ଗହଳ ନିଦରେ ହୃଦ୍ ସ୍ପନ୍ଦନରେ
କରି ଦେଲ ନୂଆ ଘର
ଖରା ଛାଇ ମିଶା ଆଲୋକ ଭିତରେ
ସପନର ସୌଦାଗର ।
କେବେ ପାଶେ ଥାଅ କେବେ ଦୂରେ ଦୂରେ
ତୁମକୁ କି ଭୁଲି ପାରେ
ତୁମ ପାଇଁ ମୋର ହୃଦୟ କୋଣଟି
ଭରେ ନିତି ସପନରେ ।
ତଥାପି କାହିଁକି ବୁଝେ ନାହିଁ ମନ
ମନେ ପଡ଼ ବାର ବାର ।
ମିଛ ପ୍ରତାରଣା କରେ ବାଟ ବଣା
ସ୍ମୃତି ସବୁ ଅପାଶୋରା
ମଧୁ ଶୋଷି ପୁଣି ଦୂରେ ଗଲ ଚାଲି
ନୟନ ଲୁହରେ ଭରା ।
ଭଙ୍ଗା ମନ ଭଙ୍ଗା ହୃଦୟକୁ ଧରି
ଅପେକ୍ଷା ଆର ପାରିର ।
ରଙ୍ଗ ଲିଭିଲାଣୀ ମନରୁ ଦେହରୁ
ଆଖିରେ ବୟସ ଗାର
ତନୁ ମନ ମୋର ଆପେ ଜଳି ଯାଏ
ପାଦ ହେଲାଣି ଅଥିର
ଜୁଇ ତଳେ ଥାଇ ଲୁହ ନଈ ବାହି
ତୁମେ ମୋର ଆପଣାର ।
ସପନର ସୌଦାଗର ।
– ସଂଧ୍ୟା ରାଣୀ ଦାଶ
Comments
ସନ୍ଧ୍ୟାରାଣୀ ଦାଶ
ସନ୍ଧ୍ୟାରାଣୀ ଦାଶ ଓଡ଼ିଶା ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର କବିତା ରଚନା କରନ୍ତି । ସେ ମୁଖ୍ୟତଃ ଆମ ସମାଜ, ପରିବେଶ ଆଉ ଭକ୍ତିଅର୍ଘ୍ୟ ଉପରେ ତାଙ୍କର ଲେଖନୀ ଚାଳନା କରନ୍ତି ।
