କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ସେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ହେଉ, ସେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ହେଉ ପ୍ରତିଗୁରୁବାର ଦିନ ଘରେ ଘରେ ହୁଳହୁଳି ଶୁଭୁଥାଉ, ଗୋବରରଲିପା ଅରୁଆର ଝୋଟି ପୁର ଓ ପଲ୍ଲୀରେ ଦିଶୁ । ଚାଓମିନ, ମ୍ୟାଗି, ବର୍ଗର ବଦଳେ ଶାଗ ପଖାଳ ଖିଆ ହେଉ, ମଣ୍ଡା ଓ ଆରିସା ଚିତଉ ଚକୁଳି ପୋଡ଼ପିଠା ଘରେଘରେ ହେଉ । ସେଇ ସୂର୍ଯ୍ୟୋଦୟ ହେଉ ॥ ନାରୀଟିଏ ପୁଣି ନିର୍ଭୟ ଚିତ୍ତେ ଘରକୁ ଫେରିପାରୁ, ସର୍ବଶିକ୍ଷା ଅଭିଯାନଟି ଯେ ପୁଣି ଦୃଢ଼ ଭାବେ ଠିଆ ହେଉ…
ଭାରି ଦୁଃଖ ଲାଗେ ଭାବିଦେଲେ ଥରେ ଅନେକ ବର୍ଷର ସ୍ୱାଧୀନତା ମୋ ଜନ୍ମଭୂମିରେ କିଛି ତ ସ୍ଵାଧୀନ ଆଉ କିଛି ପରାଧୀନ ।। ଭାରତ ମାତାର ଆଖିରେ ଅଭିମାନର ଲୁହ ଏବେ ବି ମରୁଛି ତା’ ସନ୍ତାନ ଭୋକ ଉପାସରେ ମାଆର ମମତା ଝୁରୁଛି କାନ୍ଦୁଛି ଦୁଃଖ ଆତୁରେ ।। ସହିପାରୁନି ଜନନୀ ଆକ୍ରମଣ ଆତଙ୍କୀର ମା’ର ରକ୍ଷାପାଇଁ ସଦା ଯେଉଁ ସନ୍ତାନ ତତ୍ପର ହସି ହସି ମୃତ୍ୟୁ ଲଭେ ଜନନୀ କୋଳରେ ।। ଏବେ ବି…
ଶ୍ରାବଣର ଅବାରିତ ବର୍ଷାଧାରର ଛିଟା ମନରେ ଖେଳାଏ ଶିହରଣ ମୃଦୁ ମନ୍ଦ ସମୀର ବହେ ଥରାଇ ଦିଏ ଶରୀର ଆହ୍ଲାଦିତ କରେ ତା’ ଗୁଞ୍ଜନ ।।୧।। ନାଲି ରଙ୍ଗ ପାଟଶାଢ଼ୀ ଧରି ନାଲିଆ ଓଢ଼ଣୀ ସିନ୍ଦୁର ନାଇ କପୋଳ ସିନ୍ଥିରେ ଥିରି ଥିରି କରି ଚାଲେ ଟିକି ସାଧବ ବୋହୂଟି ସବୁଜ ଧରଣୀ ମାଆ ବକ୍ଷରେ ।।୨।। ଫୁଟେ ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣକାନ୍ତି ଆଭା ପ୍ରକୃତି ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ଶୋଭା ସୁନାର ଫସଲ କ୍ଷେତରେ ମନ ଆନନ୍ଦେ ଚାତକ ନଭେ ବିଚରଣ…
ଭଉଣୀ, ଖାଲି ପରିଚୟଟେ ନୁହେଁ କେଉଁ ତୁଚ୍ଛ ସମ୍ପର୍କର ଏକ ଅଭିମାନ, ଏକ ଅନୁଭୂତି ନିଜର ବୋଲି ଭାବି କାହା ଉପରେ ଗର୍ବ କରିବାର ନିଜଠୁ ଅଧିକ କାହାକୁ ଭଲ ପାଇବାର ଯେଉଁ ଭଲ ପାଇବାରେ ନଥାଏ କିଛି ଲୁକ୍କାୟିତ ଲାଳସା ଅବା କିଛି ପାଇବାର ଆଶା ଥାଏ କେବଳ ନିଶ୍ଵାର୍ଥପର ସ୍ନେହ, ଶ୍ରଦ୍ଧା, ଆବେଗ… ଆବେଗ, ଭାଇର ଭଉଣୀ ପାଇଁ ତା’ର ସୁଖ, ସମୃଦ୍ଧି ଓ ସୁରକ୍ଷା ପାଇଁ ତା’ ପାଦରେ ଯେମିତି କଣ୍ଟାଟେ ନ…
ଭାବିନଥିଲି କେବେ ଅଚିହ୍ନା ପ୍ରାୟ ମୁଁ ହେବି ତୁମ ପାଇଁ ସେ ଦିନ ଜହ୍ନ ବୁଡ଼ିଗଲା ପରେ । ପ୍ରେମର ସଳିତା ଜାଳି ମୋ ହୃଦୟେ ସାଥେ ଥିବ ବୋଲି ଦେଖାଇ ଆଲୋକ ଛାଡ଼ି ଦେଲ ଏକା ଅନ୍ଧାର ଭିତରେ । ପରିସ୍ଥିତି ସାଥିରେ ବଞ୍ଚିବାକୁ କହି ଅଧରେ ମିଛ ହସିବା ଶିଖାଇ ଭୁଲିଗଲ କି ମତେ କିଛିଦିନରେ? ଖୋଜୁଛି ତୁମକୁ ତଥାପି ପାରୁନି କହି ଏତିକି ମାଗୁଣି, ମନେନକର ପଛକେ ଭୁଲିଯିବନି କେବେ ଏ ଜୀବନ…
