ନାସ୍ତିକ କରଇ ସୁଖେ ଅଟ୍ଟହାସ୍ୟ ଆସ୍ତିକ ନୟନେ ଲୁହ, ଜୀବନଟା ସାରା ଦୁଃଖର ଅଙ୍ଗାର ହୃଦୟରେ ଭରା କୋହ । ନିଃଶବ୍ଦ ସାଧନା ନିଃସ୍ୱାର୍ଥ ଭାବନା ତିରସ୍କାର ପାଇଁ ସାର, ସୁଦ୍ଧ ପେୟନୀରେ ପୋକ ପକାଇଲେ ହୁଅଇ ସିନା ଅମର । ପାଳକ ଧରିଲେ ପକ୍ଷପାତି ପଣ ଆଉ କେ ଅଛି ଭରସା, ଏ ଜୀବନେ ସଦା ତମକୁ ସିନା ମୁଁ କରିଅଛି ଏକା ଆଶା । ସତ୍ୟର ପାଣ୍ଡବ ପଶାପାଲି ଖେଳେ ହାରିବା ନିଶ୍ଚେ ପ୍ରମାଣ,…
ହଠାତ ଆଜି କାଇଁ ମନେପଡ଼ିଗଲ ମୋର ଏଇ ଦରସିଝା ସ୍ମୃତିପଟ୍ଟରେ? କ’ଣ ପୁଣିଥରେ ଉଦୁଉଦିଆ ଖାରବେଳଟାରେ କାଳବୈଶାଖୀର ଆଗମନ ପରି ମୋର ଏଇ ରୂପେଲି ଜୀବନରେ ପୁଣିଥରେ ଝଡ଼ ଆଣିବାକୁ? ଚାଲି ଯାଇଥିଲ ପ୍ରେମିକ ସାଜି ସବୁକିଛି ଭାଙ୍ଗି ଚୁରମାର ପରେ କ’ଣଟା ବାକି ଅଛି ଯେ ଆଜି ପୁଣି ମୋ’ ସାଧା ପୃଷ୍ଠାରେ ଲେଖିବାକୁ ତୁମର ଭାରି ମନ? ମୋ’ ଦେହରେ ଢାଳି କଳଙ୍କ ଦୁଆତ ମିଳିଲାନି କି ଶାନ୍ତି? ଦୀର୍ଘ ବର୍ଷ ପରେ ଆସିଯାଉଅଛ…
ସହି ହେଉନାହିଁ ଦୁନିଆର ଦୁଃଖ କେମିତି ସହିବି କୁହ, ସବୁଠି ଖାଲି ହୃଦୟଭରା ଲୁହ କାହା ମୁହେଁ ନାଁହି ହସ ॥ ମା’ଠାରୁ ପୁତ୍ରକୁ ଛଡ଼ାଇ ନେଉଛ କେମିତି ସହିବ ମା, ପିଲାଠାରୁ ପିତାମାତାଙ୍କୁ ଛଡ଼ାଇ କି ଖୁସି ପାଉଛ କୁହ ॥ ସବୁଆଡ଼େ ଖାଲି ମୃତ୍ୟୁର ତାଣ୍ଡବ ଏ ଦେହ ଯାଉନି ସହି, ନୀରବରେ ପ୍ରଭୁ ତୁନି ରୁହ ନାଁହି ପ୍ରଭୁ କର କିଛି ଚମତ୍କାର ॥ ଆଉ କାହା ମନେ ଦିଅ ନାଁହି ଦୁଃଖ…
ଅନନ୍ତ ଦୂରତା ଦୁହିଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ତଥାପି ନିବିଡ଼ ପ୍ରେମ, ଏତେ ଅତ୍ମୀୟତା କିପରି ସମ୍ଭବ ମନେ ଜାଗିଉଠେ ଭ୍ରମ !! କାହିଁ ସେ ଆକାଶ କେଉଁଠି ପୃଥିବୀ ମଝିରେ ଦୂରତା ଯେତେ, ଅମର ଶାଶ୍ୱତ ପ୍ରେମ ନିକଟରେ ଦୂରତାର ଶକ୍ତି କେତେ? ସାତ ରଙ୍ଗେ ତାକୁ ସଜାଇ ଦେଇଛି ଯେତେବେଳେ ଯାହା ଲୋଡ଼ା, ସବୁଜ ଶାଢ଼ୀକୁ ମୋତି ବିନ୍ଦୁ ଛିଟା ଗଭାକୁ ତା’ କୃଷ୍ଣଚୂଡ଼ା । ମାଗିବ ନାହିଁ ସେ ମୁଁହ ଖୋଲି କେବେ ସେ ତ…
ଦେଶ ଧୀରେ ଧୀରେ ମୁକୁଳୁଥିଲା ପ୍ରଥମ ଲହରର ବନ୍ଧନରୁ; ସାଧାରଣ ହେବାକୁ ଲାଗୁଥିଲା ଜୀବନ ଜୀବିକା । କଟକଣାରେ ଭୁଶୁଡି ପଡ଼ିଥିବା ଅର୍ଥନୀତି ଅଣ୍ଟା ସଳଖୁଥିଲା, ଚଳ ଚଞ୍ଚଳ ହେଉଥିଲା ରାସ୍ତାଘାଟ, ଦୋକାନ ବଜାର । ଲାଗୁଥିଲା ସତେ ଯେମିତି ଆମେ ବିଜୟୀ ହୋଇଛେ ଏ ଅଜଣା ଆତଙ୍କ ବିରୁଦ୍ଧ ଯୁଦ୍ଧରେ । କିନ୍ତୁ ନା ! ଏ ଭିତରେ ଶତ୍ରୁ ନୂତନ ରୂପରେ ତାହାର ବଳ ସଞ୍ଚରୁଥିଲା ଏବଂ ଆକ୍ରମଣ କଲା ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଭାବରେ ।…
