କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ନିଦାଘରେ ବୁକୁଚିରି ଆକାଶୁ ଆସେ ଓହ୍ଲାଇ ବରଷା ରାଣୀ କେବେ କଳା କେବେ ଧଳା – ଓଢ଼ଣୀ ଟାଣି ମାଟିକୁ ସେ ଭଲପାଏ ମାଟି ସାଥେ କଥାହୁଏ ଭାରତି ଭଲ ଲାଗେ ତା’ର ମଞ୍ଜୁଳ ବାଣୀ, (୧) ଖିଲି ଖିଲି ହସିହସି ସୁମଧୁର କହେ ଭାଷି ଭରିବି ସବୁରି ପ୍ରାଣ ସଲିଳ ଦେଇ ହସିବେ ଗିରିକାନନନ, ନଦୀ, ନାଳ, ଉପବନ ହସିବେ (ଯେ) ଏ ଜୀବ ଜନ୍ମ ହସିବ ମହୀ । (୨) ଗାଡ଼ିଆ ପୋଖରୀ ଯେତେ…
ଜନ୍ମଭୂମି କହେ ଡାକି ଖୋଜି ତତେ କାହିଁଗଲୁ ଧନ ମୋର, ବିଗତ କଥାକି ମନେ ପଡ଼ୁନାହିଁ କରି ଦେଇଗଲୁ ପର ।୧। କେମିତି ଭୁଲିଲୁ ପିଲା ଦିନ କଥା ଧୂଳି ଖେଳ ବାଲିଘର, ସାଙ୍ଗସାଥୀ ମେଳ ବୋହୂ ଚୋରି ଖେଳ ସାଇତା ସବୁ ଖବର ।୨। ଆମ୍ବ ଜାମ୍ବ ଫଳ ଖାଇବାର ଲାଗି ହେଉନି ମନ ଆତୁର, ମୋ କୋଳେ ବଢ଼ିଲୁ ହେଲୁ ଯେବେ ବଡ଼ ଛାଡ଼ି ହୋଇ ଗଲୁ ଦୂର ।୩। ତୋ ପାଦ ପରଶ…
ଥରେ ବଜାରକୁ ବୁଲି ଯାଇଥିଲି ଦେଖିଲି ଗୋଟିଏ ବାଘ, ବିଲୁଆ ସହିତ ବୁଲି ଆସିଥିଲା ଖାଉଥିଲା ବସି ଶାଗ ! ନିଶକୁ ସଳଖି ଦାନ୍ତକୁ ରକଟି ମାରୁଥିଲା ବଡ଼ ହାଇ, ସାମନାରେ ଦେଖି ବୁଦ୍ଧି ହଜିଗଲା କ’ଣ କରିବି ଭାଇ ! ନଖଟା ତାହାର ପନିକି ଭଳିଆ ଦାନ୍ତଟା ପୁରା ମୁନିଆଁ, ମଝିରେ ମଝିରେ ଉପରକୁ ଚାହିଁ କରୁଥିଲା ବଡ଼ ଆଁ । ବିଲୁଆ ନନା ତ ବହୁତ ଚତୁର ଜଗି ବସିଥିଲା ପାଖରେ, କଣେଇ କଣେଇ…
ହେ ଫଗୁଣ ତୁ କି ଜାଣିନୁ ପୁଣି ମୋ ଦେହରେ ରଙ୍ଗ ବୋଳିବାକୁ ଆସିଛୁ, କେହି ଜଣେ ଏମିତି ରଙ୍ଗ ଲଗାଇ ଦେଇ ଯାଇଛି ଯେ… ଏ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋ ଆଖିର ଶ୍ରବଣରେ ଧୋଇଲେ ବି ଯାଉନି ତୁ ପୁଣି କମ୍ପନ ନିଆଁରେ ଜାଳିବାକୁ ମତେ ଆସିଛୁ ॥ ଢାଳିଦେ ମୋ ହୃଦୟରେ ଅବିର ସବୁ ରକ୍ତାକ୍ତ କରିଦେ ନିମିଷକ ପାଇଁ ତାକୁ ବି ଧରିକି ଆ ଖେଳିଯାଅ ଦୁହେଁ ଏ ମୋ ଶରିରେ ଲୋକ ହସା…
ଶ୍ରାବଣ ମାସେ ହୁଏ ମେଘ ପ୍ରବେଶ, ପରିଭ୍ରମଣ କରନ୍ତି ପ୍ରଦେଶ ପ୍ରଦେଶ, ପ୍ରେୟସୀ ପ୍ରତି ହେଲା ଯେ ଆବେଶ, ନେଇ ଯାଆନ୍ତୁ ମୋର ପ୍ରେମସନ୍ଦେଶ |୧| ପ୍ରେମିକା ପାଇଛି ଅପ୍ସରା ରୂପର ଆଶିଷ, ନିତ୍ୟେ ଆସ୍ଵାଦନ କରଛି ସୁଷମ ପୀୟୁଷ, ଏହି ନବଯୌବନ କରୁଛି ପ୍ରଣୟ ଘୋଷ, ଆମ ମଧ୍ୟେ ଅନୁରକ୍ତି ସଦା ରହୁ ଅଶେଷ |୨| ମୋ ଅଭିନବ ଅନୁରାଗ ନୁହେଁ ଅଭିନୟ, ମୋ ପ୍ରଣୟିନୀକୁ ବୁଝାନ୍ତୁ ମୋ ଅଭିପ୍ରାୟ, ମୋ ମନରେ ହୋଇଛି ରମ୍ୟ…
