ତୁ ଯେବେ ଯେବେ ମାଟି ବିଦାରି ଉଠୁ ମୋ ସ୍ୱପ୍ନର କିଆରିରେ, ମୁଁ ବିଛାଇଦିଏ… ଦି ହାତର ଅଙ୍ଗୁଳି ତୁ ଶକ୍ତ ହେଉ ଚେର ବିଛାଉ ଲଢ଼ିବାକୁ ସୀମାହୀନ ଯୁଦ୍ଧଟେ ଯେମିତିକି ମୁଁ ତୋ’ର ଚିରଶତ୍ରୁ । ମାଟି ସହ ତୋ’ର ସମ୍ପର୍କ ଯେତିକି ନିବିଡ଼ ତାହାଠୁ ଦୃଢ଼ ମୋର ତିକ୍ତତା, ତୁ ଜିତିବାର ମନ୍ତ୍ର ଫୁଙ୍କିଲାବେଳେ… ମୁଁ ହରେଇବାର ଶବ୍ଦ ଯୋଡ଼େ ତୋ’ ଉଜାଡ଼ିବାର ସନ୍ଧିରେ ଅହରହ ଲେପେ… ସଞ୍ଚାରର ନୂଆ ତିଳକ, ସେଇଥିପାଇିଁ ତ…
ଆସେ ! ଆସେ ! ଆସେ ! ସେ ଚୁପି ଚୁପି ହୋଇ ମୋ ପାଖକୁ ଆସେ । କେତେବେଳେ ସୁପ୍ତ ଅବସ୍ଥାରେ ତ ପୁଣି କେତେବେଳେ ଜାଗ୍ରତ ଅବସ୍ଥାରେ । ଆସି ମୋତେ ତା’ ମାୟାରେ ପ୍ରଲୋଭିତ କରି ତା’ ଆୟତ୍ତକୁ ନେଇଯାଏ । ମୁଁ ବିଚରା ତା’ ମାୟା ଜାଲରେ ଛନ୍ଦି ହୋଇଯାଏ । ସେ କିନ୍ତୁ ପ୍ରତ୍ୟେକ ଦିନ ଆସିବା ପ୍ରକ୍ରିୟା ଚାଲୁରଖିଥାଏ । କିଛି ଆଶା ଆକାଂକ୍ଷା ମହତ୍ତ୍ୱ ଲକ୍ଷ୍ୟକୁ ନେଇ…
ପ୍ରଧାନ ମନ୍ତ୍ରୀ ଯେବେଠୁ ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ଘୋଷଣା କଲେଣି ସମସ୍ତ ସ୍କୁଲ, କଲେଜ ଓ କିଛି ସରକାରୀ ଓ ବେସରକାରୀ କାର୍ଯ୍ୟାଳୟ ବନ୍ଦ ହେଇ ଯାଇଛି । ସମସ୍ତେ ଏବେ ପ୍ରାୟେ ଘରେ । ସ୍ୱାତି ଆଉ ସମର୍ ଦୁଇ ଜଣ ଏବେ ଘରେ ଅଛନ୍ତି । ସେ ଦୁଇ ଜଣ ଟି.ସି.ଏସ୍ ସଫ୍ଟୱାୟାର କମ୍ପାନୀରେ କାମ କରନ୍ତି । ଯେବେଠୁ କରୋନା ପାଇଁ ଲକ୍ ଡାଉନ୍ ହେଲାଣି ସେବେଠୁ ସ୍ୱାତି ଆଉ ସମର୍ ପ୍ରାୟ ଘରୁ…
ସକାଳୁ ସକାଳୁ ବୋଉ ଯେତେ ଡାକିଲେ ବି ରିମା ବିଛଣା ଛାଡ଼ୁ ନଥାଏ । ବରଂ ବୋଉ ଉପରେ ବିରକ୍ତ ହୋଇ ପୁଣି ଘୋଡ଼େଇ ହେଇ ଶୋଇପଡ଼େ । ଆଜି କ’ଣ ହେଇଛି କେଜାଣି ସେ ଭାରି ଚିଡ଼ୁଛି । ଘଣ୍ଟାରେ ୯ଟା ବାଜିବା ଯାଏ ସେ ବିଛଣାରେ ପଡ଼ି ରହିଛି । ବୋଉ ବହୁତ କରି କହିଲା, “ଆଲୋ ଯା’ ଗାଧେଇ ଆସିବୁ, ନହେଲେ ଭାଇ କାମକୁ ଚାଲିଯିବ । ତୁ ଆଉ ରାକ୍ଷୀ ବାନ୍ଧିପାରିବୁନି…
ଆକାଶେ ହସଇ ହସକୁରି ଚାନ୍ଦ ସୁନାର ମୁକୁଟ ପିନ୍ଧି ତା’ ରୂପ ମାଧୁରୀ ମନେ ଲାଖିଯାଏ ପ୍ରେମ ଫାଶେ ଦିଏ ଛନ୍ଦି । ହସ ଭରେ ଲେସା ଲାବଣ୍ୟ ମାଧୁରୀ ମନ ନେଉଥାଏ କିଣି ଅନାଇଁ ରହିଲେ ରାତି ପାହିଯାଏ ସମୟ ସରେନା ଜାଣି । ଦେଖି ଚାହିଁ ଯାଉ ଜୀବନ ମୋ ବିତି ପ୍ରେମ ଏ’ ସୁଆଦ ଭିନ୍ନ ପ୍ରେମିକ ଜୀବନେ ବୁଡ଼େନା କେବେ ତ ପୁନେଇଁ ହସର ଜହ୍ନ । – ଆଶୁତୋଷ ମେହେର
