କେବେ ମନର କଥା ତ କେବେ ମନର ବ୍ୟଥା ଆଉ କେବେ କିଛି ତଥ୍ୟକୁ ପରିବେଷଣ କରିବାର ଏକ ବିଶେଷ ମାର୍ଗ ହେଉଛି କବିତା, ଯାହାକି ଲେଖକରୁ ହୃଦୟରୁ ସିଧା ପାଠକର ହୃଦୟକୁ ଛୁଏଁ ।
ତୁମରି ଦାନର ସୀମା ନାହିଁ ପ୍ରଭୁ ତୁମେ ଯେ ମଙ୍ଗଳମୟ । ବଞ୍ଚିବା ପାଇଁ କି ସବୁତ ଦେଇଛ କୃପାଳୁ ହେ ଦୟାମୟ ॥ ଚାଲିବା ପାଇଁ କି ଗୋଡ଼ ଦୁଇ ମୋର ଶୁଣିବା ପାଇଁ କି କାନ । ଶ୍ରମ କରିବାକୁ ଦେଲ ହାତ ଦୁଇ ଦେଖିବାକୁ ଏ ନୟନ ॥ ଖାଇବାକୁ ଗଣ୍ଡେ ଦେଲ ତୁଣ୍ଡ ମୋତେ ନିଶ୍ୱାସ ପ୍ରଶ୍ୱାସେ ନାକ । ଜଳ ସ୍ଥଳ ଗିରି ଆକାଶ ରଚିଲ ଆଉ କି ମାଗିବି…
ଅଭିମାନ କରି କାନ୍ଦନ୍ତି କମଳା କୁହନ୍ତି ଦୁଃଖ ମନରେ । ପଥର ହେଲକି କାଳିଆ ସାଆନ୍ତ ନେଲନି ମୋତେ ସାଙ୍ଗରେ ॥ ଭାଇ ଭଉଣୀ କି ନିଜର ହୋଇଲେ ପର ହେଲା ଅର୍ଦ୍ଧାଙ୍ଗିନୀ । ଏଗାର ଦିନର ଯାତ୍ରା ଯେ କରୁଛ କରି ମୋତେ ଏକାକିନୀ ॥ କି ପାପ କଲି ମୁଁ କାହିଁ ଦିଅ ଦୁଃଖ ବରଷକେ ଥରେ ମୋତେ । ଇଚ୍ଛା ଯେ ହୁଅଇ କରିବାକୁ ମୋର ରଥଯାତ୍ରା ତୁମ ସାଥେ ॥ ରହି…
ଦେଖିବାକୁ ତତେ ନନ୍ଦିଘୋଷରେ ଚକାନୟନ ଅଥୟ ଚଞ୍ଚଳ ଏ ମନ ହେଇଥାନ୍ତି କି ପକ୍ଷୀଟିଏ ଯାଇଥାନ୍ତି ଉଡ଼ି ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ରେ ଦେଖିବାକୁ ତତେ ଭରି ପ୍ରାଣ । ରଥରେ ବିଜେହୋଇ ତୋ’ର ସେ ଖିଲିଖିଲି ହସକୁ କରିଥାନ୍ତି ମୋ ମନତୁଳସୀ ତୋର ସେହି ଦରଶନେ ସତେ ମୋ ଶୁଖିଲା ଜୀବନେ ଭରିଥାନ୍ତା ତୃପ୍ତି କଳସୀ । କାଳିଆରେ ତୁ କାହିଁ ବୁଝିବୁ ସେ ଅକୁହା ମନର ବେଦନା ଅନ୍ତର ତଳର ଆବେଗ ତୁ ତ ମନଖୁସିରେ ଯାଉ ଭାଇଭଉଣୀ…
ଅଧାଗଢ଼ା ଦିଅଁ ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ ଈଶ୍ୱର କରନ୍ତି ଯେ ଲୀଳା ସଂସାର ଯାକର । ଲିଳାମୟ ପ୍ରଭୁ ଜଗତର ନାଥ କରିବାକୁ ଲୀଳା ଯେବେ ଗଢ଼ିଲେ ଶ୍ରୀକ୍ଷେତ୍ର ॥ ଯାଆନ୍ତି ମାଉସୀ ଘର କରିବାକୁ ବରଷକେ ଥରେ ବଡ଼ଯାତ । କେବେ ଯେ ଆସିବେ ମହାପ୍ରଭୁ ଅପେକ୍ଷା କରନ୍ତି ଭକ୍ତ ॥ ବଡ଼ ଠାକୁର ବଡ଼ରଥ ବଡ଼ଯାତ ବୋଲି ଜଗତେ ବିଖ୍ୟାତ । ଲକ୍ଷାଧିକ ଭକ୍ତଙ୍କ ସମୁଦ୍ରେ ଗଡ଼େ ଯେବେ ତିନି ରଥ ॥ ଅସୀମ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ…
ପାହାନ୍ତି ଆକାଶେ ଶୋଭା ପାଉଥିବା କୁଆଁ ତାରାଟିଏ ଶିଶୁ ଫଗୁଣ କାନିରେ ଦୋଳି ଖେଳୁଥିବା ଆମ୍ବ ବଉଳଟେ ଶିଶୁ । ପହିଲି ଆଷାଢ଼ ସ୍ପର୍ଶେ ଫୁଟିଥିବା ପାଳ ଛତୁଟିଏ ଶିଶୁ ବିଶାଳ ବୟସ୍କ ବରଗଛ ଡାଳେ କଅଁଳ କଷିଟେ ଶିଶୁ । କୁମ୍ଭାର ଶାଳରେ ଗଢ଼ି ହେଉଥିବା କଞ୍ଚା ମାଠିଆଟେ ଶିଶୁ ନିହାଣ ମୁନକୁ ତୀକ୍ଷ୍ଣ କରୁଥିବା ତତଲା ନିଆଁଟେ ଶିଶୁ । ପଙ୍କ ପୋଖରୀରେ ଫୁଟି ଉଠିଥିବା କଇଁ ଫୁଲଟିଏ ଶିଶୁ ଦାଣ୍ଡ ଅଗଣାରେ ବୃନ୍ଦାବତୀ…
