ ଜିତିହୁଏ ପୁଣି ପଡ଼େ ହାରିବାକୁ କିଛି ପାଇହୁଏ ତ, କିଛି ପଡ଼େ ହରେଇବାକୁ । ତଥାପି ସଭିଏଁ ବାଧ୍ୟ ସେଇ ବାଟେ ଚାଲିବାକୁ ନିଜ ଇଚ୍ଛାରେ ହେଉ କି ଅନିଚ୍ଛାରେ ନିଜ ଗୋଡ଼ରେ ହେଉ କି କାହା ସାହାରାରେ ସେଇ ଲକ୍ଷ୍ୟରେ ହେବ ପହଞ୍ଚିବାକୁ । କିଏ କହିବ? କେତେ ଦିନ କେତେ ରାତି ଆଉ ଏମିତି ଚାଲିବାକୁ ହେବ? କେବେ ମିଳିବ ବିଶ୍ରାମଟିକେ…
କାଳିଆ ଆସୁଛି ଲଗାଇ ଟାହିଆ ସାଥେ ମା’ ସୁଭଦ୍ରା ଓ ପ୍ରଭୁ ବଳିଆ । ଦରଶନ ଦେବେ ସାରା ଜଗତକୁ ନୟନ ଚାହେଁ ଭୁଲି ସବୁ ଦୁଃଖକୁ । ଲୀଳାମୟ ଠାକୁର ଚକା ଡୋଳିଆ ତା’ ପରି କାହିଁ ଆଉ ବଡ଼ ଛଳିଆ । ବର୍ଷକୁ ଥରେ ଆସେ ବଡ଼ ଦାଣ୍ଡକୁ ଦର୍ଶନ ଦେବ ସେ ସାରା ଜଗତକୁ । ଯାତ ମଧ୍ୟେ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଶ୍ରୀ ଗୁଣ୍ଡିଚା ଯାତ ଭକ୍ତ ଦେଖି ଖୁସି ତୋ’ ଯାତର ନେତ…
ସତ କହିବାରୁ ବଉଳା ଗାଈକୁ ବାଘ ଦେଲା ଯେବେ ଛାଡ଼ି ସେବେଠାରୁ ବାଘ ନାମ ପଛପଟେ ମାମୁଁ ଶବ୍ଦ ହେଲା ଯୋଡ଼ି ॥ ସୁରକ୍ଷା ସଭିଙ୍କୁ ଦିଅନ୍ତି ଆମର ଥାନାର ପୋଲିସ୍ ବାବୁ ତେଣୁ ପୋଲିସଙ୍କୁ ଥାନା ମାମୁଁ ବୋଲି ଡାକନ୍ତି ଖୁସିରେ ସବୁ ॥ ପିଲାବେଳେ ଆମେ ନଖାଇଲେ ମାଆ ଖୁଆନ୍ତି ଦେଖାଇ ଜହ୍ନ ସେଥିପାଇଁ ଆମେ ଜହ୍ନମାମୁଁ ବୋଲି କରିଥାଉ ସମ୍ବୋଧନ ॥ ବିପଦେ ଆପଦେ ପାଖରେ ଥାଆନ୍ତି ମାଆଙ୍କର ନିଜ ଭାଈ ମାମୁଁ…
ପିଲାଦିନୁ ତା’ର ଆମିଷରେ ଦୁର୍ବଳତା ବୋଲି ଆମ ଘରେ ସମସ୍ତେ ତାକୁ ବିଲେଇ ବୋଲି ଡାକୁ । ଭଲମନ୍ଦ ତରକାରୀ ଟିକେ ହେଲେ ସେ ଥରକୁ ବାଦ ଆଉ ଥରେ ବୋଉ ସହ ତା’ପରେ ବାବା ସହ ବସିପଡ଼େ । ସିଂଗଡ଼ା, ଘୁଗୁନି, ଚାଟ, ଗୁପଚୁପ ସବୁ ଚଟ୍ କରିଦିଏ ସେ । ଏମିତିରେ ପିଲାବେଳେ ଗୁଦୁଲୁଗୁମାଟାଏ ହୋଇଥାଏ । ପୁରିଲା ପୁରିଲା ଦେହ । ବେକ ମୁହଁ ଲାଗି ଫୁଲକା ଫୁଲକା ଗାଲ ଭାରି ଗୁଲୁଗୁଲିଆ…
ବିଗତ ଶତାବ୍ଦୀର ଶେଷ ବର୍ଷ ବୋଧହୁଏ, ଉଚ୍ଚଶିକ୍ଷାପାଇଁ ଗାଁ ଛାଡ଼ି ଯେବେ ସହରକୁ ପ୍ରଥମଥର ପାଇଁ ଆସିଥାଏ, ବିନା କୌଣସି ନୂଆ ସାଙ୍ଗସାଥିଙ୍କ କଲେଜ ଜୀବନର ପ୍ରଥମବର୍ଷ ଯେମିତିସେମିତି କଟିଗଲା । ସ୍ୱଭାବରେ ଅନ୍ତର୍ମୂଖୀ ହୋଇଥିବାରୁ ସାଧାରଣତଃ କାହା ସହିତ ଏତେଶୀଘ୍ର ମିଶି ପାରୁ ନଥାଏ । ଦ୍ୱିତୀୟ ବର୍ଷ ଆରମ୍ଭ ହେଉ ହେଉ ଦିନେ ଥରେ ବସ୍ ଫେଲ ହେବାରୁ ଘରକୁ ଚାଲିଚାଲି କିଛି ବାଟ ଯିବାକୁ ଆରମ୍ଭ କରିଛି କେହି ଜଣେ ପଛରୁ ଇଂରାଜୀରେ…
