କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ଜୀବନ ବେଳାରେ କେତେ ଦୂର ବାଟ ଚାଲି ଆସିଲିଣି ମୁହିଁ, ପଛ ଲେଉଟାଣୀ ବେଳ ଯେ ହେଲାଣୀ ମନ ଅବା ବୁଝୁ ନାହିଁ । ନୀଳ ଦରିଆର ଅମୀୟ ଶୋଭାରେ ଜୀବନ ଯାଇଛି ଭୁଲି, ସୁଶୀତଳ ବାଆ ବାଟ କାଢ଼ି ନିଏ ସାଗର ତରଙ୍ଗ ମେଲି । ଏଇ ବେଳା କିଆଁ ଲାଗିଲା ମନରେ ପଛରେ କିଏ ମୋ’ ଆସେ, ଭୁରି ଭୁରି ବାସ ପ୍ରେମ ରଙ୍ଗେ ଅବା ସୁଗନ୍ଧ ଗଜରା ବାସେ । ବୁଲି ମୁଁ…
କୈବର୍ତ୍ତ ସମ୍ଭୂତ ବିଶ୍ୱାସରେ ରତ ସ୍ଥାଣୁ କ୍ରିୟା ପାଇଁ ସିନା ଯବନିକା ଶେଷେ ରଜନୀର ମୃତ୍ୟୁ ନାଟକର ପାଇଁ ସିନା । କଳାକାର ସବୁ ରଙ୍ଗ ବୋଳି ସତେ ଚାତକର ପ୍ରାୟ ଚାହିଁ ନୀର୍ଲିପ୍ତ ସେ ଦିଗେ ଉଣ୍ଡୁଥାନ୍ତି ବସି ଆପଣାର ପାଳି ପାଇଁ । ରଜନୀର ଶେଷ ଜହ୍ନର ଯେସନ ପୁରୁଣା ସେ ରେଳଗାଡ଼ି ଗାଁ ପ୍ରେମିକାର ଲୁହ ଭରା ଚିଠି ଲହୁ ଯେ ଦିଏ ନିଗାଡ଼ି । ପ୍ରେମର ସେ ଖୁସି ହସ ଆଉ…
ନିଃସଙ୍ଗ ରଜନୀରେ ଜାଗ୍ରତ ପ୍ରହରୀ, ଅସି ନୁହେଁ ଲେଖନୀକୁ ଅସ୍ତ୍ର କରି, ଏକାକିନୀ ସେ ସତ୍ୟର ପଥଚାରୀ । ପଥପ୍ରାନ୍ତରେ ମଳିନ ବୟସ, ସତ୍ୟ ସନ୍ଧାନର ନିରନ୍ତର ପ୍ରୟାସ । ଅଶରୀରେ ସ୍ୱରଚିତ ବିନାଶ, କିଛି ସଫଳ ତ କିଛି ଚେଷ୍ଟା ଅନାୟାସ । କେବେ ଏକାନ୍ତରେ ତ କେବେ ଅଚିହ୍ନା ଭିଡ଼ରେ, ସମ୍ୟକ ଜ୍ଞାନର ଦିଗନ୍ତ ବ୍ୟାପୀ କାନଭାସ୍ ଉପରେ ଚିତ୍ରିତ କିଛି କବିତାର ସକାରାତ୍ମକ ରୂପାୟନ, କିନ୍ତୁ ଆଜି ବିନା ଅଳଙ୍କାରରେ, ବିନା ରଙ୍ଗ…
ଆଜି ବି ଜିଇଁଛି ତୁମ ପରିଚୟେ ତୁମେ ମୋର ଆତ୍ମବଳ । କିଏ ହେବ କୁହ ତୁମ ସରି ସତେ ସ୍ୱାର୍ଥ ଆଗେ ଏ କଳିକାଳ ॥ ଚାଲୁଛି ଆଜିବି ତୁମ ଆଦର୍ଶରେ ଦେଇ ନାହିଁ ପଛଘୁଞ୍ଚା । ତୁମ ହାତ ଥିଲେ ମୋ ମଥାରେ ସଦା ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ଦିଅଁ ପୂଜା ॥ ଜନ୍ମରୁ ଅଧୁନା ଦେଇଅଛ ତୁମେ ଅଦେଖା ସ୍ନେହ ମମତା । ଆଜି ବି ନ କହି ସାଉଁଟି ଦେଉଛ କହେ ତୁମ…
ହଳ ଧରି ସିଏ ବିଲକୁ ଯାଇ ସକାଳୁ ସକାଳୁ ସପନ ବୁଣେ, ସୁନେଲି ଫଳକୁ ଫଳେଇ ସେଠି ଯେତେ ଖୁସି ପାରେ ସାଙ୍ଗରେ ଆଣେ । ଚାଷୀର ଆଖିରେ ଥାଏ ସପନ ଫସଲ ହିଁ ଅଟେ ତାହାରି ଧନ, ବିଲ ଅଟେ ତା’ର ମାଆ ପରିକା ଫସଲ କରଇ ଭଳି ଭଳିକା । ହଳ ଲଙ୍ଗଳରେ ତାହାରି ଧ୍ୟାନ ସବୁ ଋତୁ ତାହା ପାଇଁ ସମାନ, ଖରା ଆସିଲେ ସେ ଜମିକୁ ଖୋସେ ବର୍ଷା ଟିକେ ପାଇଁ…
