ଆଧୁନିକ ଓଡ଼ିଆ ନାଟ୍ୟ ସାହିତ୍ୟକୁ ଅନୁପମ ସୃଷ୍ଟିରେ ଶ୍ରୀମନ୍ତ ଓ ରୁଦ୍ଧିମନ୍ତ କରିଥିବା ସ୍ରଷ୍ଟାମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୋପାଳ ଛୋଟରାୟ (Gopal Chhotray) ଥିଲେ ଅନ୍ୟତମ । ସେ ଏକାଧାରରେ ଥିଲେ ଜଣେ ନାଟ୍ୟକାର, ଅଭିନେତା, ଗୀତିନାଟ୍ୟର ରଚୟିତା ତଥା ମାର୍ଗ ନିର୍ଦ୍ଦେଶକ, କଥାକାର, ଜୀବନୀକାର, ଚଳଚ୍ଚିତ୍ରର ସଂଳାପ ଲେଖକ, ଅନୁବାଦକ, ସଂଗଠକ ଓ ମିଷ୍ଟଭାଷୀ ଭାବରେ ସବୁରି ପ୍ରିୟ ଓ ପରିଚିତ । ତାଙ୍କ ଆତ୍ମଜୀବନୀ ‘ପଥିକ’ ପୃଷ୍ଠାରୁ ସେ କେତେ ସରଳ ଓ ନିରହଙ୍କାରୀ ଥିଲେ…
ପଙ୍ଗୁ ସଭ୍ୟତାକୁ ଏତେ ପାଖରୁ ଦେଖି ଏକବିଂଶ ଶତାବ୍ଦୀ ଆଜି ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ କରୁଛି, ବିଜ୍ଞାନ ଓ ପ୍ରଯୁକ୍ତିବିଦ୍ୟାର କ୍ରମାଗତ ପ୍ରଗତି ସତେ ଯେମିତି ମଣିଷକୁ ଆଜି ଯନ୍ତ୍ରରେ ପରିଣତ କରିଛି, ମଣିଷର ଭାବ ଆଜି ଖିନଭିନ… ଛିନ୍ଛତ୍ର.. ଇଆଡ଼େ.. ସିଆଡ଼େ.. ସବୁଆଡ଼େ ॥ ସବୁଆଡ଼େ ଶୁଭୁଛି ଆଜି ପାଶ୍ଚାତ୍ୟ ସଭ୍ୟତାର ଜୟ ଜୟକାର, ଏଠି ଆଜି ଆଉ ନାହିଁ ପରିବାରର ବନ୍ଧନ ସାମାଜିକ ସମ୍ପର୍କ କି ପଡ଼ୋଶୀର ସ୍ନେହଶ୍ରଦ୍ଧା । ସମସ୍ତେ ଏଠି ବ୍ୟସ୍ତ। ଯେମିତି ଅର୍ଥ…
ବହିଗଲେ ଥରେ କମ୍ପିଯାଏ ଦେହ ସମୟରେ ଜାଳିଦିଏ, ନାକ ଦୁଇ ପୁଣି ଯାଏ ବୁଜି ପରେ ବାସନା ବି ଢାଳିଦିଏ । ଗର୍ଜନ ଶୁଭଇ କୋଳାହଳ ମୟ ବାରୁଦର ଗନ୍ଧ ପାଶେ, ପତର ଝଡ଼ଇ ନୀଳ ରଙ୍ଗୀ ଛାତୁ କୁହୁତାନ ଖେଦ ନାଶେ । ଘଣ୍ଟ ବାଜେ ନିତି ସଙ୍ଗେ ରୀତିନୀତି ଚନ୍ଦନ ଲାଗଇ ଶିରେ, କରି ଅବରୋଧ ତୋଳି ମହାସୌଧ ଦୀନ ଭାସୁଥାଏ ନୀରେ । ବତୀ ହେଲେ ନୀଳ ବଢ଼ିଚାଲେ ଖେଳ ବତୀ ନାଲି…
ଫଗୁଣ ରାଣୀ ଲୋ ଫଗୁଣ ରାଣୀ ତୋ ରଙ୍ଗ ରୂପେ ସଭିଙ୍କୁ କଲୁ ଗୁଣି ଋତୁରାଜ ବସନ୍ତକୁ ସାଥେ ନେଇ ନାନା ରଙ୍ଗେ ସଜେଇ ହେଉ ଫୁଲେଇ । ତୋ ମାସେ ଦୋଳ ଯାତ କି ମନୋହର ରାଧାକୃଷ୍ଣ ଖେଳନ୍ତି ରଙ୍ଗର ଅବିର କୁଆଁରୀଙ୍କ ତୁ ଅଳସୀ ସପନ ଅସୁମାରୀ ସପନର ପ୍ରିତି ଗୋପନ । ହେ ଫଗୁଣ ରାଣୀ ତୁ ଯେବେ ମନେ ପଡ଼ୁ ଡହଡହ ଝାଞ୍ଜି, ଶୀତ ବି ଲାଗେ ଖୁବ ଆପଣାର ।…
ଆଜିର ସମାଜେ ଆଉ ସେ ମହକ ନାହିଁ, ଭୁଲିଗଲେ ସବୁ ଆମ ଇତିହାସ ଖୋଜିଲେ ମିଳିବ କାହିଁ ॥୧॥ ଉଠ ହେ ବୀର ପୁତ୍ର ଧରି ଆସ୍ତ୍ର ତୁମର, ମନୁଷ୍ୟତା ହିଜଗଲା ଖୋଜି ବାହାର କର ॥୨॥ ଅନ୍ୟାୟ ବିରୁଦ୍ଧେ ଲଢ଼ି ବାଜି ଜୀବନ ଦେଲା ନାହିଁ, ଏଇଠି ଗାଆଁଠୁ ସହର ସୁବୁଠି ରାଜନୀତି ସମାଜ ସେବା ଆଉ ନାହିଁ ॥୩॥ ନାରୀଙ୍କୁ ଅପମାନ ଶବକୁ ଅସମ୍ମାନ କେବଳ ଅଛି ଏଇଠି ରହି, ଲୁହ ଥାଇ ଶରୀରେ…
