ମୋ ବୋଉ ପଣତ ଶ୍ରୀ ମନ୍ଦିର ନେତ
ଦିଏ ସେ ଶୀତଳ ଛାୟା
ସେ ପଣତ ତଳେ ନଥାଏ ତ ଡର
ଆସୁ ଯେତେ ଝାଞ୍ଜି ବାଆ ।।
ରାତିରେ ବେଶି ସେ ପାରେ ନାହିଁ ଶୋଇ
ରହିଯାଏ କାମେ ବାନ୍ଧି
ଆମ ସଭିଙ୍କ ମନ ଜିତି ନିଏ ପରା
ନାନା ପ୍ରକାରର ରାନ୍ଧି ।।
ମୋ ବୋଉ ମମତା ହୃଦ ନୀରବତା
ହୃଦୟ ପବିତ୍ର ଗୀତା
ତା’ ସ୍ନେହ ପରଶ ମୋ ପାଇଁ ଚନ୍ଦନ
ହୃଦେ ଭରେ ଶୀତଳତା ।।
ଦିନ ରାତି ନାହିଁ କାମ କରୁଥାଇ
ସକାଳରୁ ସଞ୍ଜ ଯାଏ
ଦୁଃଖ ଓ କଷ୍ଟକୁ ଭୁଲାଇ ଦିଏ ସେ
ଓଠେ ହସ ଭରି ଥାଏ ।।
ସମୟର ଶେଷ ପରିଶ୍ରମ ପରେ
ଥକେ ନାହିଁ କେବେହେଲେ
ଅଭାବ ସାଥୀରେ ଯୁଦ୍ଧ କରୁଥାଏ
ଚାଲେ ତା’ କର୍ମ ପଥରେ ।।
କେତେ କେତେ ଥର ଦେଖେ ମୁଁ ଯେ ତାକୁ
ସବୁ ବେଳେ ଲାଗେ ନୂଆ
ମନେପଡ଼େ ଆଜି ବୋଉ କଥା ମୋର
ତା’ର ସେ ଅମୃତ ଛୁଆଁ ।।
– ଦେବବ୍ରତ ବାରିକ
Comments
ଦେବବ୍ରତ ବାରିକ
ଦେବବ୍ରତ ବାରିକ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।
