କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ବେଳେବେଳେ ଇଚ୍ଛାହୁଏ ଧକ୍କାଦେଇ ଉଠେଇ ଦେବାକୁ, ଆଉ ପାଟିକରି କହିଦେବାକୁ ପୌଷ ରାତିର ଶୀତକୁ ଘୋଡ଼ିହୋଇ ନିଧଡ଼କ ଶୋଇଥିବା ଲମ୍ବା ରାତିର କାନରେ କି କାହା କଥା ରହି ରହି ଖୁବ ମନେପଡ଼େ, କହିଦେବାକୁ, ମୋ ଆଖିର ସ୍ବପ୍ନସବୁ ଓହଳି ଝୁଲୁଛି ଗାଢ଼ ଅଳତାର ଧାରେ ଛମ ଛମ ବାଜୁଥିବା ପାଉଁଜିର ନିକ୍ୱଣରେ, ପୁଣି ଲଜ୍ଜା ତୁଳୀକାରେ ଅଙ୍କା ଭୃଳତା ଦ୍ୱୟର ଦୂରତାକୁ ସଙ୍କୁଚିତ କରୁଥିବା କୁଙ୍କୁମ ବିନ୍ଦୁର ତନ୍ଦ୍ରାଚ୍ଛନ୍ନ ସମ୍ମୋହନୀ ବାକ୍ୟ ସବୁ ଗୁଞ୍ଜରିତ ହୁଏ…
କେତେ ବୀର ଶହୀଦଙ୍କ କାହାଣୀ ଅମର, ରଚି ସ୍ଵର୍ଣ ଇତିହାସ, ବାଜି ବୟସ କୋମଳ । ଧରିନି ସେ ବନ୍ଧୁକ କେବେ ଫୁଟାଇନି ବମ୍ ଦେଶହିତେ ତା’ର ବଳିଦାନ, କି କାହାଠାରୁ କମ । ଧରି ନାହିଁ ଭାଲା ଖଡ୍ଗ ତା’ ବାଳୁତ ବାହୁ, ସହସା ସିଂହ ସମ, ସାହସ ଏତେ କାହୁଁ । ମସ୍ତକେ ପ୍ରହାର ଧାର ରକ୍ତ-ଜୀବନକୁ ବାଜି ଗୁଳି ବକ୍ଷ ଭେଦି, ପ୍ରାଣ ଗଲା କାହିଁ ହଜି । ପ୍ରଜ୍ୱଳିତ ମୁକ୍ତି-ଦୀପ ଚିତା…
ଝରା ଶ୍ରାବଣର ବର୍ଷା ଠାରୁ ବେଶୀ ମିଠା ଏଇ ଝିପିଝିପି ବର୍ଷାର ଛିଟା । କଥାଠୁ ବେଶୀ ମନଛୁଆଁ ତମ ହାତ ଲେଖା ସେଇ ସବୁ ପ୍ରେମ କବିତା । ମିଳନ ଠାରୁ ବେଶୀ ସୁନ୍ଦରତା ତମ ମୋ ଭିତରର ଦୂରତା । ପ୍ରେମ ଠାରୁ ଢେର ମଧୁରତା ତମ ସହ ନିବିଡ଼ ବନ୍ଧୁତା । ଫୁଲ ଠାରୁ ବେଶ୍ ମନ ଲୋଭା ତମ ମୁଖ ମଣ୍ତଳର ଶୋଭା । ସେଥିପାଇଁ ତ କହେ ତମ ରୂପ…
ଶବ୍ଦ ଉପରେ ମାଲିକାନା କେବେ ବି କାହାର ଥାଏନା ଶବ୍ଦ ଆମର କି ତାଂକର ଏ ଚିଂତା ଅଟେ ଅବାଂତର ଯେ କହେ, ଶବ୍ଦ ହୁଏ ତାର ଶବ୍ଦ ଉପରେ ଅଧିକାର ସର୍ବଦା ରହେ ସଭିଂକର କରିବା ଏ ସତ୍ୟ ସ୍ୱୀକାର ପବନ ସୂର୍ଯାଲୋକ ପରି ଶବ୍ଦ ବି ପାରୁଛି ସଂଚରି ଏ ଗତି ରୋଧିବାକୁ ଚେଷ୍ଟା ନ ଦିଏ କାହାକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠା ଶବ୍ଦର ମୁକ୍ତ ବିନିମୟ ଯୋଗୁଁ ହୁଏନା ଭାଷା କ୍ଷୟ ତେଣୁ ନ ହୋଇ…
ମାନୁଛି ପ୍ରିୟା ମୁଁ ଭୁଲ କରିଛି, କିନ୍ତୁ ସତ ଏହା କି ତୁମକୁ ମୁଁ ବହୁତ ଭଲ ବି ପାଉଛି । ମୁଁ ଦୋଷୀ ତୁମର, ହତ୍ୟାକାରୀ ତୁମ ଅସରନ୍ତି ସ୍ୱପ୍ନର, ତଥାପି ସଦା ସର୍ବଦା ମୁଁ ଆଶାୟୀ ତୁମ ନିଃସ୍ଵାର୍ଥ ପ୍ରେମର । ପ୍ରିୟା ମୋର ଆଜି ମୋ ପଇଁ ଅବହେଳିତ, ଏଥି ପାଇଁ ମୁଁ ବହୁତ ମର୍ମାହତ । ବୈବାହିକ ଜୀବନ ରେ ସଦା ସର୍ବଦା ଚାଲିଥାଏ ସୁଖ ଦୁଃଖର ଛାଇ ଖେଳ, ଆଉ…
