You are currently viewing ଆଉ ନାହିଁ ବେଳ
Odia Poem Au Nai Bela (ଆଉ ନାହିଁ ବେଳ) by Rajendra Sagaria

ଆଉ ନାହିଁ ବେଳ

ଭୁଲି ଯିବି ବୋଲି ଯେବେ ମୁଁ ଭାବେ
ଏତେ ବିଚଳିତ ତମେ କର କାହିଁ ପାଇଁ
ବାସ୍ତବ ଦୁନିଆରେ ରହିଛ ଅନେକ ଦୂରେ
ସପନରେ ବିଚଳିତ କର ଆପଣାଇ ।

ଲୋଡ଼ା ନାହିଁ ମୋତେ ପ୍ରେମର ପ୍ରଭାବ
ଏ ଦେହ ଆଉ ସହି ନପାରୁଛି
ଆଉ ନାହିଁ ସାମର୍ଥ୍ୟ ସେ ପଥେ ଚାଲିବାରେ
ମୁଁ ଅନ୍ୟ କାହା ସାହାରାରେ ଚାଲୁଛି ।

ନିଶ୍ୱାସ ଅଛି ସତ ହେଲେ ଏ ଦେହେ ପ୍ରାଣ ନାହିଁ
ବରଷା ହୋଇ ଯେତେ ବରଷିଲେ କି ହେବ
ଘର ଅଗଣା ମୁଖେ ଥିବା ଥୁଣ୍ଟା ବୃକ୍ଷଟେ ମୁଁ
ମୋ ଉପରେ ବରଷି ଆଉ କିଛି ଲାଭ ନାହିଁ ।

ସୂତ୍ରରେ ବାନ୍ଧି ହେଇନାହିଁ ମୁଁ
ସାଂସାରିକ ମାୟା ଜାଲେ ବାନ୍ଦୀ ହେଇଛି
ଚାରି ଦିଗ ବେଳେ ବେଳେ ଶୂନ୍ୟ ଲାଗେ
ସତେ କି ସୂର୍ଯ୍ୟ ରାହୁର ଶିକାର ହେଉଛି ।

ଆଉ ନାହିଁ ସେହି ବେଳ ମୋ’ ଠାରେ
କାହା ସ୍ପର୍ଶରେ ଆଲୋକିତ ହେବାପାଇଁ
ଜଳନ୍ତା ନିଆଁରେ ପୋଡ଼ୁଥିବା ମାଠିଆ ମୁଁ
ମୋତେ ସ୍ପର୍ଶର ଦାଗରେ କଳଙ୍କିତ କରନାହିଁ ।

ଜଡ଼ିତ ନକର ଆଉ ଅଲଗା ଲେଖା
ଏ କାହାଣୀ ସମାପ୍ତ ହେଇ ସାରିଛି
ବଳକା କାଗଜ ଏ ଅଧିକାରରୁ ମୁକ୍ତ
ଏହା ଅଲଗା ନାମେ ବର୍ଣ୍ଣନା ହେଉଛି ।

ଆପଣାଅ ମୋ’ ଠାରୁ ଦୂରେଇ ରହିବା ଇଚ୍ଛାକୁ
ପାଇବାର ଆଶାକୁ ନିଜଠୁ ଦୂରେଇ
ମୋ ସାଥେ ଚାଲିବା ନିଦ୍ରାରୁ ଉଠ
ସପନରେ ରହି ନିଜ ପଥ ଅନ୍ଧାର କରୁଛ କାହିଁ ।

ଚାଲିଯାଅ ତୁମେ ଅପେକ୍ଷା ନକର
ଏ ସଂସାରରେ ପଡ଼ିଛି ଅନେକ ପଥ
ନୂତନ ରୂପେ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କର
କଣ୍ଟା ହେଇ କେବେ ଫେରିବ ନାହିଁ ଏ ଅତୀତ ।

ଅନନ୍ତ ସୁଖର କାମନା ତୁମ ପାଇଁ
ରହିଥିବ ସଦା ସର୍ବଦା ଏ ଦୁଃଖି ମଣିଷର
ତୁମ ପାଇଁ ଅଛି ନା ହେବ ମୋ’ଠାରେ
ଏହାଠୁ ଆଉ ବଡ଼ ଉପହାର
ମୋତେ ଭୁଲିବାର କୃପା କର
ମୋତେ ଭୁଲିବାର କୃପା କର l

– ରାଜେନ୍ଦ୍ର ସଗରିଆ

Comments

comments

ଅନ୍ୟମାନଙ୍କ ସହ ସେୟାର କରନ୍ତୁ...

ରାଜେନ୍ଦ୍ର ସଗରିଆ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାରେ ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ଗପ ଓ କବିତା ଆଦି ରଚନା କରନ୍ତି । ତାଙ୍କ ରଚିତ ଗପ ଓ କବିତାଗୁଡ଼ିକ ବିଭିନ୍ନ ପତ୍ରପତ୍ରିକାରେ ସ୍ଥାନ ପାଇ ପାଠକୀୟ ଆଦୃତି ଲାଭ କରିଛି ।