କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଜଙ୍ଗଲର ରାଣୀ ବୋଲାଏ ବନ ଶିମିଳିପାଳ ଜାତୀୟ ଉଦ୍ୟାନ ନାମଟି ଅଛି କାଳକୁ କାଳ । ଅଭୟାରଣ୍ୟକୁ ଦେଖିବା ପାଇଁ ଦୁଇଟି ବାଟ “ଯଶୀପୁର”, “ପିଠାବଟା”ରେ ତୁମେ ଟିକଟ କାଟ । ସବୁଠାରୁ ବଡ଼ ପ୍ରପାତ ନାଁ ବରେହିପାଣି “ଦେବକୁଣ୍ଡ ସାଥେ “ଯୋରନ୍ଦା” ସତେ ଦେଖାଏ ଠାଣି । “ଚହଲା”, ‘ଲୁଲୁଙ୍ଗ” ଝରଇ ବଣ ପାହାଡ଼ ଛୁଇଁ ଦର୍ଶକ ହୁଅନ୍ତି ବିଭୋର ଦେଖି ପାହାଡ଼ି ଭୂଇଁ । ହରିଣ, ଠେକୁଆ, ବାରହା, ବଣ କୁକୁଡ଼ା ଦଳ ବାଘ,…
ବିଦ୍ୟାଳୟ ଆଜି ନିରବେ କାନ୍ଦୁଛି ନିସଙ୍ଗ ତା’ର ଜୀବନ । ଛାତ୍ରଛାତ୍ରୀଙ୍କୁ ଝୁରି ଝୁରି ତା’ର କାନ୍ଦି ଉଠେ ମନପ୍ରାଣ ॥ ବିଦ୍ୟାଳୟେ ଆଉ ବାଜୁ ନାହିଁ ଘଣ୍ଟି ଶୁଭୁ ନାହିଁ କୋଳାହଳ । ଭକ୍ତିର ପ୍ରାର୍ଥନା କମ୍ପି ଉଠୁନାହିଁ ଶୁଭୁନାହିଁ ସୁରତାଳ ॥ ବିତିଗଲା କେତେ ଦିନ ମାସ ବର୍ଷ ତାଲା ଝୁଲେ ଫାଟକରେ । ସମୟ ଶ୍ରୋତ ଯେ ବଦଳି ଯାଇଛି ବଦଳିଛି ବାସ୍ତବରେ ॥ କେବେ କିଏ ମନେ ଭାବି ତ ନଥିଲା…
ଲେଖିବି ଲେଖିବି ଭାବିଥିଲି ସିନା ଅଧୁରା ରହିଲା ଗପ ନାୟକ ସାଜିଲା ଖଳନାୟକ ସେ ସଂପର୍କ ହୋଇଲା ଶାପ । କଲମର ଗାର ଶୁଖିଗଲା ସତେ ମନ ହେଲା ମରୀଚିକା ଜହ୍ନର ହସରେ କିଏ ଭରି ଦେଲା ଏତେ ବିଷ ବିଭୀଷିକା? ସେଇ ବିଷ ପିଇ କବି ବନି ଗଲି ପ୍ରେମର କାଳିମା ଶିରେ ସ୍ମୃତି ଶାମୁକାରେ ମୁକୁତା ପାଇଲି ସାଗର ବାଲୁକା ତୀରେ । ପଦପଦ ଯୋଡ଼ି ଲେଖି ଦେଲି ଯେଉଁ ପ୍ରେମର କାବ୍ୟିକ ଧାରା…
ଆହେ ମୋ’ ଭାବବିନୋଦିଆ ପ୍ରଭୁ ଜଗମୋହନ ନିସ୍ତରିଲି ପ୍ରଭୁ ତୁମର ଦେଖି ବେନି ନୟନ ॥ ସ୍ନାନ କଲ ତୁମେ ଯମୁନା, ଗଙ୍ଗା ପବିତ୍ର ଜଳେ ଶହେ ଆଠ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ କଳସ ବିଶ୍ୱ ଦେଖେ ଆଦରେ ॥ ଶରୀରେ ଧାରଣ କଲ ହେ, ବସନ ପୀତାମ୍ବର ! ସ୍ନାନବେଦୀ ଠାରେ ଭକତ ଦେଖି ହୁଏ ବ୍ୟାକୁଳ ॥ ଝରୁଛି ଭକ୍ତଙ୍କ ଚକ୍ଷୁରୁ ଖୁସିର ଅଶ୍ରୁଜଳ, ଭକତଙ୍କ ସିଂହ ଦୁଆରେ ପଡ଼େ ଜଗା ଚହଳ ॥ ବଡ଼ ଦିଅଁ…
ଅଙ୍କା ବଙ୍କା ପଥରେ ଆସେ ଭାସି କଳା ଆଦ୍ରତାର ଛାଇ ଦିଏ ହସି ବରଷି ଯାଏ ଭିଜେଇ ଦିଏ ତୃଶାର୍ତ୍ତ ହୃଦୟର ଶୋଷ ମେଣ୍ଟାଏ ତୋ ଶୀତଳ ସ୍ପର୍ଶର ଅପେକ୍ଷାରେ ମୋ ଦିନ ରାତି ଯାଏ ବିତି ଅମାନିଆ ପ୍ରେମିକା ପରି ତୁ କିନ୍ତୁ ଯନ୍ତ୍ରଣା ଦେଇ ପାଉ ପ୍ରୀତି ଭିଜା ଭିଜା ହୃଦୟ ବରଷାରେ ନାଚିବାକୁ ହେଉଥାଏ ଉଛନ୍ନ ତତେ ଥରେ ଛୁଇଁ ଦେଲା ପରେ ସପନ ରାଇଜକୁ ଚାଲିଯାଏ ଏ ଭିଜା ମନ ଓଦା…
