କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଦୁନିଆ ଭିଡ଼ରେ ହଜି ଯାଇଥିଲି ଏବେ ମୁଁ ନିଜକୁ ଖୋଜୁଛି ଜୀବନ ଗଣିତ ଅଗଣିତ ସୂତ୍ର ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ବୁଝୁଛି ।୦। ଯିଏ କହୁଥିଲା ଦେବରେ ଆନନ୍ଦ ସିଏ ନେଲା ସବୁ ଛଡ଼େଇ ନିଃସ୍ୱ କରି ମୋତେ ଦୁନିଆ ହାଟର ମଝିଦାଣ୍ଡେ ଦେଲା ଗଡ଼େଇ ପରାଜିତ ଏକ ସୈନିକ ପରି ମୁଁ ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁକି ଯୁଝୁଛି ଜୀବନ ଗଣିତ ଅଗଣିତ ସୂତ୍ର ଗୋଟେ ପରେ ଗୋଟେ ବୁଝୁଛି ।୧। ଭଲପାଇବାଟା ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ବିଭବ ଯିଏ କହିଥିଲା…
କଳିରୁ ହିଁ ସୃଷ୍ଟି ଯୁଗ ତାଟ ଏହି ନାଁ ପୁଣି କଳିଯୁଗ । କଳଙ୍କିତ ହୋଇ ଚାଲିଥାଏ ସଦା ଧର୍ମର ଘୋର ଅଭାବ ॥ ଜୀବଙ୍କ ଭିତରେ ସର୍ବଶ୍ରେଷ୍ଠ ବୋଲି ମାନବ ଜାତିଟା ମହାନ । କଦର୍ଯ୍ୟ ପ୍ରକୃତି କଳୁଷିତ ମନ ନିଜକୁ କରୁଛି ହୀନ ॥ ବିପଦେ ପଡ଼ିଲେ ସଚେତନ ହେବା ଅଟେ ଆଜିର ନୀତି । କାମ ସରିଗଲେ ଭୁଲି ଯିବାଟା ତ ଏହି ମଣିଷର ପ୍ରକୃତି ॥ ଅଭାବ ପଡ଼ିଲେ ଈଶ୍ୱର ପ୍ରାର୍ଥନା…
ଆସି ଗଲାରେ ଆସିଗଲା ରଜ ପରବ ଆସିଗଲା, କୋରୋନାର କରାଳ କାୟରେ, ମନରୁ ସରାଗ କମିଗଲା ॥ ମଉଳି ଯାଇଛି ରଜ ଖୁସି ଏଠି ଦେଖା ଯାଉଅଛି ଶ୍ରୀହୀନ, ଶୁଣା ଯିବ ନାହିଁ ରଜ ଗୀତ କୋରୋନା ପ୍ରଭାବେ ହୋଇଛି ଲୀନ ॥ ଦୋକାନ ବଜାର ସବୁ ବନ୍ଦ ଅଛି ଡ୍ରେସ୍ ପାଉନାହିଁ କୁଆଁରୀ ଝିଅ, ଏ କୋରୋନା କାଳରେ ରଜରେ ନାହିଁ ମଉଜ କେମିତି ପାଳିବୁ କୁହ ॥ ମନ ଊଣା କରି ଟିକି ଝିଅଟି…
ଅଜସ୍ର ସ୍ୱପ୍ନକୁ ଦିନେ ବୁଣିଥିଲା ବୋଲି ଖୁସିରେ ତା’ ଦିନ ଆଜି ବିତୁଛି ଆଖିର ଲୁହକୁ ଢାଳିଥିଲା ବୋଲି ଭାତ ମୁଠେରେ ତା’ ପେଟ ପୂରୁଛି ॥ ପାଠ ବେଶୀ ନପଡ଼ି ବି ସେ ବେଦ ପୁରାଣକୁ ଭଲ ବୁଝିଛି କାହୁଁ ବଡ଼ ବଡ଼ ଲୋକ ତା’ ପାଖେ ଆଜି ହାର ମାନିଛି ॥ ଘରେ କିଛି ନଥାଇ ବି ସେ ଅତିଥି ସତ୍କାର ଭଲକି ଜାଣିଛି ସବୁକିଛି ଆମ ପାଶେ ଥାଇକି ବି ଅତିଥି ସତ୍କାର…
ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହା କିଛିକ୍ଷଣ ଅଟକାଇ ଦିଏ ନିଦ୍ରାର ସ୍ଥିତିକୁ, ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହା ପୁଣି ଜାଗୃତ କରେ ଅକିଞ୍ଚନ ପରିଦୃଷ୍ଟିକୁ, ସୃଷ୍ଟି କରେ ଏକ ଉନ୍ମାଦ ଓଜସ୍ଵିନୀତାର ନିର୍ଣ୍ଣାୟକ ପାରିଚର୍ଯ୍ୟାର ଭାବଧାରାକୁ । ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହା ଆନ୍ଦୋଳିତ କରେ ବିରହ ବ୍ୟର୍ଥାନାର ସମ୍ମୋହିନକୁ, ସ୍ୱପ୍ନ ଯାହା ପୁନଶ୍ଚ ଆବିର୍ଭାବ କରେ ପ୍ରସନ୍ନ ତା’ର ପ୍ରିୟଦର୍ଶୀକୁ, ସ୍ୱପ୍ନ ଯେ କେତେବେଳେ କାଦମ୍ୱିନୀର ସ୍ମୃତିପତ୍ରକୁ ସାଉଁଟିଥାଏ, ତ କେତେବେଳେ ବସନ୍ତର ପତ୍ରଝଡ଼ାରେ ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ବିଲୀନ ହେବାର କୋହ ଭରିଦିଏ, କେତେବେଳେ ଯେ…
